اکنون در سال 2024، پلتفرم‌هایی زیادی وجود دارند که شما می‌توانید به واسطه استفاده از آن‌ها، پا به دنیای جذاب و رنگانگ بازی‌های ویدیویی بگذارید. از بهترین PCهای گیمینگ گرفته تا PlayStation 5 و Xbox Series X/S، گیمرهای امروزی گزینه‌های مختلفی برای انتخاب پلتفرم دارند. ممکن است PCهای گیمینگ به دلیل برتری فنی و امکانات سفارشی‌سازی گسترده نسبت به کنسول‌ها، برای سال‌ها برتر بوده باشند (و همچنان هستند)، اما نسل فعلی کنسول‌ها به قدری پیشرفت کرده‌اند که بازیکنان می‌توانند روی جنبه‌های دیگری تمرکز کنند و در عین حال هزینه کمتری نیز بپردازند. اکنون که این متن را به نگارش درمی‌آورم، تنها چند روزی از معرفی PlayStation 5 Pro می‌گذرد، کنسولی که امکان تجربه بازی‌ها به صورت 8K را فراهم می‌آورد و با تغییرات گسترده‌ای در معماری قطعات خود روبرو شده است. کنسولی که به مراتب از قدرت بیشتری برای پردازش بازی‌ها نسبت به PCهای هم‌رده خود (از لحاظ قیمتی) بهره میبرد. البته این موضوع را مطرح نمی‌کنم که قیمت غیر منصفانه PS5 Pro را توجیه کنم، بلکه می‌خواهم به تفاوت بین کنسول‌ها و PCهای گیمینگ اشاره کنم. تفاوتی که باعث می‌شود اکثر افراد، کنسول‌های گیمینگ را برای تجربه بازی‌های خود انتخاب کنند. در حقیقت هدف این مقاله، پرداخت به همین تفاوت‌هاست. پس اگر دوست دارید بدانید که چرا کنسول‌های گیمینگ می‌توانند گزینه بهتری برای تجربه بازی‌های جدید باشند (در اینجا فقط “امکان تجربه بازی‌ها” به عنوان میزان قرار گرفته است)، در ادامه این مطلب همراه تک‌سیرو باشید.
میزان بهینه‌سازی
اولین مورد برتری کنسول‌ها نسبت به کامپیوترهای شخصی، وجود سخت‌افزار‌های استاندارد کنسول‌هاست که دست توسعه‌دهندگان را برای بهینه‌سازی بازی‌های خود باز می‌گذارد و به آن‌ها اجازه بهینه‌سازی حداکثری می‌دهد. اما PCهای گیمینگ، با داشتن بی‌شمار ترکیب مختلف از قطعات سخت‌افزاری، امکان دستیابی به همان سطح از بهینه‌سازی را ندارند. این مسئله همیشه وجود داشته است، اما چیزی که تغییر کرده، افزایش تعداد بازی‌هایی است که در زمان عرضه خود بر روی PCهای گیمینگ، دچار مشکلات فنی بسیاری هستند و به هیچ‌وجه یک تجربه پایدار را ارائه نمی‌دهند.
از بازی‌هایی مانند The Last of Us Part 1، Hogwarts Legacy گرفته تا Starfield و دیگر عناوین برجسته‌ای که نتواستند در زمان عرضه خود، عملکرد قابل قبولی را بر روی PCهای گیمینگ به نمایش بگذارند. درست است که نمونه‌های مشابهی در کنسول‌ها نیز وجود دارد (مانند Cyberpunk 2077 که حتی در زمان عرضه از فروشگاه‌های دیجیتال حذف شد)، اما تعداد بازی‌های ناموفق در زمان عرضه بر روی رایانه‌های شخصی، به مراتب بیشتر است و این موضوع تنها مربوط به بهینه‌سازی ضعیف این عناوین می‌باشد. تازه حتی اگر به‌روزرسانی‌های بعدی، بتوانند مشکلات این عناوین را برطرف کنند، باز هم هیجان اولیه از دست رفته و به همین علت، خاطره خوشی از این عناوین در ذهن‌تان نقش نمی‌بندد (مجدداً به Cyberpunk 2077 فکر کنید). این اتفاق حتی روی رایانه‌های شخصی رده‌بالا با کارت گرافیک‌هایی مانند RTX 4080 نیز رخ داده است و کاربران گزارش داده‌اند که به سختی توانستند بازی Starfield را (در روز عرضه) بالای 60 فریم بر ثانیه در وضوح 2K اجرا کنند. به همین جهت مهم نیست که شما چقدر برای PC خود هزینه می‌کنید، اگر بازی از بهینه‌سازی مناسبی برخوردار نباشد، می‌تواند به تجربه‌تان آسیب وارد کرده و شما را ناامید کند.
صرفه‌جویی در هزینه
حتی اگر از مشکل بهینه‌سازی صرف‌نظر کنید، به‌طور عینی پیوستن به جامعه PCهای گیمینگ از پیوستن به جامعه کنسول‌ها دشوارتر است. اگر که می‌خواهید به تازگی قدم به دنیای بازی‌های ویدیویی بگذارید و در حال تصمیم‌گیری بین دو گزینه هستید، به‌وضوح معلوم است که خرید پلی‌استیشن ۵ یا Xbox Series X با قیمت حدود 500 دلار، معامله به مراتب بهتری از خرید حتی یک رایانه شخصی میان‌رده که هزینه‌اش حداقل 1000 دلار است، می‌باشد؛ و تازه این بدون در نظر گرفتن هزینه‌های جانبی مانند کیبورد و ماوس و … است. در حقیقت میزان پولی که شما می‌توانید برای خرید یک کامپیوتر شخصی خرج کنید، انتهایی ندارد اما اگر بخواهید کامپیوتری هم قیمت کنسول‌های نسل نهمی (حدود 500 دلار) جمع کنید، قطعا نباید انتظار کیفیت یکسان با کنسول‌ها را داشته باشید چرا که قدرت آن، به مراتب پایین‌تر از این کنسول‌هاست.
علاوه بر آن، دیگر برای کسی پوشیده نیست که قیمت کارت‌های گرافیک طی چند نسل گذشته به طرز سرسام‌آوری دچار افزایش شده است؛ مخصوصا در بازار ایران که نمی‌توان این دست محصولات را به طور مستقیم از سمت سازنده دریافت کرد و هزینه گمرک، حمل و نقل و … نیز به قیمت نهایی محصول افزوده می‌شود. اما حتی اگر بودجه لازم برای تهیه یک کامپیوتر شخصی قدرتمند را داشته باشید، باز هم کنسول‌های بازی از نظر اقتصادی گزینه به‌صرفه‌تری محسوب می‌شوند. البته به شرط آن که تنها هدف شما خرید یک دستگاه، “بازی کردن” باشد.
مهم‌ترین نقطه قوت کنسول‌ها: بازی‌های انحصاری
امروزه استودیوها به طور فزاینده‌ای بازی‌ها را برای پلتفرم‌های مختلف توسعه می‌دهند. بازار بازی‌های ویدیویی آن‌قدر بزرگ و سودآور است که نمی‌توان بازی‌ها را محدود به یک پلتفرم خاص کرد. با این وجود، در حالی که بسیاری از بازی‌های انحصاری کنسول‌ها این روزها به رایانه‌های شخصی نیز راه پیدا کرده‌اند، برخی آن‌ها تنها بر روی یک پلتفرم خاص قابل دسترسی هستند و از قضا جزو بهترین بازی‌های موجود بر روی آن پلتفرم نیز به حساب می‌آیند. این عناوین انحصاری به قدری محبوب هستند که می‌توانند تأثیر مستقیمی بر روی فروش کنسول‌ها داشته باشند؛ به طوری که بسیاری از گیمرها کنسول خود را تنها برای تجربه یکی دو عنوان انحصاری خریداری می‌کنند.
در جبهه پلی‌استیشن، استودیوهایی مانند Naughty Dog، Insomniac، Santa Monica Studio، Guerrilla Games و بسیاری دیگر، بازی‌هایی برجسته مانند سری Uncharted، The Last of Us، God of War و اخیراً Astro Bot را عرضه کرده‌اند. این بازی‌ها نه تنها جزو بهترین آثار عرضه شده بر روی پلی‌استیشن، بلکه جزو بهترین آثاری هستند که تا کنون به بازار عرضه شده‌اند.
حال درست است که مایکروسافت ضعیف‌تر از رقیب ژاپنی خود (البته در این بخش) عمل کرده است؛ اما استراتژی ایکس‌باکس به ارائه تجربه‌ای مقرون‌به‌صرفه و راحت برای گیمرها خلاصه می‌شود. منظورم اشتراک XBOX Game Pass می‌باشد که به شما اجازه می‌دهد به لیست بلندبالایی از بازی‌های مختلف و عناوین انحصاری ایکس‌باکس از جمله CALL OF DUTY BLACK OPS6 دسترسی راحت و روز اولی داشته باشید. اگر حرفم را باور نمی‌کنید، کافیست سری به این لینک بزنید و نگاهی به عناوین عرضه شده بر روی این سرویس بیاندازید تا به ارزش آن پی ببرید.
ارتقا برای افزایش طول عمر
با توجه به ماهیت ساخت کنسول‌ها و یکپارچگی نزدیکی که با توسعه بازی‌ها دارند، کنسول‌ها معمولاً در طول چرخه عمر خود نیازی به ارتقا ندارند. به همین دلیل است که در کنسول‌های PS5 یا Xbox Series به جز ارتقای حافظه، چیز دیگری برای ارتقا وجود ندارد. در طی یک نسل ۵ تا ۷ ساله، کنسول‌ها به راحتی از پس اجرای بازی‌های مربوطه برمی‌آیند و در طول این مدت شما افت عملکرد محسوسی را تجربه نخواهید کرد. این در تضاد کامل با رایانه‌های شخصی مخصوص بازی است، جایی که ارتقا (برای حفظ کیفیت و برتری)، امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر به حساب می‌آید.
اگر بخواهید که برتری PC گیمینگ خود را نسبت به کنسول‌های نسل بعدی و یا حتی کنسول‌های میان‌‌نسلی (مانند PS5 Pro) حفظ کنید، به طور قطع نیاز به ارتقای قطعات پیدا خواهید کرد. مگر آنکه در همان ابتدا 4 الی 5 برابر یک کنسول معمولی (و یا حتی بیشتر)، برای کامپیوتر حرفه‌ای‌تان هزینه کرده باشید. در غیر این صورت، شاید تهیه کامپیوترهای گیمینگ برای طولانی مدت، امر مناسبی به نظر نرسد (البته این در صورتی است که تنها اجرای بازی‌ها را در نظر بگیریم و نه کارهای دیگری که می‌توان با کامپیوترها انجام داد).
اگر تصمیم بگیرید کارت گرافیک جدیدی خریداری کنید، باید آماده باشید که مبلغی بسیار بیشتر از هزینه یک کنسول جدید یا حداقل مبلغی برابر آن را بپردازید. حتی شاید به دلیل عدم سازگاری قطعات جدید با قطعات فعلی، مجبور باشید هزینه‌های ناخواسته دیگری را هم متقبل شوید که به هیچ‌وجه یک اتفاق ارزان به حساب نمی‌آید. این ارتقاها احتمالاً هزینه PC گیمینگ شما را در طول عمر آن دو یا حتی سه برابر می‌کند. از طرف دیگر، خرید دو نسل متوالی کنسول‌ها تنها حدود 1200 دلار برای شما هزینه خواهد داشت. بنابراین، قابلیت ارتقای PCهای گیمینگ معایبی به همراه دارد که شاید در ابتدا چندان جلب توجه نکند، اما در آینده می‌تواند منجر به هزینه‌های سنگینی شود که خرید آن‌ها را تنها برای تجربه بازی‌ها توجیه نمی‌کند.
راحتی در استفاده
در نهایت، یکی از بزرگ‌ترین دلایلی که افراد ترجیح می‌دهند به جای یک کامپیوتر گیمینگ رو به خرید کنسول‌ها بیاورند، راحتی در استفاده از این کنسول‌هاست. اما این راحتی تنها محدود به استفاده نیست، بلکه حتی در هنگام خرید نیز می‌توانید سادگی کار را احساس کنید. برای خرید یک کنسول، تنها کافیست به فروشگاهی نظیر تک‌سیرو مراجعه کرده و در کوتاه‌ترین زمان ممکن، کنسول موردنظرتان را خریداری کنید. اما برای تهیه کامپیوترهای گیمینگ قضیه اصلاً به این سادگی نیست. برای تهیه کامپیوترها یا باید شناخت و دانش فنی لازم از قطعات سخت‌افزاری را داشته باشید یا به حرف فروشنده‌ها اعتماد کنید. اعتمادی که در خیلی از موارد کار درستی نمی‌باشد و دردسرهای اضافه‌ای به همراه خواهد داشت. از آن طرف اگر با دانش کافی اقدام به تهیه قطعات کنید، نوبت به اسمبل کردن آن‌ها می‌رسد که باز هم نیاز به یک فرد متخصص، امری لازم و اجباری است. حتی بعد از اسمبل نیز، نیاز به نصب ویندوز، آپدیت داریورها، نصب برنامه‌های سیستمی و … فرا می‌رسد که باز هم به زمان زیادی برای انجام این مراحل نیاز است. از آن طرف با تهیه یک کنسول تنها کافیست کنسول خود را به صفحه‌نمایش دلخواه‌تان متصل کنید و شروع به بازی کنید. شاید تنها موردی که در تهیه کنسول‌ها زمانی به خود اختصاص بدهد، نصب آپدیت اولیه این کنسول‌ها و دانلود یا آپدیت بازی مدنظر باشد و پس از آن به هیچ کار اضافه‌ای نیاز نخواهید داشت.
از طرفی دیگر اکثر PC گیمرها با مشکلاتی نظیر بهینه‌سازی تنظیمات گرافیکی، نگرانی درباره فریم‌ریت بازی‌ها و دمای سیستم و … درگیر هستند و نمی‌توانند تجربه یکسانی را در بازی‌های مختلف به دست بیاورند. در مقابل، کنسول پلیرها دیگر نیازی ندارند که خود را درگیر این مسائل کنند؛ آن‌ها نگران این نیستند که چند فریم در ثانیه دریافت می‌کنند یا کنسول‌شان چقدر داغ شده است (حداقل امروزه). البته درست است که بازی‌ها بر روی کنسول‌ها محدود به ۳۰ یا ۶۰ فریم در ثانیه هستند، اما حداقل تجربه‌ای یکسان را ارئه می‌دهند که بسیار ساده‌تر به نظر می‌رسد.
حتی شما می‌توانید اغلب کنسول‌ها را در سفرها همراه خود ببرید و از آن‌ها استفاده کنید. اما این موضوع نمی‌تواند در مورد کامپیوترهای گیمینگ صادق باشد. اغلب کنسول‌ها به جهت ابعاد کوچک‌تری (نسبت به کامپیوترهای گیمینگ) که دارند، می‌توانند به راحتی در کیف‌های حمل مخصوص جای بگیرند و اجازه جابه‌جایی را به شما بدهند. از آن‌جایی که قریب به اکثر تلویزیون‌های امروزی از ورودی HDMI نیز پشتیبانی می‌کنند، مشکلی از بابت استفاده از کنسول‌تان نخواهید داشت. حتی خیلی از کنسول‌ها مانند نینتندو سوییچ، به عنوان کنسول دستی شناخته می‌شوند که حمل این‌گونه از کنسول‌ها را بسیار ساده‌تر می‌کند و به شما اجازه می‌دهد تا در هر زمان و مکانی به بازی مورد علاقه خود ادامه دهید و به سادگی آن‌ها را همراه خود جابه‌جا کنید.
جمع‌بندی
در نهایت می‌توان گفت که کنسول‌ها در بسیاری از جهات می‌توانند بهتر از PCها عمل بکنند؛ اما این در صورتی است که شرط اولیه را فراموش نکنیم و آن این است که این دستگاه‌ها را تنها به منظور تجربه بازی‌ها استفاده کنیم. اگر محدودیتی در بودجه خود ندارید و یا نیاز به استفاده از نرم‌افزارهای گوناگون یا برنامه‌های مختلف دارید، بدون هیچ معطلی اقدام به خرید یک PC مناسب کنید.
اما اگر نمی‌توانید مبلغ زیادی را برای تجربه بازی‌ها اختصاص دهید و به فکر یک گزینه اقتصادی برای تجربه این آثار هستید، کنسول‌های نسل نهمی بهترین گزینه به حساب می‌آیند. این کنسول‌ها به جهت راحتی در استفاده و هزینه کمتر نسبت به PCها یک گزینه بسیار مناسب و اقتصادی به نظر می‌رسند. در حال حاضر خیلی از بازی‌های جدید از قبیل CALL OF DUTY BLACK OPS6 و یا NBA 2K 25 برای کنسول‌ها نسل هشتمی نیز عرضه شده‌اند که این مورد خبر از عمر بالای کنسول‌ها می‌دهد. در واقع با تهیه یک کنسول جدید در اول نسل خود، خیال‌تان راحت است که حداقل تا 6 الی 7 سال آینده نیازی به ارتقای سخت‌افزاری ندارید و می‌توانید به سادگی تمامی عناوین آینده را تجربه کنید.
حال شما چه فکری می‌کنید؟ آیا PC گیمینگ را برای تجربه بازی‌های خود ترجیح می‌دهید یا به تجربه بازی‌ها بر روی کنسول‌های نسل نهمی بسنده می‌کنید؟ نظر خود را با ما در بخش کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.
