بررسی بازی Paper Mario: The Origami King

یکی از بازی هایی که صنعت بازی ها به آن بسیار نیاز دارد، بازی هایی مانند بازی Paper Mario: The Origami King است. این بازی بسیار سرگرم کننده، هنری و متفاوت است. بررسی بازی Paper Mario: The Origami King به ما در شناخت این بازی کمک می کند.

بررسی بازی Paper Mario: The Origami King

اگر بخواهیم استودیوهای بازی ساز قدیمی را بشناسیم بدون شک با دو نام نینتندو (Nintendo) و اینتلیجنت سیستمز (Intelligent Systems) مواجه می شویم که توسعه دهندگان نسخه‌های مختلفی از مجموعه ماریو و همچنین اولین نسخه Metroid هستند. مجموعه Fire Emblem توسط استودیو اینتلیجنت سیستمز خلق شد و در تابستان گذشته جدیدترین نسخه این بازی به بازار عرضه شد و مورد استقبال فراوانی نیز قرار گرفت.

مجموعه Paper Mario نیز توسط استودیو اینتلیجنت سیستمز توسعه داده می شود و هر بار شاهد شکل و شمایلی متفاوتی از آن هستیم. اولین نسخه از Paper Mario که یک از موفق‌ترین بازی‌های ساخته شده با محوریت شخصیت ماریو است در سال 2000 برای نینتندو 64 به بازار عرضه شد. بزرگترین حسن این بازی در گیم پلی متفاوت هر نسخه است که سبب ارتقای امتیاز بازی Paper Mario: The Origami King شده است. یعنی در هر نسخه ساختار با ایده‌هایی جدیدی به کار برده می شود که بسیار پر ریسک اما تحسین برانگیز است. در صنعت بازی های ویدیویی شاهد این قبیل ریسک ها بوده ایم که به موفقیت هم رسیده اند مانند Paper Mario: The Origami King که در آن مکانیسم هایی را می بینیم که برای اولین بار در این مجموعه استفاده شده است. بعضی از این مکانیسم ها به خوبی بر روی بازی نشسته و خود را با ویژگی های بازی منطبق کرده است اما بعضی از آنها چندان به چشم نمی آید.

ماجرا از آنجایی آغاز می شود که لوئیجی و ماریو برای شرکت در یک فستیوال جدیدی به نام اوریگامی به Toad Town می روند. آنها وقتی به شهر شهر کوچک Toadها می رسند متوجه خالی بودن مغازه و سطح شهر می شوند به عبارت دیگر این شهر به یک متروکه تبدیل شده است. بعد از ورود به قلعه پرنسس پیچ، ماریو و لوئیجی از یکدیگر جدا می شوند و بعد از آن ماریو متوجه می شود کاراکتر اُلی ذهن و اراده پرنسس پیچ را تسخیر کرده است.

اُلی مدعی پادشاهی اوریگامی است و برای تسخیر Toadها از تکنیک آکاردئونی کردن کاغذها استفاده کرده تا بتواند به هدف خود که از بین بردن تمامی Toad Mushroom Kingdom است، برسد. او در واقع قصد انتقام گیری دارد. شاید این سوال پیش بیاید که چرا اُلی قصد نابودی Toadها را دارد. بخش داستانسرایی این بازی بسیار قوی پیش رفته است یعنی بازی با شروع خوبی آغاز می شود و با سرعت مناسبی پیش می رود و در دو ساعت آخر به اوج خود می رسد. در اتمام بازی شاهد یک جمع بندی خوب هستیم به طوری که تمام بازیکن ها پاسخ سوالات خود را دریافت کرده اند.

بازی هایی که در آن ماریو حضور دارند از محوریت Damsel in Distress پیروی می کنند یعنی ماریو در طی بازی با پشت سر گذاشتن اتفاقات خاص پرنسس پیچ را نجات می دهد. آنچه این بازی را متمایز کرده است روایت موردی خاص و هیجان انگیز آن است. شخصیت پردازی در این بازی به خوبی صورت گرفته است و بسیاری از شخصیت های به کار رفته همان شخصیت های نسخه های قبلی هستند اما نحوه برخورد آنها با یکدیگر به نکته جالب و جذاب بازی تبدیل شده است.

یکی از چیزهایی که در این بازی معروف است شوخ طبعی کاراکترهای بازی با یکدیگر است و به علاوه در بازی ماریو اوریگامی نیز شاهد این قبیل شوخ طبعی ها هستیم. در طول بازی شوخی شخصیت ها با یکدیگر بسیار دیده می شود و حتی در دیالوگ ها نیز این قبیل شوخی ها رواج دارد و گاهی در صحبت های آنها اشاره ای به سری های قبلی بازی‌های ماریو نیز می شود. دو کاراکتر جدید هم به بازی اضافه شده اند که یکی از آنها منفی و دیگری مثبت است. کاراکتر منفی جدید اُلی است که خود را شاه سرزمین اوریگامی می داند و تنفر زیادی از Toadها در دل دارد.

در طول داستان به خوبی اهداف اُلی و علت آنکه قصد نابودی و آکاردئونی کردن Toadها را دارد مشخص می شود. در پی آکاردئونی کردن کاراکترهای بازی نظیر گومباها و شای گای‌ها، شاهد شکل و شمایل تازه ای از آنها خواهیم بود. شخصیت جدید دوم خواهر اُلی، اولیویا است که در طول بازی برای شکست دادن برادر خود به ماریو می پیوندد. شخصیت پردازی این کاراکتر هم به خوبی انجام شده است و در روند بازی متوجه پخته شدن بیش از پیش او می شویم.

ایده های جدید اینتلیجنت سیستمز در گیم پلی بازی Paper Mario قابل دیدن است. اولین تغییری که گیمر با آن مواجه می شود، استفاده از محیط‌های جهان باز برای بازی The Origami King است چیزی که در نسخه های پیشین دیده نمی شود. نسخه های قبلی بیشتر شبیه ‌به یک بازی سیاه‌چال محور بود یعنی در آن گشت ‌وگذار در جهان بازی و انجام فعالیت‌های مختلف چندان اثر گذار نبود. اما در تمامی نسخه ها این بازی المان های نقش آفرینی و ماجراجویی دیده می شود.

محیط‌های بسیار وسیع نقطه تمایز Paper Mario: The Origami King از نسخه های قبلی خود است. اُلی در دورتادور قلعه پرنسس پیچ، پنج روبان رنگی می پیچید و بر روی قُله یک کوه بزرگ قرار می‌دهد. تمامی روبان ها باید از بین بروند و منشا آنها در محیط‌های Mushroom Kingdom قرار دارد. در محیط های وسیع که بدون شک پر جزئیات نیز هستند باید محتویاتی گنجانده شود که بازیکن را به گشت و گذار تشویق کند.

در محیط این بازی آیتم های مخفی و مختلفی قرار گرفته که آیتم‌های مبارزه‌ای و قلب‌هایی برای ارتقای نوار سلامت نمونه هایی از آنها است. بر خلاف سایر بازی های نقش آفرینی در بازی Paper Mario: The Origami King هیچ پروسه پیشرفتی برای ارتقای قهرمان داستان وجود ندارد و تنها پیدا کردن قلب ها میزان آسیب رسانی را افزایش می دهد. در واقع قدرت ماریو به سلاح های شما وابسته است که در طول بازی با پیشرفت می توانید سلاح های با ارزشی را به دست بیاورید.

تا به اینجا در بررسی بازی Paper Mario: The Origami King به محاسن اشاره شده است اما در جهت نقد بازی Paper Mario: The Origami King می توان گفت که این بازی در حد و اندازه بازی های نقش آفرینی ظاهر نشده است. این بازی در سیستم پیشرفت برای بازیکن ارتقای مناسبی در نظر نگرفته است. ایراد دیگری که به این بازی وارد است مربوط به سیستم مبارزاتی آن است. ممکن است در ظاهر سیستم مبارزی یکسانی وجود داشته باشد اما در واقع برای مبارزه با باس ها و دشمنای معمولی ساختار مخصوص به خودی در نظر گرفته شده است. آنچه دیده می شود محیط حلقه ای شکلی است که برای حل معما باید در آن تغییراتی ایجاد شود.

اما برای باس ها طراحی پازل به شکلی است که شکل واقعی این ویژگی ها را به نمایش در می آورد و سبب به چالش کشیدن بازیکن می شود زیرا لازمه شکست دادن هر باس علاوه بر استفاده از ویژگی تغییر حلقه‌ در گرو حرکت گیمر در محیط است. همچنین لازم است از ولیومنتال‌های (Vellumental) متفاوتی در فازهای متفاوت هر باس فایت استفاده شود (مهارتی که در طی داستان برای باز کردن روبان کسب می شود) . برای دوچندان شدن چالش محدودیت زمان و تعداد دفعات تغییر حلقه محیط مبارزه در نظر گرفته شده است.

پازل مربوط به مبارزه با دشمن معمولی به‌ صورت دوبه‌دو کنار هم قرار گرفتن دشمنان است. شاید گمان کنید با توجه به محدودیت‌هایی مثل تعداد دفعات تغییر حلقه محیط نبرد و زمان، این بخش چالش برانگیز می شود اما در این بازی امکان کسب سکه با گشت‌وگذار در محیط و انجام فعالیت‌های مختلف وجود دارد و با استفاده از این سکه ها گیمر می تواند در میدان مبارزه دونیت کند. دونیت کردن سکه ها باعث می شود که Toadها به کمک گیمر بیایند و با کمک آنها پازل چینش دشمنان به راحتی حل می شود.

جایزه کشتن باس و دشمنان سکه است پس گیمر متقاعد می شود این روش را بارها تکرار کند. اگر بازیکن از سکه هایش استفاده نکند با مشکلی مواجه نمی شود زیرا با کسب تجربه در طول بازی با الگوی کلی چینش دشمن آشنایی پیدا می کند و به راحتی از پس آن بر می آید. در روند بازی امکان خراب شدن سلاح وجود دارد و در صورتی که گیمر فراموش کند آن را تعویض کند می تواند به فروشگاه و محیط مراجعه کند زیرا در آنجا آیتم‌های مبارزه‌ای قدرتمند و کاربردی قرار داده شده است که می توان به راحتی توسط آنها دشمنان را نابود کرد. بنابراین وجود سکه و آیتم های قدرتمند از چالش بازی کاسته است که این حالت جذاب به نظر نمی رسد. در صورتی که Toadها آزاد شوند نقش آن‌ها در نبردها پررنگ‌تر می‌شود و درصد حل معما بالاتر می‌رود و این آزاد کردن کار سختی نیست و با با گشت‌وگذار ساده در محیط‌ها حاصل می شود.

در بایس فایت ها دیگر Toadها مفید واقع نمی شوند و گیمر مجبور است به تنهایی نقطه ضعف دشمنان و نحوه حرکت در محیط را شناسایی کند اما سکه ها می توانند برای افزایش زمان مفید واقع شوند. بنابراین تجربه شما با موارد جانبی دچار خلل نمی شود. گیم‌پلی Paper Mario: The Origami King محدود به گشت و گذار در محیط نیست و در طول بازی شاهد مینی گیم های جالبی هستیم که طراحی خاص و منحصر به فردی دارند. برای مقابله شدن با مینی گیم ها باید دقت کرد زیرا مقابله با آنها حکم مرگ را دارد.

اصلی ترین و مهمترین نقطه قوت این بازی گرافیک هنری و طراحی اوریگامی کینگ است. در این بازی ممکن است اثری از گرافیک واقع‌گرایانه و جلوه‌های بصری خیره‌کننده نباشد اما گرافیک و طراحی‌های هنری این بازی بی نظیر است. در بازی شاهد 5 محیط اصلی و تعدادی سیاهچال هستیم که در هر کدام طراحی متنوعی به کار رفته است. محیط های بازی از رنگ بندی خوبی بهره برده است که به جذابیت های بازی افزوده است.

اینتلیجنت سیستمز از نظر تعداد دشمن و باس سنگ تمام گذاشته است. با توجه به محیط اوریگامی کینگ، باس های متعددی طراحی شده است که سیستم مبارزاتی متفاوتی نیز دارند پس هر نبرد نیازمند استراتژی خاص خود است تا بر اساس آن بتوان نقطه ضعف باسها را شناسایی و بر آنها غلبه کرد. شای‌ گای‌ها، گومبا‌ها و سایر دشمنان ماریو از جمله دشمنان معمولی هستند که گیمر در طول بازی با آنها مواجه می شود.

سیستم Fast Travel به گونه ای طراحی شده است که با ساختار محیط همخوانی دارد به طور مثال در محیط دریایی Paper Mario: The Origami King امکان گشتن در محیط با قایق و یا کشتی فراهم شده است و یا ماشین های بامزه ای برای محیط های کویری در نظر گرفته شده و برای سادگی گیمرها از لوله‌های سبز رنگ و معروف مجموعه Marioنیز استفاده شده است.

به جز افت فریم در بعضی از صحنه های مبارزه ای، Paper Mario: The Origami King از نظر فنی مشکلی ندارد. مشکل افت فریم هم برای گیمر مشکل آفرین و آزار دهنده نیست. یکی دیگر از نقاط قوت این بازی موسیقی آن است و در طول بازی ساندترک‌ها گوش‌نواز و متنوعی شنیده می شود. در هر باس فایت و محیط موسیقی مخصوصی شنیده می شود و حتی در بعضی جاها در بخش های یک محیط نیز امکان شنیدن موسیقی مختلف وجود دارد. این موسیقی آنقدر جذاب و خوب است که گیمر را وسوسه می کند کنترلر را رها کند و تنها به موسیقی گوش دهد.

در انتهای بررسی بازی Paper Mario: The Origami King می توان گفت این بازی علیرغم داشتن مشکلاتی در بخش گیم پلی دارای لحظات سرگرم کننده و هیجان‌انگیزی است که می تواند گیمر را تا 30 الی 40 ساعت سرگرم کند. در طی بازی آنقدر جذابیت وجود دارد که گاها گیمر طراحی ساده نبردهای این بازی را نمی بیند. اگر به دنبال بازی شاداب، جذاب و رنگارنگ هستید Paper Mario: The Origami King می تواند یک گزینه و انتخاب مناسب باشد. برای بررسی این بازی از سوییچ استفاده شده است.

برای مشاهده قیمت و خرید بازی Paper Mario: The Origami King برای Nintendo Switch به این لینک مراجعه کنید.