10+2 بازی‌ دونفره که می‌توانید همین حالا روی PS5 تجربه کنید!

بیایید با خودمان روراست باشیم. در میان تمام دنیاهای عظیم و حماسی که بازی‌های ویدیویی پیش روی ما می‌گذارند، برخی از به یادماندنی‌ترین خاطرات ما در فضایی بسیار کوچکتر شکل گرفته‌اند: روی یک کاناپه، کنار یک نفر دیگر. من هنوز صدای کلیک‌های عصبی کنترلر PS1 در مسابقات Takken و فریادهایی که سر یک گل دقیقه‌ی نودی در ISS Pro Evolution بر سر دوستم می‌زدم را به یاد دارم. آن هیجان وصف‌ناپذیر وقتی که با هماهنگی کامل، یک غول‌آخر سرسخت را شکست می‌دهید، یا آن خنده‌های از ته دل وقتی دوستتان با یک اشتباه فاجعه‌بار، تمام نقشه‌هایتان را بر باد می‌دهد. این جادوی تجربه‌ی دونفره است؛ لحظاتی خالص و بدون فیلتر از تعامل انسانی که هیچ هوش مصنوعی یا روایت از پیش نوشته‌شده‌ای نمی‌تواند آن را شبیه‌سازی کند.

کنسول پلی‌استیشن 5، با تمام قدرتش، به بستری برای بازگشت این تجربه‌های صمیمی تبدیل شده است. اما این مقاله قرار نیست یک لیست بلندبالا از تعریف و تمجیدهای اغراق‌آمیز باشد. در واقع همه ما می‌دانیم که هیچ اثری بی‌نقص نیست. هدف ما در اینجا، یک کالبدشکافی صادقانه است؛ نگاهی به بازی‌هایی که تعامل دونفره را به درستی درک کرده‌اند، با تمام نقاط قوت و ضعف‌هایشان. این یک راهنما برای یافتن بازی‌ای است که نه تنها شما را سرگرم کند، بلکه رابطه‌ی شما با هم‌بازی‌تان را نیز در آینه‌ی چالش‌های خود بازتاب دهد. پس بهتر است که کمربند خود را ببندید و در این سفر دور و دراز همراه من و تک‌سیرو باقی بمانید.

 Hazelight Studios: دیکتاتور خوش‌فکرِ بازی‌های همکاری‌محور

نمی‌توان از بازی‌های Co-op صحبت کرد و به استودیوی Hazelight و رهبر پر سر و صدای آن، جوزف فارس، اشاره نکرد. فلسفه‌ی این استودیو بر یک اصل تقریباً دیکتاتورمآبانه بنا شده: بازی‌هایشان را باید دونفره بازی کرد. این اجبار، در عین حال که نقطه‌ی قوت اصلی این بازی‌هاست، می‌تواند بزرگترین مانع برای تجربه‌ی آن‌ها هم باشد. پیدا کردن یک همراه ثابت برای یک بازی داستانی 15-20 ساعته، برای همه آسان نیست و این موضوعی است که باید پیش از خرید در نظر گرفت. اما همین محدودیت است که به طراحان اجازه داده تا مکانیک‌هایی را خلق کنند که ذاتاً به همکاری وابسته‌اند.

شاهکار آن‌ها، It Takes Two، بهترین نمونه‌ی این فلسفه است. داستان زوجی که به عروسک تبدیل شده‌اند، بستری برای یکی از خلاقانه‌ترین طراحی‌ مراحل در تاریخ بازی‌هاست. تنوع بی‌وقفه‌ی مکانیک‌های بازی باعث می‌شود هیچ‌گاه احساس تکرار نکنید. با این حال، هسته‌ی اصلی بازی یعنی داستان، با وجود لحظات احساسی‌اش، گاهی در سایه‌ی گیم‌پلی بی‌نظیرش قرار می‌گیرد و ممکن است به اندازه‌ی کافی شما را درگیر نکند. همچنین، با اینکه تنوع مراحل فوق‌العاده است، همه‌ی مینی‌گیم‌ها و بخش‌های بازی کیفیت یکسانی ندارند و گاهی ممکن است ریتم بازی کمی افت کند.

پروژه‌ی جدید و البته موفق‌شان یعنی Split Fiction نیز قرار است همین مسیر را با بلندپروازی بیشتری ادامه دهد. ایده‌ی دو نویسنده از دو ژانر علمی-تخیلی و فانتزی که در دنیاهای خودشان گیر افتاده‌اند، نه تنها روی کاغذ فوق‌العاده است، بلکه به شکلی استادانه نیز به تصویر کشیده شده است. این کانسپت پتانسیل بی‌نظیری برای خلق موقعیت‌های خلاقانه و تضادهای جذاب در گیم‌پلی دارد. پیش از عرضه بازی، تصور می‌شد که چالش اصلی استودیو این خواهد بود که چگونه تعادل را میان دو ژانر کاملاً متفاوت حفظ کند تا یکی بر دیگری سایه نیندازد. خوشبختانه حال که بازی عرضه شده، می‌توانیم بگوییم که جوزف فارس، به خوبی توانسته این چالش را مدیریت کرده و به جرئت یکی از بهترین تجربه‌های همکاری‌محور ممکن را تحویل طرفداران خود بدهد. تجربه‌ای که بعد از شاهکاری مانند It Takes Two، کمتر از آن هم انتظار نمی‌رفت.

 Helldivers 2

احتمالا شما هم در اولین باری که Helldivers 2 را بازی می‌کنید، در همان دقیقه‌ی اول با یک حمله‌ی هوایی اشتباه، هر دویتان را به هوا می‌فرستید! این بازی دقیقاً همین است: یک کمدی سیاه از اشتباهات فاجعه‌بار که در بسته‌بندی یک شوتر فضایی حماسی ارائه شده است. فعال بودن دائمی آتش خودی یک تصمیم طراحی نابغه‌آمیز است که بازی را از یک شوتر ساده به یک تمرین مداوم در ارتباط و آگاهی محیطی تبدیل می‌کند. شما بیشتر از اینکه نگران دشمنان باشید، باید حواستان به هم‌تیمی‌تان باشد که ناگهان تصمیم نگیرد یک بمب 500 کیلویی روی سر شما خالی کند. بیایید یک سناریوی کاملاً عادی در این بازی را تصور کنیم: شما و دوستتان زیر آتش سنگین ربات‌ها گیر افتاده‌اید. دوستتان یک برجک مسلسل را برای پوشش آتش فرا می‌خواند، اما کد پرتاب را با عجله وارد می‌کند و برجک دقیقاً روی شما فرود می‌آید و لهتان می‌کند. او در حالی که از خنده ریسه رفته، سعی می‌کند شما را دوباره به میدان نبرد برگرداند، اما در حین وارد کردن کد، یک حشره‌ی غول‌پیکر از پشت به او حمله می‌کند. این داستان هر دور از Helldivers 2 است.

اما این هرج‌ومرج لذت‌بخش، یک روی دیگر هم دارد. اگر با بازیکنان تصادفی و بدون میکروفون بازی کنید، این تجربه به سرعت از یک کمدی خنده‌دار به یک کابوس طاقت‌فرسا تبدیل می‌شود. Helldivers 2 برای موفقیت، به ارتباط نیاز دارد و بدون آن، چیزی جز یک شبیه‌ساز خودزنی تیمی نیست. همچنین، ماهیت لایو سرویس بودن آن ممکن است برای کسانی که به دنبال یک تجربه‌ی کامل و تمام‌شده هستند، جذاب نباشد.

در سایت PlayStation آمده است:

Helldivers 2 features Arrowhead’s best cooperative gameplay yet. Collaboration will be vital: Teams will synergize on loadouts, strategize their approach for each mission and complete objectives together.

Aim carefully! They say everything is better with friends, especially when it comes to raining destruction down on the enemies of Liberty! Be warned though: for maximum challenge and collaboration, friendly fire is always on. Communicate with your squadmates and make sure your arsenal only takes down your adversaries.

📌 ترجمه فارسی:
Helldivers 2 بهترین گیم‌پلی همکاری‌محور استودیوی Arrowhead را تا امروز ارائه می‌دهد. همکاری نقشی حیاتی دارد: تیم‌ها باید در انتخاب تجهیزات هماهنگ باشند، برای هر مأموریت استراتژی داشته باشند و اهداف را به صورت گروهی به انجام برسانند.

با دقت هدف بگیرید! می‌گویند هر چیزی با دوستان بهتر است، مخصوصاً وقتی پای باران نابودی بر سر دشمنان آزادی در میان باشد! اما هشدار: برای چالش و همکاری بیشتر، آتش خودی همیشه فعال است. با هم‌تیمی‌های خود ارتباط داشته باشید و مطمئن شوید که سلاح‌هایتان فقط دشمن را هدف می‌گیرند، نه یکدیگر را.

 Street Fighter 6

گاهی بهترین راه برای لذت بردن از همراهی یکدیگر، تلاش برای شکست دادن آن‌ها در یک رقابت برابر است. Street Fighter 6 یک ورزش دیجیتال دقیق و فنی است. این بازی یک دوئل شطرنج‌گونه است که در آن، مفاهیمی مانند مدیریت فاصله، زمان‌بندی و خواندن ذهن حریف حرف اول را می‌زنند. پیروزی در آن نیازمند تمرین و درک عمیق مکانیک‌هاست. معرفی سیستم کنترل مدرن یک حرکت هوشمندانه برای جذب بازیکنان جدید بوده، اما بیایید صادق باشیم، برای رقابت در سطوح بالاتر، هنوز هم باید به سراغ کنترل کلاسیک و پیچیدگی‌های آن بروید. بزرگترین دستاورد SF6، بخش World Tour آن است؛ یک حالت تک‌نفره‌ی نقش‌آفرینی که به شکلی هوشمندانه و سرگرم‌کننده، تمام اصول پایه‌ی بازی را به شما آموزش می‌دهد و شما را برای میدان نبرد واقعی، یعنی رقابت با دوستانتان، آماده می‌کند. این بازی برای کسانی است که از یادگیری، پیشرفت و هیجان خالص یک دوئل یک‌به‌یک لذت می‌برند.

برای شروع، پیشنهاد می‌کنیم مقاله بهترین بازی های چند نفره آنلاین PS5 را بررسی کنید تا با گزینه‌های پرطرفدار آشنا شوید.

 LEGO Star Wars: The Skywalker Saga

بیایید قبول کنیم، گاهی اوقات فقط می‌خواهیم بدون هیچ استرسی، بنشینیم و چیزهایی را خرد کنیم. بازی‌های لگو استاد این کار هستند و The Skywalker Saga این فرمول را به اوج خود رسانده است. بازسازی هر 9 فیلم اصلی جنگ ستارگان با آن طنز همیشگی لگو، یک تجربه‌ی عظیم و نوستالژیک است. سیستم ورود و خروج آنی هم آن را به یک گزینه‌ی عالی برای بازی با دوستان یا اعضای خانواده با هر سطح مهارتی تبدیل کرده است. حلقه‌ی اصلی گیم‌پلی ساده است: کاوش کن، هر چیزی که می‌بینی را خرد کن، قطعات براق را جمع کن و چند معمای ساده را حل کن. این سادگی لذت‌بخش است، اما در عین حال می‌تواند پاشنه‌ی آشیل بازی هم باشد. برای یک گیمر باتجربه‌تر، این حلقه‌ی گیم‌پلی ممکن است پس از چند ساعت، به خصوص با توجه به حجم عظیم بازی و تعداد زیاد آیتم‌های جمع‌کردنی که حس یک چک‌لیست را تداعی می‌کنند، کمی تکراری و سطحی به نظر برسد. با این حال، به عنوان یک تجربه‌ی آرام و بی‌دغدغه برای گذراندن یک بعدازظهر با یک دوست، کمتر بازی‌ای می‌تواند با جذابیت آن رقابت کند.

اگر به تجربه گروهی علاقه‌مند هستید، مطالعه بازی های co op کامپیوتر می‌تواند دید وسیع‌تری نسبت به سبک همکاری چندنفره به شما بدهد.

 Baldur’s Gate 3

Baldur’s Gate 3 یک دستاورد فنی و روایی خیره‌کننده است، اما سوال اصلی اینجاست: این تجربه‌ی عظیم تک‌نفره، در حالت دونفره چگونه عمل می‌کند؟ پاسخ، پیچیده است. از یک سو، بازی یک آزادی عمل بی‌سابقه را به شما و دوستتان می‌دهد تا داستان خود را خلق کنید. این آزادی می‌تواند به لحظات بی‌نظیر و غیرمنتظره‌ای منجر شود. شما می‌توانید یک زوج ماجراجوی هماهنگ باشید یا دو شخصیت کاملاً متضاد که دائماً با هم درگیرند. اما از سوی دیگر، همین آزادی می‌تواند به یک آشوب روایی تبدیل شود. اگر شما و هم‌بازی‌تان اهداف کاملاً متفاوتی را دنبال کنید، ممکن است داستان اصلی بازی، انسجام خود را از دست بدهد و تجربه کمی گسسته به نظر برسد. مدیریت آیتم‌ها و تجهیزات میان دو بازیکن نیز می‌تواند کمی دست‌وپاگیر باشد. موفقیت تجربه‌ی دونفره در این بازی، بیش از هر چیز به میزان هماهنگی و اهداف مشترک دو بازیکن در دنیای واقعی بستگی دارد. این بازی بیشتر شبیه یک جعبه‌ابزار D&D است تا یک داستان خطی؛ اگر شما و دوستتان از بداهه‌پردازی و خلق داستان‌های خودتان لذت می‌برید، این بازی شاهکاری است که نباید تجربه آن را از دست بدهید.

 Overcooked! All You Can Eat

بگذارید صریح بگویم: Overcooked یک بازی ویدیویی نیست، یک تست استرس اجتماعی است که در پوشش یک بازی آشپزی بانمک پنهان شده. این بازی به طرز بی‌رحمانه‌ای طراحی شده تا شما و هم‌بازی‌تان را در موقعیت‌های پرفشار قرار دهد و ببیند که آیا رابطه‌تان از این آزمون سربلند بیرون می‌آید یا خیر. قبول کنید، هیچ‌چیز به اندازه‌ی داد زدن سر دوستتان وقتی برای دهمین بار، به جای سالاد، یک همبرگر سوخته را به مشتری تحویل می‌دهد، همزمان هم خنده‌دار و هم عذاب‌آور نیست! لحظه‌ی وحشتناکی که متوجه می‌شوید سوپ آتش گرفته در حالی که هم‌تیمی‌تان در یک سکوی متحرک دیگر به دنبال یک تکه پنیر می‌گردد، جوهره‌ی این بازی است.

این بازی برای افراد زودرنج یا کسانی که تحمل فشار را ندارند، مطلقاً توصیه نمی‌شود. اگر ایده‌ی شما از یک عصر دل‌انگیز، یک فعالیت آرام است، از این بازی فرار کنید. این تجربه پرسروصدا، استرس‌زا و تضمین‌کننده‌ی جر و بحث است. اما اگر شما و دوستتان از چالش‌های دیوانه‌وار لذت می‌برید و یک ارتباط قوی (و میکروفون خوب) دارید، موفقیت در مراحل پایانی این بازی، یکی از رضایت‌بخش‌ترین تجربه‌های همکاری است که می‌توانید پیدا کنید.

برای شناخت عناوین اختصاصی، مرور بهترین بازی های انحصاری ps5 می‌تواند انتخاب شما را دقیق‌تر کند.

 Diablo IV

چرخه‌ی لوت در بازی‌هایی مانند Diablo IV، یک جاذبه‌ی روانشناختی قدرتمند دارد. این حس دائمی پیشرفت و قوی‌تر شدن، به شدت اعتیادآور است. حالا این اعتیاد را با یک دوست شریک شوید و نتیجه، یک وسواس مشترک و بی‌نهایت سرگرم‌کننده خواهد بود. یک رضایت خاص در تماشای این وجود دارد که دوست Barbarian شما گروهی از شیاطین را دور هم جمع می‌کند و شما با یک شهاب‌سنگ دقیق به عنوان یک Sorcerer، همه‌ی آن‌ها را به خاکستر تبدیل می‌کنید. این حس کار تیمی، شما را به یک ماشین هیولاکشی کارآمد تبدیل می‌کند.

اما این زیارت مشترک، می‌تواند به یک شغل دوم هم تبدیل شود. هسته‌ی اصلی بازی در مراحل پایانی، بر پایه‌ی تکرار سیاه‌چال‌ها برای به دست آوردن آیتم‌هایی با درصد بسیار کمی بهبود استوار است. این چرخه‌ی بی‌پایان، ممکن است برای بازیکنانی که به دنبال تجربه‌ای داستان‌محورتر یا متنوع‌تر هستند، پس از مدتی خسته‌کننده شود. Diablo IV یک تعهد زمانی است و بهترین نتیجه را زمانی می‌دهد که شما و دوستتان، هر دو، آماده‌ی غرق شدن در این چرخه‌ی بی‌پایان باشید.

 EA Sports FC 26

نسخه‌ی جدید یعنی FC 26 به‌زودی منتشر می‌شود و بحث همیشگی آن نیز دوباره شروع می‌شود: آیا تغییرات تکنولوژی HyperMotion این بار واقعاً حس می‌شوند یا با یک آپدیت گران‌قیمت طرفیم؟ راستش را بخواهید، برای بسیاری، این موضوع اهمیتی ندارد. این سری بازی‌ها، یک سنت سالانه برای بسیاری از گروه‌های دوستانه هستند. یک زبان مشترک جهانی از رقابت که نیاز به توضیح ندارد. بزرگترین نقطه‌ی قوت این سری، همین آشنا بودن آن است.

با این حال، همین موضوع می‌تواند بزرگترین ضعف آن هم باشد. تغییرات سالانه‌ی آن اغلب جزئی و تدریجی هستند تا انقلابی. شما می‌دانید که قرار است با چه چیزی روبرو شوید، و این برای یک دورهمی دوستانه عالی است، اما شاید برای کسانی که به دنبال یک تجربه‌ی کاملاً جدید هستند، کافی نباشد. اگر از نسخه‌ی سال گذشته لذت نبردید، بعید است این نسخه نظر شما را تغییر دهد. اما اگر به دنبال بستری بی‌نقص برای کری‌خوانی‌های دوستانه و به رخ کشیدن مهارت‌هایتان هستید، FC 26 مثل همیشه، انتخاب اول خواهد بود.

همچنین برای مقایسه تجربه‌های چندنفره روی پلتفرم دیگر، نگاهی به بهترین بازی های چند‌ نفره گیم پس نیز توصیه می‌شود.

 Mortal Kombat 1

اگر Street Fighter یک ورزش دقیق و فنی است، Mortal Kombat 1 یک فیلم اکشن بلاک‌باستر است که شما کارگردان صحنه‌های مبارزه‌اش هستید. اگر صادق باشیم، بخش بزرگی از جذابیت این سری، خشونت سینمایی و اغراق‌آمیز آن است. سیستم Kameo یک لایه‌ی استراتژیک جذاب به بازی اضافه کرده، اما برای بسیاری، پاداش اصلی، اجرای اولین Fatality بی‌رحمانه بر روی دوست غافلگیر شده‌شان است. این بازی بیشتر از اینکه بر پایه‌ی ظرافت‌های فنی باشد، بر پایه‌ی خلاقیت در اجرای کمبوهای بلند و استفاده از حرکات سینمایی بنا شده است.

البته این رویکرد ممکن است برای همه جذاب نباشد. سیستم کمبوی بازی گاهی می‌تواند در مقایسه با رقبای خود کمی خشک و محدود به نظر برسد و برخی ممکن است حس کنند که تمرکز بازی بر روی نمایش‌های بصری، گاهی بر عمق مکانیک‌های مبارزه‌ای سایه می‌اندازد. اما اگر به دنبال یک تجربه‌ی رقابتی پر زرق و برق، هیجان‌انگیز و با چاشنی خشونت هنرمندانه هستید، MK1 یک انتخاب بی‌نظیر است.

 Remnant II

این بازی یک پیام واضح برای شما دارد: قرار است بمیرید، و زیاد هم قرار است بمیرید. Remnant II یک بازی بی‌رحم است. درجه‌ی سختی بالای آن نیز یک شعار تبلیغاتی نیست، یک حقیقت محض است. اما همین سختی است که همکاری در آن را تا این حد معنادار می‌کند. هیچ چیز مانند ورود به یک دنیای جدید و ناشناخته در کنار یک دوست، و نداشتن هیچ ایده‌ای از اینکه چه کابوس‌هایی در انتظارتان است، هیجان‌انگیز نیست. تنش مشترک و حس آرامش پس از شکست دادن غولآخری که یک ساعت شما را درگیر کرده بود، جوهره‌ی این بازی است.

اما این تجربه برای همه نیست. اگر آدم بی‌حوصله‌ای هستید، Remnant II شما را دیوانه خواهد کرد. ماهیت رویه‌ای (Procedural) بازی که به آن ارزش تکرار بالایی می‌بخشد، گاهی اوقات می‌تواند منجر به طراحی مراحل گیج‌کننده یا ناعادلانه شود. این بازی نیازمند صبر، یادگیری از اشتباهات و مهم‌تر از همه، یک هم‌تیمی قابل اعتماد است که وقتی زمین خوردید، شما را بلند کند.

 Gran Turismo 7

Gran Turismo 7 یک بازی مسابقه‌ای نیست؛ یک شبیه‌ساز رانندگی و یک موزه‌ی دیجیتال برای عاشقان اتومبیل است. این بازی برای کسانی است که از جزئیات لذت می‌برند. رقابت دونفره در اینجا، یک دوئل متمرکز و آرام است. خبری از نیترو و پرش‌های هالیوودی نیست. همه چیز درباره‌ی پیدا کردن بهترین مسیر مسابقه، ترمزگیری در لحظه‌ی درست و یک سبقت میلی‌متری در پیچ آخر است. سکوت حاکم در اتاق در طول دور پایانی یک مسابقه‌ی نزدیک، می‌تواند از هر انفجاری در بازی‌های دیگر پرتنش‌تر باشد.

جنبه‌ی منفی این رویکرد خالصانه این است که بازی می‌تواند برای کسانی که به دنبال هیجان آرکیدی هستند، کمی خشک و جدی به نظر برسد. پیشرفت در بخش Career نیز می‌تواند کند باشد و زمان زیادی لازم است تا به خودروهایی که واقعاً می‌خواهید با آن‌ها مسابقه دهید، دست پیدا کنید. اما برای دو نفری که به هنر رانندگی احترام می‌گذارند، GT7 یک تجربه‌ی بی‌رقیب است.

سوالات متداول

کدام بازی دونفره برای زوج‌ها مناسب‌تر است؟

بازی It Takes Two به‌طور خاص برای همکاری دو نفر طراحی شده و تمرکز زیادی روی داستان احساسی یک زوج دارد. این بازی بهترین انتخاب برای زوج‌هایی است که دنبال یک تجربه‌ی سرگرم‌کننده و عاطفی هستند.

اگر دنبال رقابت مستقیم با دوستمان باشیم، چه بازی‌ای پیشنهاد می‌شود؟

بازی‌های Street Fighter 6 و Mortal Kombat 1 انتخاب‌های مناسبی هستند. اگر دنبال یک تجربه‌ی دقیق و تکنیکی هستید، SF6 را انتخاب کنید؛ و اگر بیشتر به نمایش‌های سینمایی و خشونت هنری علاقه دارید، MK1 بهترین انتخاب است.

کدام بازی دونفره برای گیمرهای تازه‌کار بهتر است؟

LEGO Star Wars: The Skywalker Saga و Overcooked! All You Can Eat گزینه‌های خوبی برای شروع هستند. بازی لگو محیطی آرام‌تر دارد ولی Overcooked برای کسانی مناسب است که با فشار و استرس مشکلی ندارند.

آیا همه این بازی‌ها نیاز به آنلاین بودن دارند؟

خیر. برخی از این بازی‌ها مانند It Takes Two، LEGO Star Wars یا Street Fighter 6 امکان بازی به‌صورت آفلاین و دونفره در یک کنسول را دارند. اما بازی‌هایی مانند Helldivers 2 یا Diablo IV بیشتر تجربه‌ی آنلاین محور هستند.

کدام بازی دونفره روی PS5 بیشترین ارزش تکرار را دارد؟

Remnant II و Diablo IV به دلیل طراحی مراحل رویه‌ای و سیستم لوت، ارزش تکرار بسیار بالایی دارند و می‌توانند شما را برای هفته‌ها سرگرم نگه دارند.

 در نهایت اما …

هیچ‌کدام از این بازی‌ها بی‌نقص نیستند! هر کدام محدودیت‌ها و نقاط ضعف خود را دارند. اما چیزی که تمام آن‌ها را در این لیست قرار می‌دهد، توانایی‌شان در خلق یک فضای معنادار برای تعامل انسانی است. ارزش واقعی این عناوین، نه در امتیازاتشان، بلکه در خاطراتی است که به جا می‌گذارند: آن فرار نفس‌گیر در Remnant II که تنها به لطف فداکاری دوستتان ممکن شد، آن قلعه‌ی عظیمی که ساعت‌ها در LEGO Star Wars با هم ساختید، یا آن مسابقه‌ی نفس‌گیر در Gran Turismo 7 که با اختلاف چند صدم ثانیه برنده شدید.

توصیه به تجربه‌ی این بازی‌ها، توصیه به خرید یک محصول نیست؛ بلکه دعوتی است برای سرمایه‌گذاری بر روی مهم‌ترین بخش زندگی‌مان: روابطمان با دیگران. این بازی‌ها، تنها بهانه‌ای هستند برای گذراندن وقت با یک نفر دیگر، برای خندیدن، رقابت کردن، همکاری کردن و در نهایت، برای ساختن یک داستان مشترک؛ داستانی که بعید است، شیرینی تجربه‌اش، به این زودی‌ها، خانه ذهن‌مان را ترک کند.