تحلیلگران؛ گیمرهای پرخرج در سال چه تعداد بازی می‌خرند؟

خرید بازی در کشورمان با نرخ افسارگسیخته دلار و بازاری که حساب و کتاب خاصی ندارد، آن‌قدر پرهزینه و عذاب‌آور شده است که اکثر قریب به اتفاق گیمرهای داخلی قید تجربه بسیاری از آثار محبوب‌شان را می‌زنند. البته که این روزها کسی به مانند قبل مشتاق خرید دیسک فیزیکی بازی‌ها نیست و آنچه که حداقل در سالیان اخیر غالب شده، خرید اکانت‌هاست که خودشان هم معضلات و مشکلات قانونی عدیده‌ای دارند. اما اگر فکر می‌کنید که فقط در ایران و کشورهایی که وضعیت اقتصادی‌شان رو به افول است، چنین معضلی وجود دارد سخت در اشتباهید! به هر حال هزینه 70 دلاری برای خرید یک بازی نسل نهمی که اتفاقاً چند وقتی است به سمت 90 دلار هم دورخیز کرده برای گیمرهای خارجی هم رقم کمی نیست. این یعنی باید آن توصیفات رویایی از وضعیت زندگی جوانان آن ور آبی که با پول توی جیبی‌شان می‌توانند هر بازی که می‌خواهند بخرند را کنار بگذاریم. چنین نظریه‌ای را نه تیم تک سیرو، بلکه کارشناسان و تحلیلگران خارجی Circana بارها به آن تاکید داشته‌اند. اخیراً هم این تیم تحلیلی مجدداً تصمیم گرفته در یک مطلب مفصل آمار خرید بازی‌ها در کشور آمریکا را با جزئیات و تفسیر بیشتری بررسی کرده است. برای مشاهده ادامه این خبر جنجالی با وب سایت تک سیرو همراه باشید.

نه فقط در ایران در همه‌ جای جهان گیمرها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند. عده‌ای که خوره‌ی تجربه‌های طولانی مدت و متعدد بازی‌ها هستند. عده‌ای دیگر هم با شدت و حدت کمتری بازی‌ها را تجربه می‌کنند؛ یا در مواقع تعطیلی و فراغت یا اصلاً هر زمان که سلیقه‌ی‌ و طبع‌شان اجازه داد. تحلیلگر معتبر Circana اما به صورت تخصصی‌تر بین این دو گروه و جامعه آماری آمریکا مقایسه‌هایی داشته است. به طرز عجیبی در این تحلیل اشاره شده که بخش بیشتر مخاطبین بازی‌های ویدئویی اصولاً به خریدهای متعدد و تجربه‌های پرتکرار بازی‌های ویدئویی نمی‌پردازند. یعنی برخلاف آماری که در نسل‌های قبلی خصوصاً نسل هفتم کنسول‌ها شاهد بودیم، در نسل نهم عملاً گیمرها کمتر برای خرید بازی‌های مورد علاقه‌ی‌شان دست به جیب می‌شوند.

بر اساس تحقیق تازه شرکت تحلیل‌گر Circana، حدود 30 درصد از گیمرهای آمریکایی کمتر از یک‌ بار در سال بازی جدید خریداری می‌کنند. احتمالاً خودتان هم حدس زده‌اید که این افراد عموماً آثار شناخته‌ شده‌ای مثل EA FC، Call of Duty، GTA، WWE 2K و NBA 2K را می‌خرند و دیگر میلی به هزینه کردن برای دیگر بازی‌ها ندارند. به عبارتی این دسته از مخاطبین بیشتر روی تجربه‌های مفرح و رقابتی بازی‌های ورزشی یا آثار انقلابی مثل بازی‌های راکستار حساب باز می‌کنند. اما این تمام داده‌های تحلیلی منتشر شده نیست. طبق داده‌های این گزارش، 12 درصد از بازیکنان سالی یک بازی و 18 درصد هر شش ماه یک بازی می‌خرند. پس این بدان معناست که 63 درصد از گیمرها سالانه حداکثر دو بازی یا کمتر خریداری می‌کنند. پس به همان تحلیل ابتدایی گزارش می‌رسیم؛ حتی در آمریکا هم بیشتر از نصف گیمرها کمتر از 2 بازی در سال خریداری می‌کنند و احتمالاً همان‌ها هم از بین عناوین شناخته شده‌ای است که برای فروش‌شان تبلیغ بالایی در سراسر جهان انجام می‌شود. در ادامه اما به مهم‌ترین رقم و آمار این گزارش می‌رسیم؛ طبق بررسی‌ها تقریباً 14 درصد از گیمرهای آمریکایی در سال 2025 ماهیانه حداقل یک خرید بازی ویدئویی داشته‌اند. تحلیلگر Circana اعتقاد دارد که دقیقاً همین 14 درصد از گیمرهای آمریکایی هستند که صنعت گیم را در این کشور سرپا نگه داشته‌اند و به گسترش و رونق بیشتر این صنعت کمک می‌کنند.

چنین آماری اما همانقدر که عجیب است، ترسناک نیز به نظر می‌رسد! اگر بنا باشد که بیش از 63 درصد گیمرها تنها دو بازی در طی سال خریداری کنند و احتمالاً گزینه‌ی مورد نظرشان هم یک بازی ورزشی سالیانه یا یک اثر کاملاً محبوب است، پس تکلیف دیگر بازیسازهایی که با ریسک و هزینه کلان وارد این صنعت می‌شوند و بازی‌های کمتر شناخته شده می‌سازند، چیست؟ شوربختانه صنعت گیم این روزها به طرز عجیبی در پاسخ به این پرسش معلق مانده است. بازیسازهایی که تا همین چند سال پیش بازی‌های خوب می‌ساختند در رقابت با عناوین پرهزینه و AAA عملاً حرفی برای گفتن در بازار ندارند. کارشناسان تاکید دارند که چنین رویه‌ای جریان مالی از بازار صنعت گیم را به سمت انحصارگرایی خواهد برد و عملاً بازی‌های متوسط، مستقل و کمتر مدعی از چرخه خرید خارج می‌شوند. به عنوان مثال در چرخه خرید یک گیمر آمریکایی به سختی جایی برای بازی‌های شرقی و عناوین غربی کم خرج وجود دارد. در انتهای امر همانطور که پیش از این هم گفتیم، همین 14 درصد هستند که به دوام دیگر بازیسازان موجود در بازار کمک می‌کنند.

تحلیلگران در ادامه خبر اما به یک معضل جدی‌تر اشاره داشته‌اند. به عقیده‌ی آن‌ها توان مالی و سبد خرید گیمرها آمریکایی و کلاً سراسر جهان تفاوت چندانی با سالیان گذشته نداشته است، اما رشد روز افزون پرداخت‌های درون برنامه‌ای در بازی‌های محبوب این روزها مثل Call of Duty، EA FC و GTA Online باعث شده تا تمرکز مالی گیمرها بیشتر به سمت خرید آیتم‌ها و ویژگی‌های داخل بازی معطوف شود. علاوه بر این، بخش بزرگی از گیمرها همچنان به دنبال بازی‌های رایگان و لایوسرویس هستند، جایی که تنها چند عنوان محبوب بخش اعظم زمان بازیکنان را به خود اختصاص می‌دهند. حتی در چنین شرایطی نباید به سادگی از سرویس‌های اشتراکی مثل Gamepass هم به سادگی گذشت. جایی که صرفاً با پرداخت چند دلار ماهیانه می‌توانید به کلکسیونی از بازی‌های بزرگ و صاحب سبک دسترسی داشته باشید. حتی در گزارش مالی اخیر اکتیویژن فاش شده بود که با وجود افت فروش Call of Duty در سالیان اخیر، به لطف سرویس گیم پس حالا گیمرها بیشتر از هر زمان دیگری به بازی دسترسی داشته‌اند و برای آن هم هزینه صرف کرده‌اند. سیاستی که البته موافقان و مخالفین خودش را هم دارد. موافقین اعتقاد دارد چنین موضوعی می‌تواند درآمدهای غیرمستقیم بازی‌ها و ناشرین را بالا ببرد و مخالفین هم آن را اصلی‌ترین عامل برای ضربه به بدنه اقتصادی صنعت گیم قلمداد می‌کنند.

سخن پایانی

خلاصه تحلیل Circana‌ ابعاد جدیدی از بازار صنعت گیم را فاش می‌کند. ابعادی که نشان می‌دهد گیمرها برخلاف نسل‌های قبل تعداد بازی‌های کمتری می‌خرند و از طرفی تمایل دارند بیشتر هزینه‌های‌شان معطوف به بازی‌های لایوسرویس با پرداخت‌های درون برنامه‌ای باشد. این در حالیست که تنها 14 درصد از گیمرها هستند که ماهیانه یک بازی می‌خرند و احتمالاً با توجه به مشکلات اقتصادی و البته رکود بازار صنعت گیم آن‌ها هم روز به روز توان خریدشان کمتر از گذشته می‌شود. از همه مهم‌تر چنین داده‌هایی مربوط به کشور ثروتمندی مثل آمریکاست و احتمالاً برای بخش عظیمی از دیگر کشورهای جهان این رقم به مراتب نگران‌کننده‌تر و کمتر هم خواهد بود.