نقد و بررسی

نقد و بررسی بازی Dynasty Warriors: Origins؛ به یاد جومونگ!

Dynasty Warriors Game Review: Origins; In memory Of Jumong

آن زمان که هنوز پشت سیبیل‌مان سبز نشده بود، با دیدن هر فیلم یا سریال جذابی، پیش خودمان می‌گفتیم حتماً و باید یک بازی براساس آن ساخته شده باشد. نمونه‌اش هم سریال فرار از زندان که اتفاقاً بازی‌اش را هم ساختند و چه آشغال غیرقابل توصیفی بود. جومونگ هم به عنوان یک سریال محبوب زمان کودکی‌مان از این قاعده مستثنی نبود. اتفاقاً ساختار سریال به شکلی بود که قاعدتاً خوراک یک بازی اکشن ادونچر یا حداقل Hack and Slash به شمار می‌رفت. آن زمان ظاهراً یک مشت انسان بی‌انصاف و بی‌رحم در بازار گیم ایران رخنه کرده بودند و یک بازی شرقی را با اسم جومونگ به خوردمان دادند. عنوانی با نام Dynasty Warriors که انصافاً هم بازی خوب و جذابی بود، اما اصلاً هیچ شباهتی به جومونگ و دار و دسته‌اش نداشت. ما هم ساده و دل‌پاک؛ پیش خودمان می‌گفتیم لابد اینجا جومونگ پیر شده یا اصلاً این‌ها فرزندان وی هستند. در هر حال وقتی بزرگ شدیم و این خیانت بزرگ در حق‌مان را فهمیدیم، عملاً دیگر نتوانستیم در ادامه زندگی‌مان به کسی اعتماد کنیم. با تمام این تفاسیر همچنان طرفدار Dynasty Warriors ماندیم و عاشقانه آن را تجربه کردیم. حالا اما نوبت به دست پخت جدید استدیوی Omega Force و شرکت Koei Tecmo با نام Dynasty Warriors: Origins رسیده است. عنوانی که به نظر می‌رسد برای کسانی که بیش از یک دهه برای تجربه این فرانچایز وفاداری خودشان را اثبات نموده‌اند، یک پاداش بزرگ به حساب می‌آید و صدالبته گندکاری نسخه‌های پیشین را حسابی جبران می‌کند. برای مشاهده ادامه مطلب و خواندن نقد و بررسی بازی Dynasty Warriors: Origins با وب سایت تک سیرو همراه باشید.

داستان پردازی حماسی

شما که غریبه نیستید، با وجود تجربه چندین ساله این مجموعه شخصاً چیز خاصی از داستان سه پادشاهی یا افسانه سه برادر نمی‌دانم.‌ شاید بخش زیادی از این قضیه تقصیر من باشد، اما نباید از روایت شاخه‌ای و بعضاً ناقص داستان سرایان این مجموعه هم به سادگی گذشت. آن‌ها در نه نسخه قبلی اصلاً نتوانستند به یک انسجام داستانی خاصی در روایت خودشان برسند. اما خوشبختانه این بار، داستان سه پادشاهی به روشی بسیار ساده‌تر و جذاب‌تر به تصویر کشیده می‌شود. از قضا شما در نقش یک شمشیرزن بی‌نام و نشان بازی را شروع می‌کنید که شوربختانه اسیر فراموشی هم شده است. اما حالا باید در آشفته بازار سرزمین هان و افسانه سه برادر، راه خودتان را پیدا کنید. در دورانی که جنگ سالاران قدرتمند با سپاه عظیم‌شان به جان هم می‌افتند و در دنیایی پر آشوب برای دست یافن به قدرت تلاش می‌کنند. خوشبختانه داستان بازی سعی کرده‌ با رویکرد روایت چند شاخه‌ای و بهره گیری از کاراکترهای تاریخی تاثیرگذاری خودش را بیشتر کند. در کنار این موارد شخصیت پردازی (به جز کاراکتر اصلی) به مراتب چند سر و گردن بهتر از نسخه قبلی به نظر می‌رسد و به همین خاطر گیمر خیلی راحت‌تر می‌تواند با عناصر داستانی آن ارتباط برقرار کند. خوشبختانه سازندگان تا انتهای بازی با همان کاراکتر اصلی که می‌توانید خودتان نامش را انتخاب کنید داستان را پیش می‌برند. در این بین هم از انتخاب‌های داستانی غافل نشده‌اند. فراموش نکنید که اکثر انتخاب‌های داستانی این مجموعه حول محور سیاست و تنش‌های مرتبط با آن جریان دارند. گرچه چنین رویکردی جذاب به نظر می‌رسد اما متاسفانه این انتخاب‌های داستانی چندان روی ادامه بازی تاثیر نمی‌گذارند و صرفاً دیالوگ‌ها را متفاوت جلوه می‌دهند. در هر حال بازی 4 پایان متفاوت دارد که با ظرافت و تفاوت خاصی از یکدیگر داستان را به سرانجام می‌رسانند. شاید بزرگترین ایراد داستانی بازی هم در همین کاراکتر اصلی آن معطوف باشد که به جز صحنه‌های اصلی بازی واقعاً نمی‌توان با وی همزاد پنداری کرد. حتی ابهت و پرستیژ آن نیز اصلاً با سایر کاراکترهای تاریخی موجود در بازی قابل مقایسه نیست.

یک در برابر هزار، مثل همیشه!

Dynasty Warriors از پرچمداران و خالقان سبک Musou‌ به حساب می‌آید. سبکی که در حقیقت یک زیر مجموعه از سبک اکشن هک اند اسلش به شمار می‌رود و طی آن شما یک تنه می‌توانید صدها و حتی هزاران سرباز دشمن را به راحتی از سر راه‌تان بردارید. این سبک از مبارزات که Musou نام دارد، یکی از امضاهای اصلی این فرانچایز به شمار می‌رود و حالا بهترین نسخه و تکامل یافته‌ترین حالت خودش را در ‌ Dynasty Warriors به نمایش می‌گذارد. البته مثل همیشه در حین نبردها سربازان عادی چالشی برای شما به حساب می‌آیند و بیشتر حکم یک پیش غذا را برای‌تان دارد. ولی در هر صورت تماشای پرتاب شدن ده‌ها نفر به آسمان با یک ضربه قدرتی هنوز که هنوز است لذت خاص خودش را دارد. از آن طرف ولی فرماندهان دشمن چالش واقعی بازی را شکل می‌دهند. در اینجا درست مثل دوئل‌های واقعی که باید در آن فرصت طلبی را سر لوحه کارتان قرار بدهید. دقیقاً همان لحظاتی که در میان میدان نبرد، فرمانده‌ی دشمن را شناسایی کرده و راه خود را از میان انبوه سربازان برای رسیدن به او باز می‌کنید، حس و حال یک فیلم اکشن حماسی را به شما القا می‌شود. به صورت کلی فرماندهان دشمن دارای نوار سلامتی خاصی هستند که باید آن را کاهش داده تا فرصتی برای اجرای یک حمله‌ی نهایی قدرتمند پیدا کنید. فراموش نکنید که هنوز بهترین راه برای نزدیک شدن و ضربه زدن به آن‌ها Parry کردن یا همان دفع حملات است تا نوار سلامتی‌شان سریعاً خالی شود. این مکانیک تعامل بین دفاع و حمله را بسیار جذاب کرده و مبارزات را به شدت لذت‌بخش ساخته است. البته صرفاً کشت و کشتار در میدان نبرد برای پیروزی کفایت نمی‌کند. شما باید دائماً مسیرهای مناسب برای پیشروی را پیدا کرده و با تصرف پایگاه‌های دشمن باعث کاهش روحیه آن‌ها و حتی کند کردن پیش روی‌شان بشوید. با تجربه چندین ساعته بازی، حالا می‌توانم با اطمینان بگویم که نسخه جدید توانسته کامل‌ترین نمونه مبارزات این سری را به تصویر بکشد که حقیقتاً دل کندن از آن کار هر کسی نیست.

کلکسیونی از سلاح و مهارت های جدید

در ابتدا، گیم‌پلی Dynasty Warriors: Origins ساده به نظر می‌رسد! شمای یک شمشیر کلاسیک و محبوب این سری را دارید که بعد پیش روی ارتقا هم پیدا می‌کند. نه فقط این شمشیر بلکه کلکسیونی از سلاح‌های متنوع و کاربردی در بازی وجود دارند که سازندگان شما را برای تجربه‌ی‌شان مجبور می‌کنند. حتی ماموریت‌های فرعی زیادی در بازی وجود دارند که با یک سلاح خاص انجام می‌شوند. مثلاً نیزه‌ها باعث می‌شوند در میان خیل عظیم دشمنان راحت‌تر بتوانید مسیرتان را باز کنید. یا با یک سری چوب دستی‌ خاص می‌توانید دشمنان قلچماق را راحت‌تر از سر راه‌تان بردارید. در هر صورت سلاح‌ها متنوع هستند و قابلیت ارتقاء‌شان هم بی‌نظیر است. اتفاقاً ارتقای سلاح‌ها اصلی‌ترین برگ برنده بازی به شمار می‌رود. این در حالیست که در نسخه‌های قبلی این قسمت صرفاً یک طراحی ساده و دم دستی آن هم برای رفع تکلیف از طرف سازندگان به شمار می‌رفت. چنین دستاوردهایی باعث می‌شود در طی بازی‌ کمبوهای جدیدی را بتوانید برای خودتان فعال کنید. حتی این قابلیت را دارید که از Battle Arts هم استفاده کنید. Battle Arts در حقیقت یک قابلیت ویژه هستند که با پر شدن نوار مرتبط با آن‌ها فعال می‌شوند. درست مثل همیشه با پیشروی بیشتر می‌توانید گارد ویژه‌ی خودتان را هم داشته باشید و حملات گروهی انجام دهید. حملاتی از جنس پرتاب تخته سنگ‌های بزرگ روی سر دشمنان یا تیرباران دسته جمعی‌شان.

آشوب در یک دنیای جهان باز

همانطور که احتمالاً می‌دانید بازی از نسخه نهم به بعد، تصمیم گرفت از ساختار خطی خودش فاصله بگیرد و تبدیل به یک اثر تماماً جهان باز شود. خب اینجا هم چنین قاعده‌ای صدق می‌کند، اما نه بدان معنا که نقشه بازی واقعاً بزرگ و دست نیافتنی باشد. با وجود این که نقشه بازی کوچک به نظر می‌رسد اما به گونه‌ای طراحی شده که شما را از محل وقوع نبردها آگاه می‌کند آن هم بدون اینکه خسته‌کننده باشد. حتی می‌توان گفت که جهان بازی مانند نسخه‌ی Final Fantasy VII شباهت دارد، یعنی می‌توانید در آن به گشت ‌و گذار بپردازید، با شخصیت‌ها گفتگو نمائید، آیتم‌های مختلف جمع‌آوری کرده و از همه مهم‌تر، نبردهای هیجان‌انگیز را تجربه کنید. البته، این قسمت از بازی هم چندان بی‌نقص نیست. به عنوان مثال یافتن مأموریت‌های جانبی و شخصیت‌ها روی نقشه کمی دشوار به نظر می‌رسند. از طرف دیگر مسافرت بین نواحی مختلف نقشه با اسب و قایق زمان‌بر است آنچنان که حسابی حوصله‌ی‌تان در اواسط بازی سر می‌رود.

گرافیک؛ انتظاراتی که برآورده نشد

گرافیک Dynasty Warriors: Origins یک قدم رو به جلو نسبت به نسخه‌های قبلی این سری به حساب می آید، اما همچنان با استانداردهای مدرن فاصله دارد و حتی می توان گفت کیفیت برخی از بافت‌ها و محیط‌های بازی عملاً تفاوت خاصی با عناوین دوران PS2 ندارند. یعنی اگر از بحث طراحی هنری و محیط‌های متنوع و جذاب بازی فاکتور بگیریم، ایرادات بصری تازه خودشان را نشان می‌دهند. مثلاً در برخی کات‌سین‌ها، دوربین روی اشیایی با جزئیات بسیار پایین زوم می‌کند که کمی توی ذوق می‌زند. یا حتی برخی از بافت‌های زمین و ساختمان‌ها کیفیت اصلاً خوبی ندارند و کاملاً برای یک اثر نسل نهمی خجالت آور و مضحک به نظر می‌رسند. سازندگان همینطور از ارائه یک نورپردازی درست و حسابی هم عاجز به نظر می‌رسند و کیفیت نهایی کارشان اصلاً رضایت بخش نیست. ولی با این حال باید نکات مثبتش را هم بگوییم، مثلاً افکت‌های انجفار، گرد و غبار ناشی از نبردها و افکت‌های مبارزه از نقاط قوت جلوه‌های بصری بازی به حساب می‌آیند. در کل تمرکز اصلی بازی روی نرخ فریم پایدار است. به هر حال انبوهی از دشمنان قرار است روی سرتان خراب شوند و لازم است حداقل در نبرد با آن‌ها شاهد افت فریم خاصی نباشیم.

معجزه موسیقی و صداگذاری

من همیشه از طرفداران صداگذاری اورجینال و شرقی سری بازی‌های Dynasty Warriors بوده و هستم. اما استثنائاً این بار می‌توانم کیفیت دوبله انگلیسی Dynasty Warriors: Origins را تضمین کنم. اگرچه همچنان حسب عادت با همان دوبله شرقی بازی را تجربه کردم. این البته تنها مزیت بخش صداگذاری بازی نیست. از نظر افکت‌های صوتی، ضربات سلاح‌ها، برخورد زره‌ها و فریادهای جنگی حس وزن و قدرت را به‌خوبی منتقل می‌کنند، اگرچه در لحظات شلوغ ممکن است برخی صداها در هیاهوی نبرد گم شوند. با این حال معجزه بخش صوتی بازی به موسیقی‌های معرکه و نوستالژیک آن برمی‌گردد. به صورت کلی موسیقی بازی ترکیبی از قطعات کلاسیک و مدرن است. در کات‌سین‌ها و لحظات حماسی، موسیقی ارکسترال باشکوه پخش می‌شود، اما در هنگام نبردها موسیقی راک با گیتار الکتریک به گوش می‌رسد. در ابتدا کمی این قضیه برای من عجیب بود، اما پس از مدتی، حس نوستالژیک جذابی پیدا کرد. خصوصاً این که ضرب آهنگ موسیقی به خوبی با اتفاقات گیم پلی هماهنگ می‌شود و از آن تاثیر می‌پذیرد.

جمع بندی

بگذارید رک و پوست کنده بگویم؛ چه از طرفداران قدیمی Dynasty Warriors به شمار می‌روید و چه تازه قصد ورود به این دنیای حماسی را دارید، Dynasty Warriors: Origins بهترین نقطه برای شروع ماجراجویی شماست. مبارزات سریع، متنوع و هیجان‌انگیز آن، در کنار بخش داستانی جذاب، این نسخه را به یکی از بهترین عناوین سری تبدیل کرده است. حالا می‌توان با قاطعیت گفت که Dynasty Warriors: Origins یک بازآفرینی موفق برای این سری است که آن را به سمت آینده‌ای درخشان سوق می‌دهد. به هر حال لذت کشتن صدها نفر در کسری از ثانیه برای هر کسی جذاب و منحصر به فرد است، خصوصاً این که با مکانیک‌های جذاب و متنوع در کنار داستان پردازی درگیر کننده همراه باشد.

+ نکات مثبت:

  • یک پیشنهاد وسوسه کننده برای کسانی که این سری را تجربه‌ نکرده‌اند
  • داستان پردازی حماسی با حضور کاراکترهای تاریخی
  • اکشن فوق العاده و نبردهای حماسی
  • تنوع بی‌نظیر سلاح‌ها
  • میدان‌های نبرد گسترده
  • قابلیت ارتقای مهارت و سلاح‌ گسترده

_ نکات منفی:

  • شخصیت پردازی ضعیف کاراکتر اصلی
  • انتخاب‌های داستانی چندان تاثیرگذار نیستند
  • ماموریت‌های جانبی حوصله سربر!
  • پیدا کردن ماموریت‌ها روی نقشه عذاب آور است
  • جلوه‌های بصری در حد یک بازی نسل نهمی نیست

نمره: 8 از 10

حسین رضایی

حسین رضایی، نویسنده، روزنامه نگار و منتقد بازی های ویدئویی و حوزه تکنولوژی.

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا