Days Gone Remastered؛ تجربه‌ای تازه یا بازگشت بی‌دلیل؟

اگر تنها یک بازی در صنعت گیم وجود داشته باشد که به خاطر آن گیمرها و منتقدین با هم دست به یقه شوند، تنها می‌توان عنوان Days Gone را شایسته چنین تمثیلی دانست. وقتی بازی برای اولین بار در سال 2019 برای PS4 منتشر شد بسیاری ازمنتقدان با آن مهربان نبودند. اما از آن طرف گیمرها شیفته و دل‌بسته‌ی آن شدند، به قدری که آن را حتی در مقام مقایسه با بزرگترین عناوین نسل هشتم مثل The Last of Us Part II قرار می‌دادند. به هر حال نباید این واقعیت را نادیده گرفت که نسخه اولیه بازی با باگ‌های متعدد، افت فریم و مشکلات فنی دست و پنجه نرم می‌کرد و همین مورد بهانه‌ای برای روی ناخوش منتقدین شد. اما با گذشت زمان و به لطف به‌روزرسانی‌های پی ‌در پی، بازی به یکی از محبوب‌ترین عناوین آخرالزمانی تبدیل شد. Days Gone در همه ابعاد یک اثر متفاوت بود. تصورش را بکنید داستان بازی یک روایت عاشقانه ترسناک و آخرالزمانی بود که نمونه و نظیرش حتی در هالیوود هم کم دیده می‌شود. جایی که کاراکتر اصلی داستان یعنی Deacon St. John به عنوان یک موتورسوار و جایزه‌ بگیر در دنیای ویران ‌شده توسط ویروس مرگبار به دنبال همسرش می‌گشت. در زمینه گیم پلی هم Bend Studio توانست معجون بی‌نظیری از بقا، مبارزه با زامبی‌ها (Freakers)، تعامل با گروه‌های مختلف انسانی و ارتقا تجهیزات و موتورسیکلت را به تصویر بکشد. تمام این موارد دست در دست هم دادند تا بعدها Sony بیشتر از قبل روی این بازی حساب باز کرده و صرفاً به واسطه نمره متاکریتیک آن را به گوشه انباری فرانچایزهایش حواله نکند. حالا در اولین قدم، قرار است ریمستر Days Gone برای PS5 عرضه شود. ریمستری که مثل خود نسخه اصلی پرحاشیه بوده و حالا در تک سیرو قصد داریم یک بار برای همیشه به این سوال پاسخ دهیم؛ آیا Days Gone Remastered ارزش خرید دارد؟ آیا محتوای اضافه‌شده و بهبودهای فنی، بازی را آن‌قدر تازه و جذاب کرده‌اند که بتوان دوباره آن را تجربه کرد؟ در ادامه پاسخ می‌دهیم.

نگاهی به تغییرات Days Gone Remastered

به شما حق می‌دهم؛ احتمالاً با مقایسه اولین بین نسخه ریمستر شده و محصول اولیه، حسابی توی ذوق‌تان خورده! به هر حال با ذره‌بین هم به زحمت می‌شود چندان تفاوت زیادی بین این دو عنوان پیدا کرد. در هر صورت روی کاغذ Bend Studio ادعا می‌کند این بازسازی تغییرات قابل توجهی به خودش دیده است و صرفاً با یک بازسازی ساده و دم دستی مواجه نیستیم. در وهله اول باید به تغییرات بصری بازی اشاره کنیم. ظاهراً سیستم نورپردازی به‌طور کامل بازطراحی شده، کیفیت بافت‌ها افزایش یافته و افکت‌های گرافیکی مانند مه، دود، نور خورشید و انعکاس آب به شکل قابل توجهی زیباتر شده‌اند. البته راستش را بخواهید ما طی بررسی‌های ویدئویی منتشر شده نتوانستیم همچنان حق را به نسخه ریمستر شده بدهیم. ولی باز جای شکرش باقیست که حالا با بهبود Photo Mode، کاربران می‌توانند لحظات چشم‌نواز و اکشن را با دقت و آزادی بیشتری ثبت کنند.

Bend Studio اعتقاد دارد به جز بحث بصری در زمینه گیم پلی هم چندین ویژگی جدید به بازی افزوده تا تجربه‌ای عمیق‌تر و چالش برانگیزتر از همیشه داشته باشیم. یکی از مهم‌ترین حالت‌های جدید، بهبود Horde Assault است که چالش‌های نفس‌گیری را برای گیمرها رقم می‌زند. در این حالت، بازیکنان در برابر موج‌های عظیم‌تری از Freakerها قرار می‌گیرند و باید با برنامه‌ریزی و استفاده هوشمندانه از محیط، زنده بمانند. همانطور که احتمالاً می‌دانید این قسمت از بازی یکی از لذت‌ بخش‌ترین صحنه‌های گیم پلی را رقم می‌زد و مسلماً با توجه به سخت افزار بهتر PS5 و البته PS5 Pro دیگر محدودیتی بابت حضور زامبی‌ها وجود نخواهد داشت و هر آنچه می‌بینیم یک غوغای به تمام معناست. همچنین حالت Permadeath هم از دیگر حالت‌های اضافه‌شده است. در این حالت، کوچک‌ترین اشتباه می‌تواند به پایان بازی منجر شود، چرا که پس از مرگ، هیچ امکانی برای ادامه وجود ندارد. به عبارتی این قسمت مخصوص گیمرهای حرفه‌ای است که به‌دنبال چالش واقعی هستند. پس اگر ادعای حرفه‌ای بودن دارید بد نیست خودتان را با این حالت جدید بیازمایید. از طرف دیگر حالت Speedrun به بازی افزوده شده است. همانطور که احتمالاً می‌دانید در این حالت، بازی ابزارها و تایمرهایی در اختیار بازیکن قرار می‌دهد تا سرع خود در انجام مراحل مختلف را اندازه‌گیری کند. چنین حالاتی نه‌ تنها ارزش تکرار بازی را بالا می‌برند، بلکه برای استریمرها و سازندگان محتوا نیز گزینه‌ای جذاب خواهند بود. موردی که نمونه‌اش را در بازی Resident Evil 4 Remake هم دیده بودیم و اتفاقاً بازخورد فوق العاده‌ای را هم در فضای مجازی دریافت کرد.

با تمام این تفاسیر، یک سوال مهم مطرح می‌شود؛ آیا این ریمستر ارزش 50 دلار را دارد؟ پاسخ این سوال به خود مخاطب بستگی دارد. علی رغم تبلیغات گسترده‌ای که برای بازی انجام شده، در عمل تفاوت بصری بازی به زحمت در حد چند افکت ساده گرافیکی و مقداری نورپردازی خلاصه می‌شود! پس اگر قبلاً بازی را تجربه کرده‌اید و احتمالاً هم از زیبایی‌های بصری‌اش بر روی کنسول PS4 لذت برده‌اید دور نسخه ریمستر را خط بکشید که ارمغان چندان جدید و برجسته ای برای‌تان ندارد. در زمینه گیم پلی هم گرچه تغییرات به مراتب محسوس‌تر هستند، اما همچنان نمی‌توانند کفه ترازو را به سمت نسخه ریمستر متمایل کنند. به هر حال چند حالت اضافه شده بعید است بتوانند آن‌قدر گیمر را برای تجربه جدید وسوسه کنند. اما یادتان نرود که نسخه ریمستر برای کاربرانی که قبلاً بازی اصلی را خریدند تنها 10 دلار قیمت دارد و حداقل از این نظر می‌تواند وسوسه انگیز باشد. اما برای آن دسته از کسانی که از تجربه این بازی روی نسل قبلی جا مانده‌اند و یا از آن دست افراد بدشانسی هستند که با نسخه اولیه پرباگ و پرمشکل بازی دست و پنجه نرم کرده‌اند، نسخه جدید می‌تواند یک تجربه جذاب و دیدنی باشد. خصوصاً این که سازندگان به ارائه یک تجربه فنی پایدار بارها تاکید داشته‌اند و آن را هدف اصلی توسعه این پروژه قلمداد کرده‌اند.