نقد و بررسی بازی Star Wars:Outlaws

رکود عجیب صنعت بازی‌های ویدئویی هر چه قدر هم که بزرگ باشد حداقل در ظاهر امر نتوانسته آنچنان در بدنه شرکت یوبیسافت (Ubisoft) خللی وارد کند. در نسلی که اکثر بازیسازان محتاط شده‌اند و دست به عصا بازی‌های خودشان را می‌سازند یوبیسافت علاوه بر آن که خودش IPهای جدید خلق می‌کند و حتی سراغ احیای عناوین قدیمی می‌رود، حتی با سایر ابرفرانچایزهای صنعت سرگرمی هم در تعامل است. نمونه‌اش هم همین Avatar خودمان که شاید بازی آن نتوانست چندان از پس انتظارات بربیاید. اما همین که یوبیسافت در این بازار ساکت و سرد، شهامت ایده‌های تازه پیدا کرده خودش جای ستایش دارد. اما حالا نوبت به Star Wars (جنگ ستارگان) رسیده است. به هر حال وقتی که EA Games می‌تواند براساس دنیای خلق شده جورج لوکاس یک بازی اکشن و منحصر به فرد بسازد، چرا یوبیسافت این مورد را از خودش دریغ کند؟ از قضا به لطف استدیوی صاحب سبک Massive Entertainment پتانسیل این کار را هم دارد. Massive Entertainment برای ما گیمرها نام آشنایی است. ما سال‌ها پیش آن‌ها را با خلق عنوان The Division شناختیم که پربیراه نیست بگوییم یکی از بهترین فرانچایزهای چند سال اخیر یوبیسافت بوده است. به همین خاطر من یکی که برای تجربه اثر جدید آن‌ها حسابی شور و اشتیاق داشتم. خصوصاً این که آن‌ها تقریباً همزمان با شروع پاندمی کرونا کار ساخت این بازی را شروع کردند و حسابی دست و بال‌شان برای ساخت یک اثر منحصر به فرد باز بود. اما آیا Star Wars Outlaws واقعاً از پس این همه انتظار برآمده است یا مثل Avatar: Frontiers of Pandora در بهترین حالت یک اثر صرفاً خوب خواهد بود؟ با تک سیرو برای نقد و بررسی بازی همراه باشید.

روایتی از غارتگر کهکشان

مطمئناً خودتان هم خوب‌ می‌دانید که ارائه یک داستان پردازی گیمینگ در دنیای جنگ ستارگان جورج لوکاس کار هر کسی نیست. اگر یوبیسافت زمان اتزیو آدیتوره هنوز وجود داشت می‌توانستم از همان روز اولیه بازی تضمین دهم که سازندگان از پس این کار برمی‌آیند. اما متاسفانه روایت‌های نه چندان عمیق بازی‌های قبلی این شرکت چندان نمی‌تواند دل‌مان را قرص کند. با این حال شروع Star Wars Outlaws حسابی من را غافلگیر کرد. شروعی از جنس Far Cry 3 که یک‌راست شما را به دل ماجرا می‌فرستد و از همه جا بی‌خبر خودتان را وسط یک آشوب می‌بینید. ماجرای بازی روایتگر یک آشوبگر و غارتگر به نام کی وس (Kay Vess) و حیوان دوست داشتنی کنارش یعنی Nix است. او بعد از سرقت یک کشتی فضایی حالا حکم مرگش را امضا کرده است و در همان ابتدای بازی بر روی قمر توشارا فرود می‌آید. اینجا دقیقاً شاهد یک تعقیب و گریز معرکه با اسپیدر (همان موتور پرونده یا وسیله نقلیه‌) هستیم که انصافاً دست کمی از سکانس‌های Red Dead Redemption 2 ندارد. یعنی جایی که می‌توانید با شلیک‌های نمایشی و سینماتیک یکی یکی دشمنان‌تان را به آن دنیا بفرستید. اینجاست که سر و کله یک مکانیک با نام واکا پیدا می‌شود تا به شما برای تعمیر کشتی‌تان کمک کند. او در ادامه بازی شما را به شهر مجاور میروگانا می‌فرستد تا بلکه بتوانید با رئیس یک سندیکای محلی معامله کنید و ضمن انجام ماموریت‌هایی از وی قطعات لازم برای کشتی‌تان را بخرید. به صورت کلی در دنیای بازی هنوز امپراتوری قدرت قبلی خودش را دارد، اما اتحاد شورشیان فشار جدی بر سلطنت امپراتوری اعمال می کند. در همین حال، سندیکاهای جنایتکار در تلاش هستند تا هر چه بیشتر از هرج و مرج در سراسر کهکشان و نابرابری افسارگسیخته درآمد کسب کنند. اما کی وس این وسط داستانش فرق دارد. شاید او در ظاهر امر یک دزد و غارتگر باشد، اما تنها نیتی که دارد آزادی و خلق یک زندگی متفاوت و جدید با دوستانش یعنی Nix و یک ربات کماندو به نام ND-5 است. خوشبختانه یوبیسافت سعی می‌کند علی رغم گستردگی و حجم بالای ماموریت‌های بازی ریتم روایت داستان را تا حد زیادی حفظ کند و در کنارش یک شخصیت پردازی بخته از کی وس و رفقایش را به تصویر بکشد. اما اینجا تنها یک نکته منفی وجود دارد که اجازه نمی‌دهد داستان بازی به ارزش واقعی خودش برسد و آن ‌هم دیالوگ‌های واقعاً سطحی، مصنوعی و بعضاً عذاب آور کاراکترهاست که گاهاً نه تنها معنا و مفهومی ندارند، حتی ممکن است بچگانه و خنده‌دار هم به نظر برسند. از طرف دیگر شخصاً انتظاراتی که از آنتاگونیست بازی داشتم آنچنان برآورده نشد.

اولین بازی جنگ ستارگان جهان باز

همانطور که احتمالاً می‌دانید Star Wars Outlaws اولین بازی جنگ ستارگان است که در ژانر جهان باز عرضه می‌شود. دروغ چرا، شاید چند سال پیش برای تجربه بازی‌های Open World یوبیسافت سر و دست می‌شکستیم اما به خاطر آثار گذشته که بیشتر یک فرمول دست نخورده را پیاده سازی می‌کنند، دیگر آنچنان رمقی برای شوق‌مان باقی نمانده است. اما Star Wars Outlaws به اندازه کافی نام بزرگی است که حداقل لیاقت یک بار فرصت دادن را دارد. خوشبختانه بعد از تجربه چند ساعته بازی می‌توانم بگویم که سازندگان تا حد بسیار زیادی توانسته‌اند بالاخره دندان لق و کرم خورده بازی‌های قبلی را دور بیاندازند. یعنی جهانی که ما شاهد آن هستیم، صرفاً یک دنیای تزئینی با چند مرحله اصلی و فرعی کلیشه‌ای نیست. می‌دانم شاید کمی این توصیف برای‌تان عجیب باشد اما Star Wars Outlaws یک جاهایی درست مثل Red Dead Redemption 2 ماموریت‌های فرعی قابل توجهی را سر راه‌تان سبز می‌کند که اصلاً انتظارش را ندارید. گرچه بسیاری از آن‌ها یک پیش درآمد واقعاً مسخره دارند و صرفاً با یک برخورد ساده در کوچه پس کوچه‌های سیارات رقم می‌خورند، اما همین که با انجام دادن آن شما شاهد تفاوت ملموس و عینی روند بازی می‌شوید به نوبه خودش کافیست. از ماموریت‌های فرعی بازی گفتیم، خوشبختانه ماهیت و روند آن‌ها تنوع بسیار خوبی دارد. یعنی یک جایی ممکن است صرفاً یک غنیمت ساده بدزدید یا جای دیگر حکم فرشته عزرائیل برای یک نفر را داشته باشید. اما نکته‌ای که من را واقعاً حیرت زده کرد مینی گیم‌های داخل بازی است. شما می‌توانید روی برنده رقابت‌ اسب‌های هولوگرافیک پیش بینی کنید (نام دیگر کلمه پیش بینی را هم خودتان خوب می‌دانید)

مخفیکاری یا اکشن؟ مسئله این است!

طبیعتاً وقتی نام یک بازی جهان باز به می‌آید حداقل انتظاری که داریم آزادی عمل در پیشبرد مراحل است. انصافاً هم یوبیسافت هر چه در این چند سال المان‌های مختلف و ایده‌های گیم پلی یاد گرفته در همین عنوان پیاده کرده است. اما راستش را بخواهید از عدم تعادل و توازن رنج می‌برد. در شرایطی که با مشاهده تریلرها گمان می‌کردم که قسمت اکشن حرف اول را در بازی می‌زند، Star Wars Outlaws با یک چرخش 180 درجه حسابی من را غافلگیر کرد. یعنی جایی که بیشترین تمرکز سازندگان حول محور بخش مخفیکاری بوده و حقیقتاً بخش تیراندازی با سلاح لیزری معروف جنگ ستارگان یعنی بلستر به حاشیه رانده شده است. این عدم توازن زمانی بیشتر خودش را نشان می‌دهد که دشمنان‌تان تا دندان مسلح هستند و پراکندگی و چگالی‌ حضورشان در محیط به قدری بالاست که عملاً آخرین گزینه‌ی‌تان آتش بازی با تیراندازی خواهد بود و اتفاقاً آن هم اکثر اوقات هم شکست می‌خورد. نه این که دشمنان بازی واقعاً باهوش باشند، اتفاقاً برعکس! آن‌ها به معنای واقعی کلمه به تجربه مخفیکاری بازی صدمه زده‌اند و قدم زدن در میان آن‌ها چندان چالش برانگیز هم نیست. متاسفانه سازندگان با حذف سیستم احیای اتوماتیک نوار سلامتی و چگالی بالای دشمنان شما را مجبور می‌کنند که قید تجربه اکشن را بزنید و به ساز آن‌ها برقصید. موردی که اصلاً برای یک بازی جهان باز مدرن قابل قبول نیست. اما حداقل خبر خوبی که می‌توان داد این است که یوبیسافت واقعاً برای پیشبردن مراحل در عین سکوت سنگ تمام گذاشته است. یعنی برای قدم به قدم حرکت شما حساب کتاب شده و گزینه‌های متعددی پیش روی‌تان قرار دارد. به عنوان مثال می‌توانید با المان هک کردن، درست مثل سری بازی‌های Watch Dogs حسابی اردوگاه دشمنان را به آشوب بکشید. یا این که ترجیح دهید با حیوان دست آموز کنارتان یعنی Nix سرعت بیشتری چاشنی کارتان کنید. Nix می‌تواند سوئیچ‌ها یا دکمه‌های کلیدی لوکیشن داخل بازی را بزند و راه را برای‌تان باز کند و حتی می‌تواند آیتم‌های محیط را جمع آوری نماید. این مورد زمانی به چشم می‌آیدکه در یک بزن بزن درست و حسابی گیر افتاده‌اید و Nix با پیدا کردن یک بستر A300 قوی کارتان را راحت می‌کند. خلاصه آن که بخش مخفیکاری بازی حسابی بر قسمت اکشن چیرگی پیدا کرده اما به خاطر هوش مصنوعی نه چندان خوب دشمنان شما عملاً یک سری کارهای نمایشی و بی دردسر انجام می‌دهید که حوصله‌ی‌تان سر نرود. با این حال ارتقای کاراکتر و خرید تجهیزات جدید می‌تواند تا حد زیادی دست‌تان را برای پیشروی باز کند. خوشبختانه یوبیسافت سعی کرده است از استانداردهای کلیشه‌ای ژانر RPG فاصله گرفته و یک سبک جدید و متفاوت را پایه ریزی کند که اتفاقاً در بازی جواب هم داده است.

به وسعت کهکشان، به زیبایی ستارگان

جنگ ستارگان اسمش با خودش است! یعنی دنیایی مملو از ستارگان، قمرها و خلاصه هر گونه اجرام آسمانی که فکرش را بکنید. طبق آخرین تجربه‌ی ما تاتوئین، توشارا، آکیوا، کیجیمی، و کانتونیکا 5 سیاره‌ای هستند که در طول بازی می‌توانید در آن‌ها گشت و گذار کنید. توشارا اولین سیاره‌ای است که در آن قدم می‌گذارید اما هر چه قدر که جلوتر می‌روید سیارات گوناگونی سر راه‌تان سبز می‌شوند که از قضا هر کدام اقلیم‌های خاص خودشان را دارند. یکی برفی است، دیگری سبرسبز و حتی بیابانی! در حالی که سازندگان پیش از عرضه رسمی بازی گفته بودند که گستردگی نقشه بازی را برای بهبود جزئیات و کیفیت آن‌ها کاهش داده‌اند اما به طرز چشمگیری دنیای بازی وسیع و پهناور است. به همین خاطر اسپیدر بهترین گزینه برای جابه‌جایی شما در داخل دنیای بازی خواهد بود. راستش را بخواهید نمی‌دانم اسپیدر را دوچرخه بخوانم یا موتور سیکلت، در هر حال سرعت واقعاً بالایی دارد و حتی می‌تواند پرواز کند. این مورد به طرز عجیبی باعث شده تا تعقیب و گریزهای بازی جذاب و بی‌نظیر باشند. در خارج از دنیای سیارات و فضای میان ستاره‌ای هم اتفاقاً چنین تعقیب و گریزهایی را شاهد هستیم. در حالی که گمان می‌کردم یوبیسافت نتواند آنچنان که باید و شاید از پس مبارزات میان سفینه‌های فضایی بربیاید، Star Wars Outlawas کاملاً خلاف این قاعده را ثابت می‌کند. مطمئن باشید که تجربه مبارزات فضایی با Trailblazer (کشتی فضایی‌تان) به معنای واقعی کلمه جذاب و منحصر به فرد است. حتی تجربه فرود این کشتی فضایی بدون لودینگ بر روی سیارات خودش می‌تواند به تنهایی برای ستایش یوبیسافت کافی باشد.

گرافیک بازی و ذوق‌های کور شده!

هر چه قدر که در بحث گرافیک هنری دستم برای ستایش یوبیسافت باز است، همان قدر هم به خودم حق می‌دهم که گرافیک فنی بازی را مورد نکوهش قرار دهم. البته شما که غریبه نیستید، ما به افت گرافیکی بازی‌های یوبیسافت نسبت به تریلرهایش عادت کرده‌ایم، اما Star Wars Outlawas انصافاً ذوق بصری من یکی را کور کرد. حتی می‌توانم قاطعانه بگویم که در بسیاری ابعاد مثل طراحی بافت‌ها، نورپردازی و انیمیشن Assassin’s Creed Mirage یک سر و گردن بهتر است. حقیقتاً برای یک عنوان نسل نهمی آن هم در ژانر تخیلی و فضایی دیدن انیمیشن‌های مصنوعی انفجارها هیچ دست کمی از شکنجه‌‌ و اسارت ندارد. از طرفی طراحی چهره‌ کاراکترها هم یک مقوای به تمام معناست. به همین خاطر اکثر کاراکترهای بازی سرد و بی روح به نظر می‌رسند، این در حالیست که بازی خیلی اوقات سعی می‌کنند کنایه و طنز را هم چاشنی دیالوگ‌ها کند اما حقیقتاً در هیچ کدام از این موارد موفق نبوده است. تازه به طرز عجیبی همین دیالوگ‌ها هم با انیمیشن‌ لب‌ها اصلاً تطابق ندارد. نکته اما زمانی عذاب‌آورتر می‌شود که بدانید بازی درست مثل سایر عناوین قبلی یوبیسافت پر از باگ و مشکلات فنی است. در بسیاری از لوکیشن‌های شلوغ و پرجمعیت بازی شما به وضوح باگ‌ها و افت فریم‌ها را می‌توانید با اعماق وجودتان حس کنید و تجربه‌های تلخ Assassin’s Creed Unity را مجدداً به یاد بیاورید. امیدوارم حداقل با بروزرسانی‌ این ایرادات برطرف شود.

نتیجه گیری

Star Wars: Outlaws یک دژاوو (آشنا پنداری) خالص است. یوبیسافت تقریباً هر آنچه از ماهیت یک بازی ویدئویی سرگرم کننده در آثار قبلی‌اش یاد گرفته را اینجا هم پیدا کرده است اما از بخت بد همچنان ایرادهای کلیشه‌ای ای همیشگی به قوت خودشان پای برجا هستند. در شرایطی که سازندگان در کنار بخش داستانی قابل قبول کلکسیونی از المان‌های واقعاً جذاب و سرگرم کننده جهان باز آن هم در ژانر تخیلی خلق کرده‌اند اما به خاطر مشکلات همیشگی مثل عدم توازن در گیم پلی، افت واضح گرافیکی و ضعف‌های فنی، بازی به اندازه پتانسیل‌هایش مورد تقدیر و ستایش قرار نمی‌گیرد. با این حال Star Wars: Outlaws نه فقط برای طرفداران جنگ ستارگان بلکه برای گیمرهایی که مدت‌هاست سر ناسازگاری با یوبیسافت را در پیش گرفته‌اند، جذاب و سرگرم کننده باشد.

+ نکات مثبت:

شروع جذاب داستان بازی!
شخصیت پردازی پخته کی وس
مبارزات فضایی سرگرم کننده
یک اثر جهان باز واقعاً کامل با المان‌های متنوع گیم پلی
بالاخره یوبیسافت طراحی مراحل خودش را متحول کرده است
طراحی هنری دنیای بازی جای ستایش دارد

_ نکات منفی:

دیالوگ‌ها می‌توانستند بهتر باشند
درست مثل همیشه! مشکلات فنی بی‌شمار؛ از باگ بگیرید تا افت فریم
اصرار زیاد سازندگان به بخش مخفیکاری
هوش مصنوعی ضعیف دشمنان
انیمیشن‌های ضعیف و خشک
افت واضح گرافیک بازی نسبت به نمایش‌ها