دسته بازی جوی کان Joy Con طرح Pokemon برای Nintendo Switch

حالا که تقریباً 9 نسل از کنسول های گیمینگ گذشته است، جای خالی خیلی از پلتفرم‌ها و سازندگان حس می شود. فراموش نکنیم که تا همین یک دهه پیش کنسول سگا از پیشتازان پلتفرم های گیمینگ محسوب می شد اما سیاست های غلط باعث شد که حالا به زحمت بتوان آن را یک ناشر بازیساز قلمداد کرد. با این حال رقیب همیشگی این پلتفرم یعنی نینتندو، درست به مانند گذشته‌اش می درخشد. طبیعتاً همه‌ی ما می دانیم که نینتندو از نظر سابقه و ریشه‌دار بودن در مقایسه با تمامی سازندگان کنسول‌ها، یک سر و گردن بالاتر است. آن‌ها با وجود این که کنسول نسل جدیدشان را خیلی زودتر از PS5 و Xbox Series X/S عرضه کرده‌بودند اما همچنان پا به پای رقبای تازه‌ نفس‌شان پیشتازی می کند. این موضوع سیاست‌های درست و اصولی این ابرغول صنعت گیم را به ما نشان می دهد. نبوغ و خلاقیتی که بیشترین نمود آن در کنسول Nintendo Switch هویداست. یک پلتفرم به غایت جذاب، ایده‌دار و سرگرم کننده که صدالبته به لطف بازی های فوق العاده و انحصاری آن حالا یکی از محبوب‌ترین محصولات فروشگاه های گیمینگ قلمداد می شود.

تبلور خلاقیت با Joy-Con‌؛ عنصر آزادی عمل
در حال حاضر Nintendo Switch تعاملی‌ترین و خلاقانه ترین کنسول موجود در بازار است. دلایل زیادی را می توان برای این موضوع بر شمرد، اما شاید برجسته ترین آن، وجود دو جوی کان یا به قول خودمان دسته‌های این پلتفرم باشد. هرگز نمی توان کنترلر این کنسول را با تمامی همتایانش مقایسه کرد؛ خصوصاً از نظر آزادی عمل و پوشش سلایق مختلف. نینتندو به عنوان ریشه‌دارترین غول صنعت گیم به خوبی نیازهای جامعه گیمینگ را می داند. به خاطر همین شما می توانید در چندین حالت مختلف از Joy-Con Nintendo Switch بهره ببرید. در طبیعی‌ترین و بدیهی‌ترین راه، این امکان فراهم است که دو جوی کان موجود را از طرفین به صورت کشویی به صفحه نمایشگر کنسول متصل کنید. برخلاف تصورات و نگرانی‌ها، این اتصال کشویی به قدری محکم و کم نقص به نظر می رسد که تقریباً هیچ جای نگرانی باقی نمی گذارد. با این حال همانطور که خودتان می دانید Nintendo Switch می تواند بازی ها را در قالب نمایشگرهای بزرگ تلویزیونی هم به اجرا در بیاورد. در اینجا هم درست به مانند یک کنترلر معمول موجود در بازار، می توانید طی قابلیتی به نام Joy-Con Grip دو جوی کان را به هم متصل کنید. یک حالت دیگر موجود هم این است که هر کدام از این اجزای دسته، می توانند به صورت یک Joy-Con مجزا عمل کنند. یعنی Joy Con راست و چپ می توانند به صورت کاملاً جذا از هم و در یک سری از بازی ها، عمل کنند. نینتندو برای این موضوع دو دکمه داخلی را در هر جوی کان تعبیه کرده است تا بتواند به صورت مستقل هم از پس اجرای عناوین بر بیاید. این موضوع البته از نظر اقتصادی نیز کاملا به سود گیمر بوده و بیشتر معطوف به بازی های رقابتی است. چرا که سایز هر Joy-Con برای تجربه کامل یک اثر با دو دست اندکی کوچک به نظر می رسد اما باز هم باید خلاقیت و نبوغ نینتندو سویچ را در ارائه این حجم از آزادی عمل ستایش کرد. چیزی که آن ها را با تمامی سازندگان محصولات تکنولوژی متمایز می کند.

سبک و خوش دست
در همان نگاه اول می توان به جنس و متریال مرغوب Nintendo Switch Joy Con پی برد. اما غافلگیری بیشتر زمانی رخ می دهد که برای اولین بار این محصول را در دست می گیرد و با وزن بسیار سبک آن روبرو می شوید. همانطور که احتمالاً می دانید کنسول نینتندو سویچ یک کنسول تعاملی است و حتی می تواند از پس اجرای بازی های تعاملی زیادی با همین جوی کان ها بر بیاید. از طرف دیگر به عنوان یک کنسول دستی، باید خستگی دست گیمرها بعد از تجربه مداوم با این محصول را هم در نظر گرفت. خصوصاً این که گیمر به لطف نینتندو سویچ در حالت های مختلفی از ایستادن یا نشستن می تواند به تجربه بازی بپردازد. خوشبختانه به لطف وزن بسیار سبک 50 گرمی هر جوی کان راست و چپ، این معضلات کاملاً برطرف شده‌اند. البته وزن سبک تنها مزیت این کنترلر نیست و حیف است از خوش دست بودن آن غافل شویم. طوری که برای اکثر سایزهای دست این جوی کان ها کاملاً جوابگو هستند و به خوبی سازگار می شوند. از طرف دیگر هر کدام از المان های این دسته هم در نوع خود بی نقص ظاهر می شوند. از آنالوگ و دکمه‌های باکیفیت و پردوام بگیرید تا قابلیتی به نام Rumble HD که مربوط به تریگرهای کنترلر است و به لطف آن به سطح بالایی از تعاملات حقیقی با عناوین مختلف دست پیدا خواهید کرد. 

انقلاب در تعامل با بازی های ویدئویی
همانطور که پیش از این هم گفته بودیم، نینتندو سویچ در حقیقت یک کنسول تعاملی محسوب می شود. البته در این راه مولفه های زیادی وجود دارند اما باز هم ساختار جوی کان بیشترین نقش را بر عهده دارد که این مهم به لطف سنسورهای دقیق و کم نظیر این کنترلرها عملی شده است. در جوی کان سمت راست ما یک سنسور مادون قرمز می بینیم که حرکت و فاصله اجسام را می تواند تشخیص دهد و به وضوح تاثیر آن را در بازی حس خواهید کرد. در جوی کان سمت چپ سنسورهای شتاب سنج و ژیرسکوب نیز به چشم می خورند که خصوصاً برای بازی های ورزشی یک تحول اساسی و مهم به شمار می روند. البته همانطور که گفتیم این‌ها تنها بخشی از پتانسیل های تعاملی کنسول نینتندو سویچ محسوب می شوند که احتمالاً برای نسل آینده نیز دوچندان خواهند شد.

مدعی از نظر فنی
طبیعتاً برای یک کنترلر بی سیم آن هم با این حجم از خلاقیت‌ها ویژگی، خصوصیات باتری مهم‌ترین چیزی است که گیمر به آن توجه می کند. Nintendo Switch Joy Con دارای باتری داخلی 525 میلی‌امپری است که به نوبه خود قابل قبول و حتی فراتر از آن محسوب می شود. این باتری قابل شارژ داخلی می تواند تا 30 ساعت هم پاسخگوی نیاز گیمرها باشد. از طرف دیگر به لطف Bluetooth 4.1 شاهد اتصالات پایدار نیز هستیم. به این مورد جک 3.5 میلی متری صوتی را هم اضافه کنید تا خلاصه از نظر فنی این محصول کم و کاست خاصی نداشته باشد.