ترسناک‌ترین بازی‌های سال 2025؛ در آغوش تاریکی

«ترس نه به خاطر تاریکی، بلکه از ندانستن آن‌چیزی‌ست که در تاریکی‌ پنهان شده.»

انسان با گریه به دنیا می‌آید. انگار که از همان اولین لحظه‌ای که اطرافش را می‌بیند و به یک درک حداقلی می‌رسد، ترس را شناخته و لابد چاره‌ای هم جز گریه برایش باقی نمی‌ماند. ان انسان اما بزرگ می‌شود، پا می‌گیرد و سر و زبان باز می‌کند. اما باز هم به شکلی دیگر می‌ترسد. شاید مثل آن نوزاد تازه به دنیا آمده گریه نکند، اما همچنان مملو از ترس‌های بی‌چهره و بی قانونی است که در ذهنش متصور است. حالا این ترس‌ها می‌تواند مثل واهمه از زوزه باد بی‌اساس و ساده باشد یا بعدها خودش را در قامت فوبیا تا انتهای بزرگسالی به ذات انسان تحمیل کند. در نتیجه، این ترس پیش از آن که یک فعل و انفعال شیمیایی باشد یک حقیقت معنوی و فرابعدی است که سایه‌اش همیشه در تعقیب‌مان است. لزوماً هم چیز بدی نیست؛ به هر حال مسیر رشد از دل همین ترس‌ها می‌گذرد و مسلماً غلبه بر آن هم شاید از بهترین حس‌هایی باشد که در زندگی تجربه می‌کنیم. اما از آنجایی که دست و بال‌مان برای تجربه چنین حس‌هایی بسته است ناچاراً به دنیای سرگرمی خصوصاً بازی‌های ویدئویی متوسل می‌شویم. آنجا می‌توانیم با ترس از تاریکی مبارزه کنیم یا حیوانات و موجودات جهش یافته را از سر راه برداریم. خلاصه آزادیم و مختار، پس همیشه در صنعت گیم یک پای ثابت زندگی‌مان تجربه بازی‌های ترسناک بوده است. به خصوص حالا که در نسل نهم کنسول‌های گیمینگ به لطف شرکت‌های صاحب نامی مثل Capcom و Konami این ترس به بالاترین و تکامل یافته‌ترین حالت خودش رسیده است. در این مطلب قصد داریم نگاهی به ترسناک‌ترین بازی‌های سال 2025 بیاندازیم. برای مشاهده ادامه مطلب با وب سایت تک سیرو همراه باشید.

Cronos: The New Dawn

سازنده: Bloober Team

پلتفرم: PC، Xbox Series X/S و PS5

آزموده را آزمودن خطاست! Blloober Team بعد از Silent Hill 2 Remake حالا با یک پروژه ترسناک دیگر قصد دارد رسالت پیشین خودش را تکمیل کند. گرچه در اولین روزهای معرفی بازی Cronos: The New Dawn نگرانی‌هایی از بابت شباهت‌های زیاد این بازی به Silent Hill داشتیم، اما آن طور که نمایش‌ها و البته مصاحبه سازندگان نشان داد تیم سازنده در یک چرخش 180 درجه قصد دارد از دیگر پادشاه دنیای ترس و بقا یعنی Resident Evil 4 الگوربرداری کند. آن هم با یک داستان به مراتب عمیق‌تر و تاریکتر! از جنس همان داستان سرایی سفر در زمان که در سریال Dark دیده بودیم. ماجرای بازی از جایی شروع می‌شود که یک مامور بی‌نام و نشان از سازمان Collective مامور سفر به گذشته زمین در کشور لهستان می‌شود. جایی که باید در سال 1980 برای نجات بشریت از چنگال موجودات جهش یافته‌ای به نام Orphans وارد یکی از عمیق‌ترین ماجراجویی‌های ژانر ترس و بقای صنعت گیم شود. اما معجزه اصلی بازی مربوط به گیم پلی پیچیده آن است. در وهله اول سازندگان سعی کرده‌اند سیستم مبارزات تن به تن و تیراندازی را مشابه Resident Evil 4 و Dead Space طراحی کنند، اما با محدودیت‌های به مراتب بیشتر خصوصاً از نظر مهمات. نکته جالب اینجاست که دشمنان بعد از کشته شدن می‌توانند با انواع زنده موجود در بازی ترکیب شده و یک موجود به مراتب بزرگ‌تر را پیش روی‌تان قرار دهند. شما می‌توانید برای این که اسیر چنین تاکتیکی نشوید، آن‌ها را بسوزانید اما از بخت بد همان هم محدودیت دارد. به همین خاطر شما نیاز دارید تا حد امکان تاکتیکی‌تر از سایر بازی‌های این سبک عمل کرده و بی‌جهت با سلاح‌تان به دل دشمنان نزنید. آن طور که سازندگان می‌گویند بازی به مدت 4 سال در دست ساخت بوده است و احتمالاً تبدیل به یک فرانچایز بلند مدت برای تیم Blloober Team خواهد شد.

Directive 8020

سازنده: Supermassive Games

پلتفرم: PC، Xbox Series X/S و PS5

Supermassive با همان امضای همیشگی خودش بازگشته است. همان امضایی که نخستین بار بر روی کنسول جادویی PS4 به لطف بازی Until Dawn به تصویر کشید. به هر حال در صنعت گیم کمتر سازنده‌ای پیدا می‌شود که تا این حد روی اصول بازیسازی خودش استوار باقی بماند و از قضا بتواند در سالیان متوالی بازی‌های خوب و پرفروش بسازد. سبکی که به واسطه داستان سرایی سینماتیک و مبتنی بر تعامل‌های جذاب توانست ژانر ترس و بقا را در صنعت گیم گسترده‌تر از هر زمان دیگری کند و جزء همان دسته از بازی‌هایی باشد که در شکوفایی این سبک در دهه گذشته نقش تاثیرگذاری داشته است. Directive 8020‌ نیز در حقیقت نسخه جدیدی از مجموعه The Dark Pictures Anthology است. این بار اما به دل فضا می‌زنیم. جایی که پنج نفر از اعضای یک سفینه با نام Cassiopeia به صورت اتفاقی روی یک سیاره ناشناس که 12 سال نوری دورتر از کره زمین قرار دارد، فرود می‌آیند. اما این فرود از جنس همان فرودی است که در سری فیلم‌های ‌Alien دیده‌ایم. یعنی بیگانه‌های فضایی که انتظارمان را می‌کشند و لاجرم ما باید با کنترل کردن 5 نفر از اعضای این سفینه راه خروج و فرار را پیدا کنیم. اما ماجرا اصلاً به سادگی چنین توصیفاتی نیست. خصوصاً زمانی که متوجه می‌شویم بیگانه‌ها می‌توانند ظاهر اعضای خدمه را تقلید کرده و به درون آن‌ها نفوذ کنند. حالا اینجاست که بازی ارزش داستانی و البته گیم پلی‌اش را نشان می‌دهد. یعنی جایی که شک و تردید از در و دیوار سفینه جاری می‌شود و هر کسی می‌تواند در قامت بیگانه برای سایرین تهدید برانگیز باشد. طبق رسم همیشگی استدیوی ‌Supermassive، بازی بیشتر حول محور انتخاب‌های داستانی و المان‌های مخفیکاری است. با این تفاسیر سازندگان وعده داده‌اند که عناصر اکشن بیشتری را در این بازی ببینیم.

Little Nightmares 3

سازنده: Supermassive Games

پلتفرم: PS4، PS5، Xbox One، Xbox Series X/S، PC و Nintendo Switch

Little Nightmares همیشه از مرموزترین بازی‌های ترسناکی است که یک گیمر می‌تواند تجربه کند. آن‌قدر که حین تجربه‌اش بارها از خودتان می‌پرسید که چه کسی این بازی‌ را واقعاً ساخته و اصلاً چطور توانسته به چنین درکی از ذات ترس در دل بشریت برسد؟ پاسخ اما در همان آینه اتاق‌تان است. Little Nightmares دقیقاً توسط یکی مثل خودمان ساخته شده، یکی که می‌داند چطور بترسیم و چطور مغزمان در برابر کابوس‌ها و توهمات از پا در بیاید. حالا بعد از سه سال نوبت به سومین نسخه از این سری رسیده است. اما با یک تفاوت بسیار مهم؛ این بار استدیوی Supermassive Games وظیفه تولید بازی را برعهده گرفته که طبیعتاً بر روند تجربه بازی هم تاثیرگذار خواهد بود. به عنوان مثال آن طور که نمایش‌های بازی نشان داده‌اند، این بار بیش از آن که بازی حول محور ترس‌های لحظه‌ای باشد، بیشتر روی عناصر روانشناختانه متمرکز شده است. از همه مهم‌تر، همان طور که در این متن بارها اشاره کردیم، امضای کار Supermassive Games داستان پردازی تعاملی است که ارائه می‌دهد. یعنی هر تصمیمی و هر کنشی با یک واکنش روبرو خواهد شد که قطعاً تا انتهای بازی تاثیرات به خصوص خودش را خواهد داشت. نسخه جدید روایت داستان زندگی دو کودک با نام‌های Low و Alone را به تصویر می‌کشد که در یک دنیای کابوس‌وار به نام The Nowhere گرفتار شده‌اند. حالا آن‌ها باید هم از توهمات و کابوس‌های این دنیا خودشان را نجات دهند و از قضا تصمیمات مهم و تاثیرگذاری در سیر داستانی بازی بگیرند. پس حداقل انتظاری که داریم امکان تجربه دو نفره بازی و یک گیم پلی مبتنی بر همکاری است که احتمالاً ‌ Supermassive Games برای اولین بار سراغ پیاده کردن چنین سیستمی خواهد رفت.

Dying Light: The Beast

سازنده: Techland

پلتفرم: PS4، PS5، Xbox One، Xbox Series X/S و PC

انتقام قدمتی به بلندای تاریخ دارد. مفهومی که بشر همچنان در کش و قوس‌های آن با مفاهیمی مثل بخشش و گذشت باقی مانده و هرگز نتوانسته یک نسخه نهایی برای ارجحیت هر کدام بپیچد. حالا فکرش را بکنید در یکی از بهترین عناوین زامبی محور تاریخ صنعت گیم پای انتقام هم باز شود. همه‌ی‌مان کایل کرین را می‌شناسیم. یکی از عمیق‌ترین شخصیت‌هایی که تا به حال در بازی‌های ترسناک حضور داشته است. آن قدر که در پایان نسخه اول تصمیم می‌گیرد برای نجات بازماندگان شهر Harran خودش را فداکند و البته در یک پایان باز سرنوشتش را برای طرفداران خود مجهول باقی بگذارد. حالا اما در نسخه جدید این سری یعنی Dying Light: The Beast او بعد از 13 سال بازگشته است. 13 سالی که توام با اسارت و انجام آزمایش‌های مختلف بر روی وی شده است. حالا او کینه‌ای عمیق از تمامی باعث و بانی‌های گذشته تلخ و تاریکش دارد. از شما چه پنهان هیچ کس فکرش را نمی‌کرد استدیوی Techland بعد از گذشت این همه سال دوباره سراغ کاراکتر محبوب قدیمی‌اش برود. خصوصاً این که با یک پایان بندی احساسی و منطقی توانسته بود او را در خاطره‌ها نگه‌ دارد. با این حال او بازگشته است تا یکی از جذا‌ب‌ترین تجربه‌های سبک ترس و بقا را دوباره به ما هدیه دهد. درست مثل همیشه پارکور حرف اول را در این بازی می‌زند. این بار هم شما می‌توانید از روی صخره‌ها، درختان قطع شده و ساختمان‌های متروکه حرکات جذاب پارکور را پیاده سازی کنید. از طرفی نبردهای اکشن بازی با توجه به دشمنان جدید و جان سختی مثل Super-Charged Volatiles و کمبود مهمات به مراتب چالشی‌تر شده است. اما با این تفاسیر سازندگان در ارائه یک تجربه جهان باز مبتنی بر آزادی عمل حسابی بذل و بخشش کرده تا شاهد یکی از متنوع‌ترین بازی‌های سبک ترس و بقا در سال 2025 باشیم. آن طور که سازندگان می‌گویند بازی چیزی نزدیک به 18 ساعت گیم پلی دارد و قرار نیست مانند نسخه‌های قبلی شاهد یک تجربه طولانی مدت 50 ساعته باشیم.

Dark Fracture

سازنده: Twisted II

سازنده: PS4، PS5، Xbox One، Xbox Series X/S، PC و Nintendo Switch

مرز میان واقعیت و کابوس یک تار مو است؛ مطمئناً از این دست جملات کلیشه‌ای بارها گفته‌اند و بارها شنیده‌اید! Dark Fracture هم از این شعارها مستثنا نیست اما حکایتش کاملاً با دیگر مدعیان فرق دارد. آن قدر که وقتی برای اولین بار دموی بازی در سال 2020 توسط Twisted II منتشر شد، خیلی‌ها برای اولین بار نیاز به یک روانشناس یا تراپیست در زندگی‌اش را احساس کردند. بازی پر بود از فضاهای تاریک ترسناک و حتی آزاردهنده که از هیچ المانی برای خشیدن روح و روان گیمرها دریغ نمی‌کند. با این وجود تا مدت زمان طولانی سازندگان بازی در سکوت خبری فرو رفتند تا این که سال گذشته به صورت رسمی اعلام کردند Dark Fracture در نهایت سال 2025 عرضه خواهد شد. ماجرای بازی درباره شخصی است که بعد از یک حادثه رازآلود حالا در یک فضای اسکیزوفرنیک میان واقعیت و کابوس‌ محبوس شده است. از قضا حافظه‌اش هم برای پیدا کردن سرنخ‌های دقیق از گذشته‌اش یاری نمی‌دهد و همزمان مرز بین واقعیت و توهمات برای او باریک‌تر هم می‌شود. اینجاست که شما باید به دل دنیای عجیب بازی بزنید تا بلکه با دنبال کردن سرنخ‌های جدید و مرور خاطرات گذشته به چرایی اتفاقات زندگی این کاراکتر پی ببرید. اما خبر بد اینجاست که محیط بازی هم با شما سرناسازگاری دارد. جایی که در لحظه امکان دارد ساختار زمانی و مکانی جهان بازی به هم بریزد. این یعنی هرگز شاهد یک دنیای ثابت و پایدار در بازی نیستیم که بتوان براساس آن تعقل کرد. به عبارتی سازندگان با در هم ریختن عنصر فضا و زمان حس گیر افتادن میان واقعیت و کابوس‌ها را به شما القا می‌کنند. حالا اینجاست که شما باید در این هرج و مرج ترسناک هم به دنبال پشت پرده اتفاقات بازی باشید و هم از پس عواقب تصمیمات‌تان در داخل بازی بربیاید.

Ritual Tides

سازنده: Vertpaint

پلتفرم: PS5، Xbox Series X/S و PC

شنیدن نام یک سری از بازیسازها همیشه ته دل‌مان را قرص می‌کند. راکستار یکی از همین نمونه‌هاست؛ حالا شاید از خودتان بپرسید آن‌ها همین حالا روی GTA 6 کار می‌کنند و اصلاً شاید هیچ وقت سمت یک بازی ترسناک نروند. نکته اما اینجاست که جمعی از اعضای کلیدی و اصلی این شرکت بعد از جدا شدن‌شان از تیم راکستار تصمیم گرفتند همراه با تعدادی از بایسازان شرکت یوبیسافت یک استدیوی مستقل با نام Vertpaint تاسیس کنند. اعضای این استدیو که از بزرگ‌ترین بازیسازهای چند دهه اخیر به حساب می‌آیند اعتقاد دارند که فضای فعلی صنعت گیم و محدودیت‌هایی که سر راه یک بازی بلاک باستر پرهزینه وجود دارد، اجازه خلاقیت پردازی به بازیسازان را نمی‌دهد. از طرفی ساخت یک بازی به مراتب کم هزینه‌ می‌تواند با سود هنگفتی روبرو شود. خلاصه آن که نتیجه چنین تصمیماتی ساخت یک بازی ترسناک با نام Ritual Tides توسط اعضای تیم Vertpaint بود. ما در حقیقت با یک تجربهٔ ترسناک اول شخص آن هم در جزیره‌ای خیالی در سواحل جنوب‌ غربی انگلستان روبرو هستیم. در ابتدای بازی، کاراکتر اصلی در ساحل این جزیره به هوش می‌آید و بی آنکه چیزی از گذشته‌ یا شرایط اطرافش بداند وارد یکی از ترسناک‌ترین ماجراجویی‌های سال 2025 می‌شود. آن طور که سازندگان می‌گویند بازی قصد دارد فضایی آمیخته با ترس‌های کیهانی و فولکلور محلی را ارائه دهد و با داستان پردازی نمادین و روانشناختانه‌اش یک تجربه به یادماندنی را رقم بزند. گیم ‌پلی Ritual Tides اما بر پایه اکتشاف، بقا و مواجهه با دشمنانی است که طراحی بی‌رحمانه و ترسناکی دارند. هدف ما هم مشخص است؛ باید با استفاده از سلاح‌های سنتی، کاوش در محیط و سایر المان‌ها رازهای بیشتری از محیط کرده و در برابر تهدیدات ایستادگی کنیم.

سخن پایانی

تجربه یک بازی ویدئویی، متعالی‌ترین حالتی است که می‌توانید برای القای حس ترس در خودتان پدید بیاورید. نه فیلم، نه موسیقی و نه حتی کتاب و رمان هرگز نمی‌توانند حتی در قامت مقایسه با هنر صنعت گیم قرار بگیرند. ما نهایتاً با دیدن یک فیلم یا خواندن یک کتاب، با همان قوه تخیل‌‌مان یک تجسم دست و پا شکسته از وضعیت ترسناکی که کاراکتر در آن قرار دارد خواهیم داشت، اما به لطف بازی‌های ویدئویی ما همان کسی هستیم که باید بترسد. بیننده خود ماییم، کارگردان خود ماییم و حتی بازیگرش هم ماییم. می‌توانیم برای یک بار هم که شده در برابر ترس‌های لعنتی‌مان قد علم کنیم و برای یک بار هم که شده توصیفاتی مثل فوبیا و از این دست کلمات را دور بیاندازیم. در این مطلب ترسناک‌ترین بازی‌های سال 2025 را معرفی کردیم. عناوینی علی رغم سبک‌های مختلف‌شان در ترساندن بی‌اندازه مخاطب وجه اشتراک دارند.