بازی Far Cry Primal مخصوص PS4

بازی Far Cry Primal، یک تجربه تمام عیار تک نفره در عصر حجر است که بازیکن را به 10,000 سال پیش از میلاد مسیح می برد. یعنی دورانی از تاریخ که جانورانی چون ماموت های غول پیکر و ببر های دندان شمشیری بر زمین حکمرانی می کرده اند. Far Cry یک فرنچایز محبوب در دنیای بازی های ویدیویی است که با عناوین قبلی خود، توانسته جوایز بسیاری را کسب کند. حال در این شماره از بازی پا به دنیایی خواهید گذاشت که دیگر انسان در راس زنجیره غذایی قرار نداشته، بلکه سعی در جای گرفتن در آن دارد.

در این نسخه بازیبازان هدایت تاکار (Takkar) را برعهده خواهند گرفت، جنگجویی نترس و بی‌باک که تنها بازمانده قبیله Wanja است. او به دنبال این است تا دوباره نام Wanja را به عنوان قدرت بلامنازع منطقه Oros (که وقایع بازی در آن رقم می‌خورد) بر سر زبان‌ها بیندازد. صحبت از Oros شد، خوب است به این نکته اشاره شود که از لحاظ تنوع محیطی Far Cry: Primal عملکرد مطلوبی دارد و Oros مناطق سرد و یخ زده کوهستانی، دشت‌ها و مراتع سرسبز و جنگل‌های پر از درخت را شامل می‌شود. تاکار به این منظور، باید در کنار تاسیس دهکده‌ای جدید، با دو قبیله دیگر با نام‌های Udam و Izila نیز مبارزه کند. این دو قبیله در اصل دشمنان قبیله تاکار هستند و به دنبال نابودی کامل مردمان آن قبیله‌اند. مشخصاً تاکار نمی‌تواند به تنهایی با این دو قبیله بزرگ مواجه شود، پس، در طول بازی او متحدان و دوستان زیادی پیدا می‌کند که در این راه به او کمک می‌کنند. در نگاه اول همه‌چیز بسیار ساده به نظر می‌رسد و متاسفانه تا انتهای بازی نیز این وضعیت تغییر محسوسی نمی‌کند و از ابتدا تا انتها، بازی یک سیر داستانی کاملاً ساده و پیش پا افتاده را طی می‎کند و شاهد فراز و نشیب‌های چندانی در طول بازی نیستیم. در Far Cry: Primal خبری از پیچ و خم‌های دو نسخه قبلی سری نیست و سازندگان سعی داشته‌اند تا داستان بازی را بسیار ساده‌تر کرده تا بازیبازان راحت‌تر با آن ارتباط برقرار کنند، غافل از این که این مسئله نتیجه عکس داده و نسبت به دو نسخه قبلی سری شاهد یک پسرفت به تمام معنا هستیم. مسئله بعدی شخصیت پردازی این نسخه است. در دو نسخه قبلی شاهد حضور دو شخصیت بسیار کاریزماتیک به نام‌های واس مونتنگرو (Vass Montenegro که در Far Cry 3 حضور داشت) و پاگان مین (Pagan Min شخصیت منفی اصلی Far Cry 4) در نقش دشمنان اصلی بازی بودیم و حضور این دو شخصیت از بزرگ‌ترین نکات مثبت دو نسخه قبلی سری بود، مخصوصاً واس مونتنگرو که به عقیده بسیاری شخصیت پردازی او در سطح فیلم‌های طراز اول سینمایی قرار داشت. در Far Cry: Primal، روسای دو قبیله Udam و Izila دشمنان اصلی تاکار هستند ولی به هیچ وجه به پای واس مونتنگرو یا حتی پاگان مین نمی‌رسند، پس از همین حالا مطمئن باشید که شاهد دیوانه بازی‌های واس مونتنگرو و دیالوگ‌‎های جالب پاگان مین در طول بازی نخواهید بود!

 

با پیشروی در بازی، متوجه می‌شوید که برای مقابله با هر نوع خاص از دشمنان یا حیوانات، بهتر است از سلاح خاصی استفاده کنید و به این ترتیب، یکی از مهم‌ترین عوامل خسته کننده شدن سیستم مبارزات بازی همین مسئله است. در چند ساعت ابتدایی ممکن است مبارزات بازی کمی ناآشنا به نظر برسند که البته پس از مدتی به آن عادت خواهید کرد، اما، پس از این که به طور کامل با آن خو گرفتید و با نکات مختلف آن آشنا شدید، متوجه می‌شوید که دیگر برای‌تان جذابیت خاصی ندارد! البته به خاطر جو و حال و هوای خاص بازی، می‌توان با اندکی اغماض گفت که تا انتهای بازی می‌توان سیستم مبارزات آن را تحمل کرد. امید است که اگر یوبی سافت تصمیم گرفت دنباله‌ای بر این بازی بسازد، وقت بیشتری را صرف طراحی هر چه بهتر مبارزات بازی کند. یکی دیگر از نکات قابل توجه گیم پلی بازی، دشمنان تاکار هستند. بر خلاف تصورات اولیه، دشمنان بازی تنوع خوبی دارند و از آن مهم‌تر، جزئیاتی که در طراحی نوع پوشش و رفتار دشمنان به آن‌ها توجه شده به طرز کم‌نظیری جالب هستند. دشمنان قدرتمندی نیز در بازی وجود دارند که از زره‌های خاصی استفاده می‌کنند و حتی با استفاده از بهترین ابزار الات جنگی نیز از پای در آوردن آن‌ها کار مشکلی است. حیوانات نیز همچون دو نسخه قبلی سری، نقش مهمی را در Far Cry: Primal ایفا می‌کنند. در این نسخه انواع مختلفی از حیوانات در بازی وجود دارند که هر کدام ویژگی‌ها و رفتار خاص خود را دارند و در مناطق خاصی یافت می‌شوند. همچون نسخه‌های پیش، در کنار وجود قابلیت شکار حیوانات، امکان استفاده از آن‌ها در هنگام مبارزه با دشمنان نیز وجود دارد که این مسئله در مراحل پایانی به شدت به کمک بازی‌بازان خواهد آمد.

همان طور که گفته شد هر حیوانی ویژگی‌های خاصی دارد و به همین علت، حیوانات مختلف در بازی توانایی‌های مختلفی دارند که هر کدام در بخشی از بازی برای بازی‌بازان کارآمد خواهد بود. به طور مثال گرگ‌ها و ببرها برای از بین بردن بی سر و صدای گروه کوچکی از دشمنان مناسب هستند، اما، خرس‌های وحشی و ماموت‌های کوچک بیشتر برای نابود کردن عده زیادی از دشمنان به کار خواهند آمد. همچنین از جغدها نیز می‌توان برای زیر نظر گرفتن محیط پیرامون تاکار استفاده کرد که این مورد بسیار شبیه به استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین (Drone) در بازی‌هایی نظیر Splinter Cell است. برای این که به طور کامل با تمامی حیوانات Far Cry: Primal آشنا شوید، باید زمان زیادی را صرف سرک کشیدن به گوشه و کنار محیط بازی کنید، ولی آن قدر سیستم حیات وحش در این بازی دقیق و پرجزئیات ساخته شده است که ارزش صرف زمان برای آشنایی با آن را دارد. ساختار مراحل نیز به گونه‌ای است که ممکن است پس از گذشت مدتی برای برخی از بازی‌بازان تکراری شود. اکثر ماموریت‌ها در این نسخه به رفتن از یک نقطه به نقطه دیگر به منظور انجام دادن کارهایی خاص نظیر از بین بردن مقر دشمنان و … است، ولی خوشبختانه به لطف پویایی بسیار زیاد محیط بازی، هر کدام از بازی‌بازان تجربه‌ای منحصر به فرد از مراحل بازی خواهند داشت، چرا که ممکن است به طور مثال یکی از بازی‌بازان در راه مجبور به درگیر شدن با گروهی از دشمنان شود ولی بازی‌بازان دیگر چنین رویدادی برای‌شان رخ ندهد، یا شاید در نزدیکی مقر دشمنان یکی از بازی‌بازان به یک گرگ بر بخورد و از آن در راستای نابودی دشمنان استفاده کند، اما، بازی‌بازان دیگر با این حیوان رو به رو نشوند. در کل اکوسیستم پویا و زنده Far Cry: Primal بدون شک یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت آن است و حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.

یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت جدیدترین نسخه سری Far Cry همچون نسخه‌های قبل، طراحی بی‌نظیر محیط‌ها است. محیط‌های بازی، از جنگل‌ها و دشت‌های سرسبز گرفته تا کوهستان‌های سرد و منجمد، همگی به بهترین نحو ممکن طراحی شده‌اند. به طور حتم در هنگام تجربه Far Cry: Primal، چندین بار کنترلر را کنار خواهید گذاشت و محو زیبایی‌های بازی خواهید شد. البته احتمالاً پس از تجربه بازی به این نتیجه خواهید رسید که نقشه و محیط بازی چندان هم بی‌شباهت به Far Cry 4 نیست ولی این شباهت را نمی‌توان به کل محیط‌های بازی تعمیم داد و به طور کلی می‌توان به آن خوش‌بینانه نگاه کرد. هر کدام از مناطق بازی پوشش گیاهی و جانوری خاص خود را دارند و به همین علت، گشت و گذار در دنیای بازی هیچ‌گاه خسته‌ کننده نمی‌شود.

سیستم ارتقای شخصیت نیز در بازی وجود دارد و همچون نسخه‌های قبل، می‌توانید با استفاده از این قابلیت توانایی‌های تاکار را ارتقا دهید. همان گونه که پیش‌تر نیز اشاره شد، سیستم ارتقای سلاح‌ها نیز در این نسخه حضور دارد و اگر می‌خواهید به اسلحه‌های قدرتمندتری دسترسی داشته باشید تا در هنگام مبارزه با دشمنان کمتر به مشکل بر بخورید، بهره بردن از این قابلیت امری اجتناب ناپذیر است. در کل گیم پلی این نسخه ترکیبی از گیم پلی دو نسخه قبلی سری و برخی ویژگی‌های جدیدی است که به خاطر حال و هوا و دوره زمانی خاصی که بازی هدف گرفته، به آن اضافه شده است. محال است که به تجربه Far Cry: Primal بپردازید و منکر شباهت‌های آن با نسخه‌های قبلی سری شوید. البته، کسی به ترکیب تیم برنده دست نمی‌زند و یوبی سافت مونترال نیز ظاهراً این جمله معروف را سر لوحه کار خود قرار داده و طی دو نسخه اخیر سری، تغییرات بنیادینی را در بطن گیم پلی این بازی‌ها به وجود نیاورده است. درست است که گیم پلی جدیدترین نسخه Far Cry نیز معجونی از ویژگی‌های جالب و سرگرم‌ کننده است، اما، احتمالاً عدم وجود نوآوری خاص در گیم پلی بازی نسبت به دو نسخه قبلی سری به مذاق عده‌ای خوش نخواهد آمد.

به ده هزار سال قبل از میلاد خوش آمدید

بدون شک از همان اولین لحظاتی که به دنیای Far Cry: Primal قدم می‌گذارید، این گرافیک کم‌نظیر و چشم‌نواز بازی است که شما را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد. این سری همواره یکی از پیشگامان صنعت بازی‌های کامپیوتری از لحاظ گرافیکی بوده و تمامی نسخه‌های این سری در سال عرضه خود، جزو بهترین عناوین از لحاظ گرافیکی بوده‌اند. در سال 2012 و با نسخه سوم، به این بخش توجه به سزایی شده بود و آن عنوان تبدیل به یکی از برترین عناوین نسل هفتم از لحاظ گرافیکی گشت. با روی کار آمدن نسل هشتم، نسخه چهارم سری پیشرفت‌های گرافیکی زیادی به خود دید و دچار یک جهش نسبت به نسخه سوم از این لحاظ شد. در Far Cry: Primal نیز از لحاظ گرافیکی شاهد یک نمایش خیره کننده هستیم، اگر چه بازی از لحاظ گرافیکی دچار تغییر خیلی خاصی نسبت به نسخه چهارم نشده است. کیفیت کلی بافت‌ها بسیار خوب است و مواردی نظیر افکت‌های آتش، برف و یخ، آب و مواردی از این دست نیز کیفیت مطلوبی دارند. البته یکی از مواردی که به نظر نسبت به گذشته پیشرفت داشته است (هرچند اندک) نورپردازی بازی است که بسیار طبیعی و پویا است و به خصوص در زمان‌هایی نظیر غروب خورشید، جلوه‌های دوست داشتنی و کم‌نظیری را پدید می‌آورد. لازم به ذکر است که بازی همچون نسخه‌های گذشته از سیستم چرخش شب و روز نیز بهره می‌برد که این مسئله باعث شده تا بازی کاملاً طبیعی به نظر برسد.

طراحی محیط‌ها در بازی به بهترین نحو ممکن انجام شده است و بازی‌بازان کاملاً حس خواهند کرد که در یک دنیای به دور از تمدن و در دل طبیعت وحشی مشغول به ماجراجویی هستند. همچون نسخه‌های قبلی، حیوانات در Far Cry: Primal هم نقش مهمی را ایفا می‌کنند و البته تعداد و طراحی دقیق حیوانات در بازی نیز تحسین برانگیز است. بازی از لحاظ گرافیکی نیز عملکرد مناسبی دارد و موسیقی‌ها و صداگذاری بازی نیز از کیفیت خوبی برخورداراند. در کل، Far Cry: Primal به اندازه دو نسخه قبلی سری نمی‌تواند طرفداران را تحت تاثیر قرار دهد، اما، به نوبه خود بازی خوب و قابل قبولی است و تجربه آن به تمامی طرفداران سری Far Cry و البته دیگر افرادی که به دوران ما قبل تاریخ علاقه دارند، توصیه می‌شود.