فرقی ندارد که پای بازی ورزشی در میان باشد، یا حتی یک اثر همیشه محبوبی مثل Call of Duty! به شخصه همیشه عرضه سالیانه بازی‌ها را یک رویکرد غلط و صرفاً مبتنی بر پول می‌دانم که گه‌گاهی ممکن است با یک اثر نسبتاً خوب هم همراه باشد. اما نتیجه کار تقریباً برای همه یکی است؛ یعنی یک مشت اثر کلیشه‌ای و شبیه هم که هر سال با یک رنگ و لعاب کمی متفاوت عرضه می‌شوند. حالا چه برسد به این که پای بازی ریسینگ و موتورسواری هم در میان باشد. چون اگر EA، Activision و بقیه دار و دسته‌ی‌شان تلاشی برای ارتقای محتوای سالیانه می‌کنند، بازی‌های ریسینگ حتی از انجام آن هم عاجز هستند. یعنی نه تنها تغییری نمی‌بینیم، بلکه تلاشی هم دیده نمی‌شود. اما تصدیق کنید که در این کاروان بخت برگشته، حکایت سری MotoGP با همه متفاوت است. استدیوی Milestone همیشه برای ارتقای شبیه ساز MotoGP یک پله جلوتر از سال گذشته‌اش عمل می‌کند. آن‌ها دائماً با بهبود فیزیک و جزئیات موتورسواری رقابت‌های این سری را در اوج نگه می‌دارند. از طرفی این سری رقیب خاصی هم ندارد و حداقل از این بابت تنها گزینه خریداران برای یک تجربه هیجان انگیز رقابتی است. حالا اما نوبت به MotoGP 25 رسیده است. عنوانی که می‌توان گفت بهترین تجربه این سری را در چند سال اخیر به تصویر می‌کشد. برای مشاهده ادامه مطلب با وب سایت تک سیرو همراه باشید.
از شما چه پنهان تا پیش از عرضه MotoGP 25 تجربه این سری صرفاً در انحصار یک گروه خاصی از طرفداران این ورزش بود. به هر حال ماهیت این ورزش و گیم پلی بازی آن اصلاً ساده و شوخی بردار نیست. چه بسا بتوان گفت سخت‌ترین نوع هندلینگ و کنترل موتور در یک محصول ریسینگ را هم شاهد هستیم. اما سازندگان برای حل این معضل امسال یک راه چاره درست و حسابی پیدا کردند؛ اضافه کردن حالت Arcade! برای آن‌هایی که تا به حال تجربه خاصی از این سری نداشته‌اند حالا زمان آن فرارسیده تا فارغ از چالش‌ها و سختی‌های حالت شبیه ساز و Pro این سری، به دل رقابت‌های هیجان انگیز MotoGP بزنند. در حالت Arcade خبری از چالش‌های گاز دادن سر پیچ‌ها یا کنترل ترمز جلویی و عقب نیست. تنها چیزی که شما نیاز دارید، گاز دادن، ترمز گرفتن و خم شدن در پیچ‌هاست؛ به همین سادگی! گرچه همچنان حالت شبیه ساز بازی بهترین تجربه ممکن را ارائه می‌دهد اما به هر حال در نسخه جدید یک فرصت تازه برای گیمرهای نسل جدید فراهم شده تا اصول اولیه این رقابت‌ها را یاد بگیرند و پله به پله برای رسیدن به سطح‌های بالاتر تلاش کنند. با این حال سازندگان نتوانسته‌اند چندان در بخش هوش مصنوعی این قسمت تعادل را برقرار کنند. یعنی یک جاهایی از حالت Pro بازی هم حرفه‌ای ترند و بعضی جاها هم از بچه‌های دوچرخه سوار عاجزتر به نظر می‌رسند.
MotoGP 25 همیشه جز آن دسته از بازی‌های پر و پیمان ریسینگ است! اول از همه لایسنس‌های بازی است که هیچ جای حرف و حدیثی باقی نمی‌گذارند. در نسخه جدید هم تمامی لایسنس‌ها از جمله رانندگان، برندها، مسیرها و تیم‌های فصل جاری 2025 در بازی حضور دارند. اما درست مثل همیشه بازی حالت‌های تک نفره جذاب و متنوعی دارد که هر کدام‌شان برای تجربه‌های چندین ساعته کافی به نظر می‌رسند. در بخش تک نفره بازی رقابت‌هایی مثل Time Trial، Championship و Grand Prix وجود دارند. حتی بخش Academy برای تمرینات پیشرفته و بهبود عملکرد هم به قوت خودش باقیست. اما نظر من را بخواهید، بهترین و جذاب‌ترین بخش بازی امسال مربوط به حالت Race Off است. به صورت کلی این بخش شامل سه دسته مسابقه متفاوت و خارج از چارچوب رسمی موتو جی پی می شود. یعنی سه حالت موتوکراس، سوپرکراس و مینی بایک که احتمالاً برای جذب کردن گیمرهای جدید و آشتی دادن آن‌ها با این سری طرحی شده است. در هر صورت Race Off می‌تواند یک جان تازه‌ای به بازی و گیمر بعد از تجربه‌های رقابتی حرفه‌ای موتو جی پی ببخشد. راستش را بخواهید به عنوان کسی که چند نسخه از این سری را تجربه کرده‌ام حس می‌کنم سازندگان نسبت به گیمرهای حرفه‌ای و قدیمی این سری کم لطفی کرده‌اند و آنچنان برای‌شان ارمغان جدیدی نداشته‌اند.
با تمام این تفاسیر مثل همیشه Career Mode این بازی است که حرف اول را می‌زند. خبر خوب اینجاست که شما می‌توانید این حالت را در سه سطح MotoGP، Moto2 و Moto3 آغاز کنید. از آن به بعد است که می‌توانید فصل و رقابت‌های حرفه‌ای خودتان را شروع کنید. سازندگان در نسخه جدید اما انتخاب هدف را هم به بازی اضافه کرده‌اند. یعنی از همان ابتدا مشخص می‌کنید که به دنبال چه چیزی هستید؛ این که می‌خواهید قهرمانی بیشتری کسب کنید یا با بیشتر یک قهرمان نام آشنا باشید. حتی می‌توانید آن روی پول پرست رقابت‌ها را هم به تصویر بکشید و صرفاً به قراردادهای مالی خوب توجه کنید. در هر صورت سازندگان انعطاف پذیری قابل قبولی را در این قسمت شکل داده‌اند. اما متاسفانه از شاخ و برگ دادن به آن عاجز هستند. به چند دلیل بسیار مهم؛ نخست این که بازی حالت داستانی برای عمق دادن به رقابت‌ها ندارد. از طرفی نحوه مدیریت تیم فنی، اسپانسرها و حتی ارتباط با سایر رانندگان هم بسیار سطحی است. حتی شبکه‌‌های اجتماعی هم چنگی به دل نمی‌زنند و صرفاً برای رفع تکلیف طراحی شده‌اند. تمام این موارد باعث می‌شوند تا کریر مود بازی نتواند به رسالتی که برای خودش متصور است برسد. اما به قول ما ایرانی‌ها عیبش را گفتی، هنرش را نیز بگو؛ به همین خاطر نمی‌توانیم از توجه سازندگان به یک سری جزئیات و ظرافت‌های مثال زدنی به سادگی بگذریم. به عنوان مثال، پیش از هر مسابقه، بازی به شما اجازه می‌دهد تا جلسات تمرینی را مدیریت کنید؛ می‌توانید خودتان روزهای تقویم‌تان برای تمرین کردن، گرم کردن و حتی امور فنی تیم‌تان تقسیم کنید. در هر حال چنین وسواسی از جانب سازندگان جای ستایش و تحسین دارد. درباره تجربه چند نفره بازی هم باید گفت که طبق انتظارات تجربه بازی در قالب Split Screen هم این بار فراهم شده است. در بخش آنلاین هم می‌توانید به لطف قابلیت کراس پلی با بازیکنان سایر کنسول‌ها هم رقابت کنید. خوشبختانه در بخش آنلاین هم بازی کم و کاست خاصی ندارد. یعنی هر ماه 12 مسابقه LiveGP (هرکدام شامل 10 رقابت) برگزار می‌شود که با جمع کردن امتیاز در آن‌ها می‌توانید در جدول رنکینگ رتبه خودتان را ارتقا دهید.
نکته‌ای که امسال هم من را شگفت زده کرده، قابلیت شخصی سازی گسترده بازی است. شخصی سازی که حالا بیشتر از قبل با ابعاد فنی موتورها در هم تنیده شده و تاثیرات ملموسش را روی گیم پلی می‌گذارد. سازندگان اما اوج هنرشان را در قسمت Bike Development به نمایش می‌گذارند. جایی که شما می‌توانید پارامترهایی مانند سرعت، کنترل در پیچ‌ها و هندلینگ کلی را به تناسب سلیقه‌ی‌تان تنظیم کنید و اثرش را هم در جای جای گیم پلی بازی ببینید. به صورت کلی اما هندلینگ بازی به لطف بهبود فیزیک، به مراتب واقع‌گرایانه‌تر و خوش دست‌تر شده است. شما را نمی‌دانم اما من در نسخه قبلی حس می‌کردم بعضی مواقع موتور سطح اتکای خاصی روی زمین ندارد، اما حالا یک وزن خاصی به خودش گرفته و کاملاً سنگینی‌اش را روی پیست می‌توان حس کرد. اگر هم جز آن دسته از کسانی هستید که بازی را بر روی PS5 تجربه می‌کنید، سازندگان چندتا سوغاتی خوب برای‌تان کنار گذاشته‌اند. یعنی به لطف قابلیت‌های تعاملی کنترلر DualSense مثل هپتیک فیدبک و تریگرهای تطبیق پذیر می‌توانید جزئیات بازی را بیشتر درک کنید، طوری که هنگام گاز دادن یا ترمز، مقاومت دکمه‌ها را حس خواهید کرد.
Milestone اگر فقط یک تصمیم درست در یک دهه اخیرش گرفته باشد، انتخاب موتور Unreal Engine 5 برای توسعه عناوینش است. بازی به معنای واقعی در طراحی مدل ها و پیست‌ها از پس سرسخت‌ترین انتظارات گیمرها هم برمی‌آید. این هنر و ظرافت سازندگان اما صرفاً به یک قسمت محدود نیست. از آب و هوای پویا بگیرید تا نورپردازی‌های واقع گرایانه همه و همه جزئیات قابل قبولی دارند. فراموش هم نکنید که بازی به صورت 4K و با نرخ فریم 60 بر روی کنسول PS5 اجرا می‌شود که خودش یک تنه ارزش بار بصری بازی را دو چندان می‌کند. اما با این وجود همچنان نمی‌توانم با یکی از جدی‌ترین معضلات بازی‌های ورزشی و ریسینگ یعنی عدم پویایی محیط کنار بیایم. موردی که اتفاقاً با شدت بیشتری در MotoGP 25 خودش را نشان می‌دهد. خیلی جای تعجب دارد که سازندگان با وجود بهره بردن از چنین موتور گرافیکی قدرتمندی همچنان از ارائه یک محیط پویا و زنده هم عاجز هستند. خصوصاً قیافه و انیمیشن تماشاگران که حتی برای یک اثر نسل هفتمی هم قابل قبول نیست. چه برسد نسل نهم کنسول‌های بازی که حداقل باید هنر زنده نگه داشتن محیط و دنیای بازی را بلد باشند. اما در عمل هر آنچه که می‌بینیم یک مشت مقوای ساده و متحرک هستند! با این حال جزئیات صداگذاری بازی تا حدی توانسته این معضل را پوشش دهد. از صدای گزارشگرها بگیرید تا خود جلوه‌های صوتی موتور در یک کلام بی‌نظیر و معرکه هستند.
MotoGP 25 بازی خوبی است و اتفاقاً سعی می‌کند بهتر از قبل خودش را نشان دهد. اما راستش را بخواهید طرفداران قدیمی و حرفه‌ای این سری را قربانی گیمرهای جدید و بازاریابی آن‌ها کرده است. به عبارتی اگر از بهبودهای بصری فاکتور بگیریم، بازی عملاً هیچ ارمغان جدیدی برای گیمرهای قدیمی این سری که نسخه قبلی را تجربه کرده‌اند ندارند. حالت Career Mode که زحمت تغییر خاصی به خودش نداده است، سایر بخش‌ها مثل حالت Arcade و Race Off هم تنها برای گیمرهایی ساخته شده که فعلاً مجال رقابت‌های حرفه‌ای در دنیای مسابقات موتو جی پی را ندارند. با این حال بازی همچنان بهترین نمونه در سبک خودش به حساب می‌آید و می‌تواند ساعت‌ها هر گیمر عاشق موتور سواری را مشغول خودش کند.
+ نکات مثبت:
- اضافه شدن حالت Arcade
- تجربه سرگرم کننده حالت Race Off
- گرافیک و جلوه‌های بصری قابل قبول
- لایسنس‌های کامل و بی‌نظیر
- استفاده از قابلیت‌های کنترلر DualSense
- شخصی سازی گسترده و سیستم Bike Development
_ نکات منفی:
- بازی برای گیمرهای حرفه‌ای و قدیمی نکته جدیدی ندارد!
- نبود بخش داستانی و عدم توجه به بخش فضای اجتماعی و ارتباط رانندگان در Career Mode
- عدم تعادل هوش مصنوعی در بخش Aracde
- فضای پیست پویا و سرزنده نیست!
