هر آنچه که باید درباره بازی Elden Ring: Nightreign بدانید

من همیشه عاشق نصیحت‌های درگوشی پدربزرگم بودم. آدم دنیا دیده‌ای بود و در گوشزد کردن پندهای زندگی هم خساست نداشت. خوشبختانه یا متاسفانه سانسور و میمزی‌ هم به خرج نمی داد و در نهایت تلخ یا شیرین واقعیت را می‌گفت. یکی از همین واقعیت‌هایی که هرگز نفهمیدم تلخ بود یا شیرین به مفهوم تقدیر در زندگی بر می‌گشت. او درست یا غلط، اعتقاد داشت که همه‌ی‌مان برده تقدیر و سرنوشتیم. یعنی اگر یک روز مثل هیدتاکا میازاکی، بازیساز برجسته صنعت گیم، راه‌مان در داستان نویسی و فیلم‌سازی به بن بست خورد، نباید به خودمان تازیانه بزنیم که در انتها همین تقدیر ما را به مقصد نهایی می‌رساند. یعنی حتی اگر به قول نسل جدیدی‌ها یک گیمر نوب و تازه‌کار هم بودیم می‌توانیم از یک فرد شکست خورده در دنیای داستان نویسی و فیلم‌سازی تبدیل به بزرگترین بازیساز یک دهه اخیر صنعت گیم شویم. میازاکی شاید بهترین تمثیل برای صحت ادعای پدربزرگم بود. او هر چند همین الان هم به قول خودش یک گیمر دست و پا چلفتی است اما در ساخت بازی‌های خارق العاده سولز لایک رقیب ندارد. معجزه وی با استدیوی FromSoftware اما با Elden Ring به کمال رسید. یک اثر جاودانه که شاید هیچ وقت نمونه و نظیرش هم خلق نشود. اما لااقل جای شکرش باقیست که میازاکی به این راحتی‌ها بزرگترین بازی زندگی‌اش را کنار نمی‌گذارد. در همین راستا، Elden Ring: Nightreign به عنوان یک اثر مستقل و چند نفره توانسته دوباره شکوه و عظمت دنیای الدن رینگ را به تصویر بکشد. در این مطلب هر آنچه که باید درباره بازی Elden Ring: Nightreign بدانید را برای‌تان شرح و بسط داده‌ایم. برای مشاهده ادامه مطلب با وب سایت تک سیرو همراه باشید.

تاریخ انتشار، قیمت و پلتفرم‌های مقصد

Elden Ring را می‌توان برجسته‌ترین عنوان نسل نهم کنسول‌های گیمینگ قلمداد کرد. میازاکی و تیم FromSoftware هم با علم به این قضیه سعی کردند با عرضه بسته الحاقی Shadow of the Erdtree شکوه دنیای تاریک و سولز لایک بازی را بیش از پیش به رخ بکشند. حالا اما DLC جدید این بازی که در معنای کامل تر یک عنوان چند نفره مستقل به حساب می‌آید، قرار است با عنوان Elden Ring: Nightreign در تاریخ 9 خرداد 1404 و البته در قالب سه نسخه Standard، Deluxe و Seekers منتشر شود. خوشبختانه عرضه این عنوان برای کنسول‌های نسل هشتمی هم تایید شده است تا در کنار کنسول‌های نسل نهمی و PC دوباره طعم دستپخت جدید میازاکی را به طرفداران این کارگردان صاحب سبک بچشاند. با این وجود بازی یک نکته منفی برجسته دارد و آن هم عدم پشتیبانی از قابلیت cross-play (بازی بین پلتفرم‌های مختلف) است. البته باز جای شکرش باقیست که بازی از پشتیبانی cross-generation برخوردار است؛ به این معنا که بازیکنان PS4 می‌توانند با دارندگان کنسول PS5 و بازیکنان Xbox One با Xbox Series X/S به تجربه بازی پبردازند. از آنجایی که Nightreign یک بسته الحاقی (DLC) نیست و بیشتر یک اثر کاملاً مستقل به حساب می‌آید شاهد عرضه رایگان آن نخواهیم نبود. به همین خاطر علاقه‌مندان به این بازی می‌توانند با پرداخت مبلغ 40 دلار بازی را بر روی پلتفرم‌های PS4، PS5، Xbox One، Xbox Series X/S و PC تجربه کنند. ناگفته نماند که هیچ‌گونه پیشرفت، آیتم یا سیو از Elden Ring یا Shadow of the Erdtree به این بازی منتقل نخواهد شد.

Elden Ring: Nightreign؛ الدن رینگ در جهان موازی!

این اولین تجربه مستقل و رسمی هیدتاکا میازکی در دنیای بازی‌های چند نفره است. گرچه چنین محصولی چندان با روحیات و سلایق میازاکی سازگار نیست اما خوشبختانه او خودش وظیفه ساخت و طراحی این عنوان را برعهده گرفته است. به صورت کلی بازی Elden Ring: Nightreign، یک تجربه مستقل و کوآپ سه‌ نفره است که در دنیایی موازی با Elden Ring اصلی جریان دارد. در این بازی، بازیکنان در نقش Nightfarers وارد سرزمین Limveld می‌شوند؛ منطقه‌ای که زمانی تحت حفاظت خدایان بود و اکنون در آستانه نابودی قرار دارد. طبق گفته‌ی سازندگان Limveld یک دنیایی پویا اما در عین حال متغیر است. یعنی در هر بار تجربه بازی، چیدمان دشمنان، منابع مهم و اتفاقات محیطی مثل فوران آتشفشان یا شهاب سنگ کاملاً منحصر به فرد خواهد بود. پس گیمر با همین حربه دائماً وسوسه می‌شود برای یک تجربه جدید و متفاوت از قبل، بازی را مجدداً تجربه کند. در نگاه اول ممکن است Nightreign شبیه یک بازی PvP یا حتی بتل رویال به نظر برسد، چرا که از مکانیزم محبوب Shrinking Ring استفاده می‌کند. به موجب این مکانیسم بازیکنان به سمت یک نقطه‌ی مرکزی در نقشه هدایت می‌شوند. اما راستش را بخواهید در این بازی، اصلاً خبری از PvP نیست و  بازیکنان در این عنوان نمی‌توانند به بازی دیگران وارد شوند یا با آن‌ها بجنگنند.

کلیات بازی اما در عین سادگی چالش‌های عجیب و غریبی هم دارد. شما به همراه دو کاراکتر دیگر باید وارد یک چرخه سه روزه بشوید. در دو دروز ابتدایی، وظیفه‌ی‌تان این است که در نقشه به جمع آوری منابع و ارتقاء تجهیزات بپردازید. مهم‌ترین نکته در این قسمت از بازی انتخاب کاراکتر مناسب و ارتقاء تجهیزات متناسب با تاکتیک مبارزات آن‌هاست. میازاکی در این قسمت از بازی مقداری دست و دلبازتر شده و پراکندگی منابع و المان‌های مختلف به مراتب راحت‌تر از بازی‌های سولز لایکی است که پیش از این تجربه کرده بودیم. به همین خاطر بازی بیشتر یک اثر RPG قلمداد می‌شود. یعنی باید مدام برای ارتقاء کاراکتر خودتان تلاش کنید تا به پیروزی برسید. برگردیم سر بحث اصلی خودمان یعنی روز آخر از چرخه سه روزه بازی! در دو روز قبلی باید با یک سری مینی باس منحصر به فرد روبرو شوید تا در نهایت در انتهایی‌ترین لحظات روز مقابل باس فایت نهایی یعنی Nightlord قرار بگیرید. ورود او به فاز نهایی بازی هم به نوبه خودش جالب است. جایی که این باس فایت در یک حالت تحت نام Night’s Tide در دنیای بازی ظاهر می‌شود. اما پیش از آن که جلوی چشمان کاراکتر قد علم کند، نقشه به تدریج محدود می‌گیرد تا در نهایت لوکیشن مبارزه به یک قسمت خاصی معطوف شود. Nightlord توانایی‌هایی ویژه‌ای هم دارد که شامل تغییر شکل و احضار سایر دشمنان است. برای شکست دادنش هم گرچه راه سختی در پیش است اما با هماهنگی کامل تیم، شناخت دقیق الگوهای حمله و استفاده به‌موقع از توانایی‌های ویژه کاراکترها می‌توانید به پیروزی نهایی برسید. یادتان هم نرود که بازی همچنان دارای عناصر Roguelike است؛ به این معنا که با هر بار شکست، پیشرفت‌های بازیکن از بین می‌رود و صرفاً یکسری ارتقاءها و آیتم‌های محدود باقی می‌مانند. برخی ویژگی‌های گیم‌ پلی نیز تغییر کرده‌اند مثلاً آسیب متقاعب افتادن از ارتفاع حذف شده و حرکات سریع‌تر شده‌اند. همچنین سیستم احیای منحصر به فردی در بازی وجود دارد که برای زنده کردن هم‌تیمی‌ها باید به آن‌ها ضربه بزنید که سازندگان آن را هم سرگرم‌کننده و هم تاکتیکی توصیف کرده‌اند.

شخصیت‌ها و کلاس‌های بازی

یک خبر بد داریم و یک خبر خوب! خبر بد این است که دست‌مان برای ساخت کاراکتر مورد نظرمان در بازی بسته است. اما خوشبختانه می‌توانیم از بین 8 کاراکتر و کلاس مختلف نوع مورد علاقه‌ی‌مان را انتخاب کنیم. گرچه قابلیت ساخت کاراکتر در یک بازی سولزلایک چند نفره خودش لذت تجربه بازی را غایت می‌رساند اما خوشبختانه تیم سازنده سعی کرده‌اند روی 8 کلاس و کاراکتر مختلفی که خلق کرده‌اند تمرکز کنند. همانطور که گفتیم، شما می‌توانید در ابتدای بازی از بین 8 کاراکتر که با نام Nightfarers شناخته می‌شوند یکی را انتخاب کنید. طبیعتاً هر کدام از این کاراکترها سبک مبارازه و توانایی خاص خودشان را دارند. نکته جالب اینجاست که ترکیب این مهارت‌ها با توانایی دو کاراکتر دیگر که در بازی حضور دارند می‌توانند مبارزات بازی را به یکی از متفاوت‌ترین تجربه‌های امسال تبدیل کنند. البته شما می‌توانید ظاهر شخصیت را با باز کردن اسکین‌های جدید تغییر داده و حتی تجهیزات را هم با یافتن Relic‌ها ارتقا دهید.

• Raider: اگر بخواهیم Raider را در یک کلمه توضیح کنیم؛ تانک بهترین توصیفی است که می‌توان درباره آن گفت. لقبی که به واسطه سلاح‌های سنگینی که از آن استفاده می‌کند بر وی نهاده شده و طبیعتاً می‌تواند در تغییر روند نبردهای داخل بازی نقش کلیدی را ایفا کند. آن طور که سازندگان می‌گویند، Raider برای مواقعی طراحی شده که می‌خواهید تمرکز دشمنان خودتان را از سایر کاراکترهای همراه‌تان دور کنید. پروسه‌اش هم بسیار ساده است؛ کافیست که او را به وسط میدان بفرستید تا بیشتر تمرکز و انرژی را از رقبای‌تان بگیرد.

• Ironeye: تصدیق کنید که جای یک کما‌ن‌دار حرفه‌ای در این لیست خالیست! به هر حال یک کمان‌دار بیشتر از هر کس دیگری هنر کمین کردن برای دشمنان را بلد است و می‌تواند با کمترین هزینه، بیشترین تلفات را روی دست دشمنان بگذارد. سلاحش هم طبیعتاً یک کمان کذایی است که هم برای فواصل نزدیک و هم فواصل دور می‌تواند چاره‌ساز باشد. آن طور که پیش نمایش‌های بازی تاکید داشته‌اند، Ironeye بهترین گزینه برای کنترل شرایط میدان نبرد است و می‌تواند این کار را در سریعترین زمان ممکن هم انجام دهد.

• Duchess: عنوان Elden Ring: Nightreign‌ پیش از آن که یک بازی سولزلایک باشد، جنبه‌ی نقش آفرینی پیدا کرده است. پس در چنین شرایطی طبیعی است که میازاکی و تیمش از عنصر سرعت هم در بازی استفاده کنند. وظیفه چنین امری اما برعهده Duchess است. یک قاتل فرز و چابک که می‌تواند گزینه ایده آل برای عاشقان مبارزات سرعتی باشد. او در پری کردن و حملات سرعتی در صدر جدول کاراکترهای عناوین میازاکی قرار می‌گیرد و به همین خاطر می‌تواند در کمترین زمان ممکن ورق مبارزه برا برگرداند.

• Recluse: نوبتی هم که باشد نوبت یک جادوگر یا Hexcaster است. او از نفرین‌ها یا Hexes و البته Blood Magic برای مبارزات خودش استفاده می‌کند. به عنوان مثال می‌تواند با قابلیت Fields of Decay دشمنان را در یک ناحیه خاص کند کرده و البته آسیب قابل توجهی به آن‌ها وارد نماید. یا مثلاً این قابلیت را دارد که با جادوی Blood Leeching Rites نوار سلامتی دشمنان را به طرز عجیبی کاهش دهد. در کل Recluse مناسب کسانی است که به مبارزات استراتژیک و تاکتیکی در میدان مبارزه اهمیت می‌دهند و بیشتر قصد دارند از طریق به چالش کشیدن ذهن‌شان به هدف نهایی برسند.

• Wylder: به قول ما ایرانی‌ها یک سری هم خدا را می‌خواهند و هم خرما را! Wylder دقیقا مناسب همین افراد است. یعنی یک تعادل منطقی بین حالت‌های مختلف مبارزه را دربر می‌گیرد. خصوصاً برای آن‌هایی که قصد دارند هم در دفاع و هم در حمله حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشند. Wylder یک سلاح برجسته دارد که به لطف آن می‌تواند دشمنان را با یک قلاب به سمت خود کشیده و در کمترین زمان ممکن از بین ببرد.

• Guardian: بالاخره قرار نیست که همه نقش بزن بهادر را در میدان مبارزه داشته باشند. در هر مبارزه‌ای نیاز است که یک نفر سپر بلا شود و بتواند از سایر هم تیمی‌هایش محافظت کند. اینجاست که اهمیت Guardian خودش را نشان می‌دهد. او با زره سنگین و سپر بزرگ خود جلوی حملات دشمن می‌ایستد و تیم را ایمن نگه می‌دارد. حتی می‌تواند دیگر اعضای تیم را هم بازیابی کند. چنین ویژگی‌های مهم و کاربردی باعث می‌شود تا هر تیمی به یک Guardian برای پیروزی نیاز داشته باشد.
• Mirrowen: سازندگان از عنصر آتش و یخ در مبارزات غافل نشده‌اند. Mirrowen به صورت کلی می‌تواند با تسلط بر عناصر طبیعی نظیر یخ (Frost) و آتش (Flame) میدان نبرد را به نفع خودش تغییر دهد. به عنوان مثال شما این قابلیت را دارید که با Mirrowen دشمنان را قفل و یا کند کنید یا حتی می‌توانید آن‌ها را با انفجارهای آتشین به صورت دسته جمعی بسوزانید. پس این کاراکتر برای کسانی توصیه می‌شود که علاقه دارند از فواصل دور بیشترین آسیب دسته جمعی را به رقبا بزنند.
• Hollowthorn: یک سری از گیمرها همیشه علاقه‌ دارند دور از میدان نبرد به دشمنان حمله کنند. Hollowthorn بهترین گزینه ممکن برای چنین هدفی است. او یکی از مرموزترین و خطرناک‌ترین شخصیت‌های Elden Ring: Nightreign به شمار می‌آید که تمرکز اصلی‌اش روی جنگ‌های فرسایشی و کنترل بلندمدت میدان نبرد از طریق ایجاد یک سری سموم و تله‌های فیزیکی است. یک نمونه از توانایی‌های وی Poison Cloud که می‌تواند یک گاز سمی را در محدوده خاصی برای آسیب زدن به دشمنان منتشر نماید. یا حتی می‌تواند با یک سری تله‌ها (Venom Traps‌) دشمنان را به دام بیاندازد، سرعت‌شان را کم کند یا آسیب قابل توجهی به آن‌ها بزند.

نمرات بازی و دیدگاه منتقدین؛ تجربه‌ای جدید و جذاب

خودتان هم خوب می‌دانید برای یک بازیسازی مثل میازاکی که روزگارش را با بازی‌های تک نفره و سولز لایک گذارنده است، ساخت یک اثر چند نفره هر چند جسورانه به نظر می‌رسد اما پرریسک‌ترین اقدام دوران حرفه‌ای‌اش هم به حساب می‌آید. ریسکی که طبق گفته منتقدین هر چند به مانند تجربه نسخه اصلی Elden Ring در مقیاس شاهکار نمی‌گنجد اما همچنان یک تجربه جذاب و متفاوت به نظر می‌رسد. بازی همان فرمول آشنای سری Souls را در قالب یک همکاری تیمی به تصویر می‌کشد. گرچه منتقدین از معلق بودن بازی بین اصول RPG و سولزلایک انتقاد داشته‌اند اما همچنان تجربه مبتنی بر چرخه‌ی زمانی روز و شب بازی را تحسین کرده‌اند. از طرفی با وجود این که بازی نام Elden Ring را یدک می‌کشد اما یکسری از تغییرات ظاهراً از پس انتظارات مخاطب برمی‌آید. به عنوان مثال علی رغم حفظ اصول کلی فنی و مکانیکی الدن رینگ مثل انیمیشن‌های مبارزات، ویژگی‌های جدیدی مثل سرعت حرکت بیشتر و سیستم متفاوت احیاء هم تیمی‌ها با بازخوردهای خوبی همراه بوده است. حتی منتقدین از کلاس‌ها و کاراکترهای بازی حسابی تعریف و تمجید کرده‌اند و تفاوت‌ها و ویژگی‌های اختصاصی هر کدام‌شان را یک برگ برنده برای بازی دانستند. با این حال، نقاط منفی قابل توجهی باعث شده تا بازی نتواند موفقیت نسخه اصلی این عنوان را تکرار کند. به عنوان مثال عدم پشتیبانی از قابلیت کراس پلی آن هم برای یک عنوان جاه طلبانه در سال 2025 یک ضعف جدی و غیرقابل قبول به حساب می‌آید. همچنین، نبود امکان بازی دونفره هم یک عیب بزرگ دیگر است و در نهایت گیمر را به تجربه بازی با بات‌های مصنوعی و بی‌روح مجاب می‌کند. از سوی دیگر، برخی منتقدین به طراحی نسبتاً تکراری نقشه و استفاده‌ی مجدد از المان‌های محیطی و حتی دشمنان بازی Elden Ring در این عنوان باعث شده تا بازی بیشتر شبیه یک بسته‌ی الحاقی پیشرفته یا یک ماد حرفه‌ای برای نسخه اصلی این مجموعه به نظر برسد.

سخن پایانی

Elden Ring: Nightreign نه تنها ادامه‌ی جذاب و متفاوت دنیای بی‌رحم و رازآلود FromSoftware است، بلکه نمایشی از جسارت یک استودیو در شکستن قالب سنتی و قدیمی بازی محبوبش به شمار می رود! Elden Ring: Nightreign گرچه از اصول کلی نسخه اصلی پیروی می‌کند اما همچنان توانسته با طراحی هنری خیره‌کننده، مبارزاتی نفس‌گیر و ساختار چند نفره، مرز میان آثار سولز لایک و نقش آفرینی را بازتعریف کند. درست مثل هر بازی چند نفره که این روزها در بازار جولان می‌دهد، اینجا هم همکاری تیمی با دو کاراکتر و بازیکن دیگر حرف اول را می‌زند. جایی که باید از بین 8 کلاس مختلف کاراکتر مورد نظرتان را انتخاب کرده و در یک چرخه 3 روزه باس فایت نهایی بازی را با همکاری و تاکتیک تیمی شکست دهید. در کل Elden Ring: Nightreign می‌تواند هم برای طرفداران میازاکی و هم گیمرهایی که چندان میلی به آثار سولز لایک ندارند یک تجربه متفاوت و جذاب باشد.