بازی Dollhouse برای Nintendo Switch

ژانر وحشت را باید یکی از پیشتازترین ژانرهای دنیای بازی های ویدئویی بدانیم. این محبوبیت البته به خاطر عناوین برجسته‌ای است که عمه ساله در این سبک عرضه می شوند و چه از نظر منتقدین و چه از نظر فروش با بازخوردهای خوبی همراه هستند. نمونه بارز آن هم هشتمین نسخه Resident Evil که خیلی‌ها آن را یکی از بهترین تجربه های گیمینگ سالیان اخیر می دانند. به لطف این موفقیت ها سازندگان مستقل نیز شهامت ساخت و عرضه بازی‌های خود را پیدا کرده‌اند. درست مانند بازی Dollhouse برای Nintendo Switch که در عین مستقل بودن، می تواند یکی از رعب‌آورترین تجربه‌های امسال را برای‌تان رقم بزند. خصوصاً روی پلتفرم Nintendo Switch که با قابلیت های گسترده‌اش ارزش این تجربه را دوچندان می کند. اما پیشنهاد ما این است بازی را به صورت تمام صفحه روی نمایشگر تجربه کنید تا تجربه واضح‌تر و ترسناکی را داشته باشید.
اصولاً دو نوع بازی در ژانر وحشت داریم. یک مورد بر اساس ترس‌های لحظه‌ای موجودات اهریمنی روایت می شود و دیگری هم نوعی ترس روانشناختانه‌ است که اتفاقاً این مورد بیشترین تاثیر را بر روح و روان گیمرها می گذارد. Dollhouse اما با یک شجاعت مثال زدنی، مخلوطی از ترس‌های لحظه‌ای و روانشناسانه را پیش روی شما قرار می‌دهد و حداقل از این نظر آن را باید یکی از خلاقانه‌ترین عناوین امسال بدانیم. گرچه عمده مانور سازندگان حول محور مسائل ذهنی می چرخد. آن‌ها سعی می کنند در قالب یک سری خاطرات، حس همزاد پنداری با شخصیت اصلی را در شما تقویت کنند و سپس به لطف عناصر روانشناختانه جنس این ترس را به وضوح به تصویر بکشند.

داستان بازی تم مرموزانه‌ای دارد. شما در نقش یک کارآگاه به نام Marie قرار می گیرید. کسی که در اثر اتفاقی حافظه‌اش را از دست داده چیزی جز چند تصویر مبهم از نوه کوچک خود در یک خانه عجیب برای او باقی نمانده است. به خاطر همین او چاره‌ای جز سفر به دنیای گذشته‌اش ندارد. درست مانند بسیاری از آثار مطرح ژانر وحشت خاطره‌ها و فلش بک‌ها نقش اساسی در شکل گرفتن حس ترس دارند. با این حال برخلاف آثار مذکور، بازی Dollhouse شما را به بطن خاطرات فرستد و به یک سری مرور ساده کفایت نمی کند. این گذشته اما تاریک‌تر و مرموزتر از آن است که فکرش را می کنید و مدام در طول بازی حس کنجکاوی آمیخته به ترس در شما به جوش و خروش می افتد. در کنار این مورد نباید از دشمن چابک و مرموز بازی هم غافل شد. موجودی که دائماً در تعقیب شماست تا غافلگیری‌های معروف ژانر وحشت نیز در بازی فراموش نشود.
 جدا از شالوده جذاب، روایت داستانی بازی هم در نوع خود خلاقانه به نظر می رسد. شما باید محیط بازی را به امید زنده شدن خاطرات موشکافی کنید. هر لوکیشن و یا حتی یک شی از داخل خانه، ممکن است شما را وارد یک خاطره ترسناک و عجیب کند. این جاست که Marie باید توانایی کارآگاهی‌اش را برای کشف حقیقت زندگی‌اش به کار ببرد و با در کنار هم قرار دادن خاطرات و رمزهای آن، ماهیت زندگی خود را بفهمد. این سبک روایت پازل گونه به قدری ظریفانه طراحی شده است که تا انتهای بازی برای کشف قسمت بیشتری از حقایق زندگی Marie محیط را زیر و رو کنید و صدالبته برای تجربه مداوم بازی اشتیاق داشته باشید. 

شاید این فکر به ذهن شما خطور کند که گوش دادن به یک سری خاطرات و کشف رمزهای آن ممکن است بعد از مدتی بازی را به ورطه تکراری شدن بکشاند. سازندگان برای این مشکل المان‌های خاصی در گیم پلی تدارک دیده‌اند تا بازی از تنوع خالی نباشد. یک سری از جاها بازی برای شما معماهایی چیده‌ است که حل کردن آن برای رسیدن به خاطرات جذاب به نظر می رسد. نکته مهم این است که شما بعد از پیدا کردن هر خاطره یک سری XP دریافت می کنید و به لطف آن می توانید قابلیت‌های جدید برای شخصیت خود باز کنید. شاید بارزترین قابلیت، Focus باشد که این قابلیت را به شما می دهد از دید دشمن مرموزی که شما را تعقیب می کند محیط بازی را طوری دیگر ببینید. مثلاً می توانید به لطف همین قابلیت خاطرات را راحت‌تر پیدا کنید و یا حتی یک سری تله‌هایی که در بازی هستند را قبل از پای درآوردن‌تان شناسایی کنید. فراموش نکنید که محیط بازی تصادفی چیده‌ شده است و باید هر لحظه انتظار اتفاق یا موانع جدیدی داشته باشید.

نکته تحسین برانگیز بازی اتمسفر سنگین آن است. اصولاً در بازی های ژانر وحشت فضای بازی و طراحی مطابق مفهوم وحشت آن است که حرف اول را می زند. Dollhouse برای Nintendo Switch هم با استفاده از محیط‌های تاریک و سنگین خود به خوبی می تواند ترس روانشناسانه را القا کند. از طرفی خاطرات بازی آن قدر سینمایی و جذاب روایت می شوند که شاید حتی از غافلگیری های لحظه‌ای دشمن هم بیشتر شما را بترساند.