بیایید برای لحظه‌ای چشمانمان را ببندیم و به عقب برگردیم؛ به آن دوران طلایی و پرهیجان دهه 90 و اوایل 2000. دورانی که بوی پلاستیک گرم شده‌ی کنسول‌ها و صدای تق‌تق دکمه‌های آرکید، موسیقی متن زندگی ما بود. در آن سال‌ها، کلوپ‌های بازی و دسکتاپ‌های قدیمی در تسخیر پادشاهان سبک فایتینگ (مبارزه‌ای) بودند. نام‌هایی مثل Street Fighter، Mortal Kombat و Tekken فقط اسم یک بازی نبودند؛ آن‌ها مکتب‌هایی بودند که رفلکس، حافظه عضلانی و استراتژی خالص را به ما می‌آموختند. اما تاریخ صنعت گیم بی‌رحم است و با گذر زمان و ورود به عصر مدرن، این سبک مجبور شد پوست بیندازد. در حالی که غول‌هایی مثل Street Fighter 6 یا Tekken 8 توانستند با درک درست از نیازهای روز، خود را با استانداردهای سخت‌گیرانه پی‌سی گیمرها وفق دهند، استودیوی Nekki تصمیم گرفت مسیر متفاوتی را طی کند و شانس خود را با آوردن فرنچایز محبوب موبایلی‌اش به دنیای کامپیوترهای شخصی امتحان کند.
بازی Shadow Fight Arena حالا روی پلتفرم استیم (Steam) آن هم به صورت رایگان، در دسترس است و با ادعای آوردن آن تجربه نبرد استراتژیک به مانیتورهای عریض ما، وارد میدان شده است. اما سوال اصلی و حیاتی اینجاست: آیا این بازی توانسته خودش را به عنوان یک فایتینگ جدی، رقابتی و قابل احترام روی PC ثابت کند؟ یا اینکه صرفاً با یک پورت عجولانه و بی‌کیفیت از یک بازی رایگان طرف هستیم که آمده تا با مکانیک‌های پول‌محور خود، این بار جیب پی‌سی گیمرها را هدف بگیرد؟ در این نقد و بررسی مفصل، قرار است تعارف را کنار بگذاریم و با نگاهی انتقادی به نسخه کامپیوتر این بازی، ببینیم آیا نصب آن ارزش فضای هارد درایو شما را دارد یا خیر.
جلوه‌های بصری | وداع با سایه‌ها، سلام به مدل‌های سه‌بعدی
اگر از طرفداران قدیمی و کهنه‌کار این سری روی پلتفرم‌های دیگر بوده‌اید و به آن استایل هنری خاص، مینیمال و اتمسفریک سایه‌ها در نسخه‌های پیشین عادت داشتید، نسخه PC اولین شوک را همان ابتدای کار به شما وارد می‌کند. سازندگان در یک چرخش کامل، آن طراحی دو‌بعدی و سایه‌وار را کنار گذاشته و به سراغ مدل‌های تمام سه‌بعدی، پرجزئیات و واقع‌گرایانه رفته‌اند. شاید در نگاه اول، این تصمیم باعث شود که نام Shadow در عنوان بازی کمی بی‌معنی و صرفاً تزئینی به نظر برسد، اما باید اعتراف کرد که نتیجه بصری روی رزولوشن‌های بالای مانیتور، حقیقتاً جذاب و چشم‌نواز است.
طراحی هنری بازی ستودنی است. پس‌زمینه‌ها و محیط‌های مبارزه، از جنگل‌های بامبو با نورپردازی ملایم گرفته تا کوهستان‌های مه‌آلود و معابد شرقی، با جزئیات و وسواسی قابل قبول طراحی شده‌اند. خوشبختانه خبری از آن لبه‌های تیز، بافت‌های کش‌آمده یا بی‌کیفیتی که معمولاً در پورت‌های ضعیف موبایل به PC می‌بینیم، نیست و همه چیز شارپ و تمیز به نظر می‌رسد. انیمیشن‌های مبارزان نیز به شدت نرم، سیال و طبیعی اجرا می‌شوند و حس یک نبرد واقعی را منتقل می‌کنند. تا اینجای کار، بازی روی PC نمره قبولی را در بخش بصری می‌گیرد و به نظر می‌رسد که با یک اثر پولیش‌شده و مدرن طرف هستیم، اما متاسفانه باید بگویم که این ظاهر زیبا، تنها پوسته‌ای فریبنده بر روی بدنه‌ای بیمار است.
گیم‌پلی و کنترل | کابوس لگ و عدم پاسخگویی
در لایه‌های زیرین و هسته گیم‌پلی، Shadow Fight Arena تلاش کرده تا از فرمول دکمه‌زنی سریع و بی‌هدف که در بسیاری از بازی‌های آرکید می‌بینیم، فاصله بگیرد و مبارزات را به سمت استراتژی، فاصله‌سنجی و صبر ببرد. سیستم بازی به صورت تگ‌تیم 3 به 3 طراحی شده که روی کاغذ ایده جذابی است؛ شما سه قهرمان انتخاب می‌کنید و با شکست هر کدام، نفر بعدی وارد میدان می‌شود. این ویژگی لایه‌ای از تاکتیک را به بازی اضافه می‌کند تا تیم خود را بر اساس نقاط ضعف حریف و هم‌پوشانی توانایی‌ها بچینید.
اما مشکل اصلی و بزرگترین گناه بازی دقیقاً روی PC و در بخش کنترل خودش را نشان می‌دهد و آن کندی و عدم پاسخگویی‌ست. ما به عنوان پی‌سی گیمر، به سرعت بالا، نرخ فریم‌های نجومی و دقت میلی‌ثانیه‌ای عادت داریم، اما حرکات در این بازی به طرز عذاب‌آوری کند و سنگین هستند. این کندی شاید در نگاه اول تلاشی برای القای وزن و واقع‌گرایی باشد، اما در عمل حس آزاردهنده Input Lag را به بازیکن می‌دهد. بدتر از آن، مشکلات فنی عجیب در شناسایی کنترلر است. بسیاری از کاربران استیم گزارش داده‌اند که بازی با کنترلر (دسته) مشکل جدی دارد و جوی‌ستیک‌ها دقیقاً در لحظات حساس و سرنوشت‌ساز قطع می‌شوند (البته که من در طول تجربه با این مشکل روبرو نشدم ولی لازم بود تا این نظر کاربران را هم به اشتراک بگذارم). حتی با موس و کیبورد هم اوضاع بهتر نیست؛ نشانگر موس گاهی وسط مبارزه روی صفحه باقی می‌ماند، حرکت می‌کند و تجربه بصری و تمرکز شما را خراب می‌کند. این‌ها باگ‌های کوچکی نیستند؛ بلکه نشانه‌های واضحی از یک پورت تنبل و بی‌حوصله هستند که بدون بهینه‌سازی درست و احترام به مخاطب PC عرضه شده است.
مکانیک‌های مبارزه | بهشت کمپرها و ربات‌های متقلب
اگر بتوانیم چشمانمان را روی مشکلات فنی ببندیم، خود سیستم مبارزه بازی هم ایرادات بنیادی دارد که مستقیماً روی اعصاب بازیکن راه می‌رود. یکی از عجیب‌ترین و بحث‌برانگیزترین ویژگی‌ها، سیستم دفاع خودکار است؛ به این معنی که تا زمانی که شما دکمه حمله را نزنید و حرکت نکنید، کاراکتر شما به صورت خودکار تمام ضربات را دفاع می‌کند. این مکانیک شاید برای صفحات لمسی توجیه داشته باشد، اما پیاده‌سازی آن روی PC باعث به وجود آمدن نسلی از بازیکنان سمی به نام کمپر شده است. این افراد گوشه نقشه می‌نشینند، هیچ کاری نمی‌کنند و فقط منتظر می‌مانند تا شما حمله کنید، تا بلافاصله با یک ضدحمله شما را مجازات کنند.
علاوه بر این، اکوسیستم بازی پر از ربات‌هایی است که خود را جای بازیکن واقعی جا می‌زنند و از تکنیک کثیف و ناعادلانه Input Reading استفاده می‌کنند. یعنی هوش مصنوعی بازی دقیقاً دکمه‌ای که شما فشار می‌دهید را در همان لحظه می‌خواند و قبل از اینکه انیمیشن شما کامل شود، ضدحمله مناسب را اجرا می‌کند. این دیگر نامش چالش نیست، بلکه تقلب آشکار بازی علیه شماست که حس رقابت سالم و لذت یادگیری را کاملاً از بین میبرد و جای آن را با خشم و ناامیدی پر می‌کند.
اقتصاد و اکوسیستم استیم | وقتی پول جایگزین مهارت می‌شود
شاید بتوان مشکلات فنی را با آپدیت حل کرد و شاید بتوان با کمپ کردن کنار آمد، اما اقتصاد بازی یک سیاهچاله عمیق است. Shadow Fight Arena روی استیم به صورت رایگان (Free to Play) عرضه شده، اما با همان ذهنیت تهاجمی و پول‌پرستانه بازی‌های موبایلی طراحی شده است. سیستم پیشرفت بازی کاملاً و بدون تعارف Pay-to-Win است. شما با سیستم پیچیده کارتی، شاردها و لوت‌باکس‌ها سر و کار دارید و مچ‌میکینگ بازی به شکلی بی‌رحمانه شما را در برابر حریفانی قرار می‌دهد که پول خرج کرده‌اند.
این نابرابری گاهی به طنزی تلخ تبدیل می‌شود. بارها پیش می‌آید که با حریفی روبرو می‌شوید که حدود دو برابر شما واحد سلامتی دارد و باید دو برابر بیشتر از او مبارزه کنید. این نابرابری آنقدر فاحش و وقیحانه است که قبل از شروع راند اول، بازنده بودن شما قطعی است و مهارت هیچ جایی در تعیین نتیجه ندارد. روی پلتفرم PC که معمولاً انتظار داریم مهارت و استراتژی حرف اول را بزند، دیدن چنین سیستم ناعادلانه‌ای که تماماً بر اساس قدرت کیف پول بنا شده، توهین‌آمیز است. علاوه بر این، یکی از بزرگترین مشکلات نسخه استیم که داد بسیاری را درآورده، سیستم سینک کردن اکانت است. بسیاری از بازیکنان قدیمی گزارش داده‌اند که اتصال اکانت موبایل به نسخه استیم یک کابوس تمام عیار است و بازی مدام اکانت‌های جدید می‌سازد، گویی که تمام سال‌ها پیشرفت و تلاش قبلی شما هیچ ارزشی نداشته و باید همه چیز را از صفر شروع کنید.
جمع‌بندی | دانلودی که ارزشش را ندارد
در پاسخ به سوالی که در ابتدای مقاله مطرح کردیم باید بگوییم که خیر، با کمال تاسف باید گفت که Shadow Fight Arena روی PC نتوانسته میراث‌دار شایسته‌ای برای نام بزرگ خود و سبک فایتینگ باشد. این بازی یک پورت ضعیف، تنبل و فرصت‌طلبانه است که بدون در نظر گرفتن استانداردها و انتظارات پی‌سی گیمینگ، مستقیماً از موبایل کپی-پیست شده است.
ما با اثری طرف هستیم که ظاهر زیبا و فریبنده‌ای دارد، اما در باطن، یک سیستم ناعادلانه، کنترل‌های پرباگ، مکانیک‌های ضدِ رقابت و اقتصادی پول‌محور را پنهان کرده است. اگر روی PC به دنبال تجربه نبرد تن‌به‌تن هستید، گزینه‌های بسیار بهتری وجود دارند که به وقت، هوش و مهارت شما احترام می‌گذارند. این بازی بیشتر شبیه به یک تله طراحی شده است؛ تله‌ای خوش‌رنگ و لعاب که به جای سرگرم کردن، قصد دارد با ناامید کردن شما در برابر حریفان پولدار و ربات‌های متقلب، مجبورتان کند دست به جیب شوید. پیشنهاد دوستانه من؟ فضای هارد و اعصاب خود را برای عنوانی نگه دارید که ارزشش را داشته باشد.
آیا شما هم تجربه اجرای این بازی را روی کامپیوتر داشته‌اید؟ با مشکلات قطعی کنترلر یا مچ‌میکینگ ناعادلانه روبرو شده‌اید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.
