بازی Resident Evil 4 Remake برای Xbox Series X

برای آن دسته از کسانی که سال‌هاست عمرشان را در کنار بازی‌های ویدئویی سپری کرده‌اند، آوردن نام ترس و وحشت تنها و تنها یادآور خاطرات بیشمار و شیرینی است که با آثار محشر Resident Evil داشته‌اند. بازی که فارغ از نسخه‌های گوناگون و متفاوتی که تا به حال از آن منتشر شده، همیشه محبوب و پرفروش بوده است. مانند بسیاری از فرانچایزهای صاحب ریشه، Resident Evil نیز از پسرفت در امان نبود و به خصوص در نسخه ششم و بازی‌های فرعی این فرانچایز، حسابی هوادارانش را از خود ناامید کرد. با این حال مدیریت صحیح کپکام توانست دوباره این بازی ریشه‌دار را به درجه یک‌ترین محصول ترس و وحشت صنعت گیم مبدل کند. در کنار نسخه‌های اصلی فوق العاده، این شرکت تصمیم گرفت دست به بازسازی بازی‌های کلاسیک این فرانچایز بزند. آن هم نه یک بازسازی سطحی، بلکه پر از ایده‌های داستانی و گیم پلی جدید در کنار تکنیک‌های گرافیکی فوق العاده. و اما حالا قرعه این بازسازی به نام نسخه چهارم این سری افتاده است. بازی که بنا به عقیده‌ بسیاری از گیمرها، یکی از بهترین‌ بازی‌های ژانر ترس و وحشت محسوب می‌شود و شاید بتوان گفت کمتر بازی بعد از این همه سال توانسته است در حد و اندازه مقایسه با Resident Evil 4 برای Xbox Series X خود را به رخ بکشد. از قضا، رزیدنت اویل جدید نیز آن قدر درخشان و فوق العاده بوده که برای تمامی گیمرهای نسل جدید و قدیم تجربه‌ آن از نان شب هم واجب‌تر است.

فراموش نکنیم که در نسل نهم کنسول‌های گیمینگ هستیم. سخت‌افزارهای گیمینگ به بهترین شکل ممکن در اختیار بازی‌سازان هستند. برای همین هم داستان و سبک روایت Resident Evil 4 Remake یک سر و گردن از نسخه اصلی آن بهتر خود را به رخ می‌کشد. شاکله داستان تغییر خاصی نکرده است؛ لیان محبوب این بار هم برای نجات دختر رئیس جمهور آمریکا وارد یک روستای مخوف می ‌شود. جایی که ظاهراً برای نجات دختر آقازاده باید دوباره با یک فاجعه فرابشری و نبرد با زامبی‌ها دست و پنجه نرم کند. اما نکته‌ای که ارزش‌های داستانی Resident Evil 4 Remake را بیش از پیش می‌کند، روایت سینماتیک فوق العاده آن است. در نسخه اصلی از آن‌جایی که تکنولوژی‌ تا این حد پیشرفته نبود، بسیاری از صحنه‌های سینماتیک سرسری و با جزئیات ساده پرداخته شده‌ بود اما این بار کپکام با ظرافت هر چه تمام این سکانس‌ها را از نو طراحی‌ کرده و درست مانند یک فیلم سینمایی ترسناک می‌تواند در ثانیه به ثانیه اثر خود، آدرنالین خون‌تان را بالا ببرد. همین سبک روایت بازی توانسته است حتی شخصیت پردازی بازی را هم دگرگون کند.

گیم پلی Resident Evil 4 Remake برای Xbox Series X دقیقاً همان چیزی است که انتظارش را داشتیم، یا حتی فراتر از آن! سازندگان به خوبی اصول یک بازسازی را رعایت کرده‌اند؛ یعنی در عین وفاداری به اصول نسخه کلاسیک بازی، سعی کرده‌اند ویژگی‌های یک بازی مدرن ترسناک را هم در کنارش قرار دهند. نتیجه کار اما فوق العاده‌تر از هر تصوری است. شاید اولین موردی که به هنگام شروع بازی به چشم‌تان بیاید، تیراندازی بازی باشد که نسبت به نسخه اولیه با یک تحول اساسی روبروست و تقریباً همان چیزی است که در بازسازی نسخه دوم شاهدش بودیم. در کنار این مورد سلاح‌های بازی هم به طرز چشمگیری افزایش پیدا کرده‌اند و همینطور از نظر شخصی‌سازی نیز این بار آزادی عمل بیشتری به چشم می‌خورد. اما در عین حال، استایل تیراندازی بازی سعی کرده است به نسخه اصلی شباهت‌هایی را داشته‌باشد و با اضافه کردن کاورگیری بسیار واقع گرایانه، تجربه به مراتب لذت بخش‌تری ارائه بدهد.

المان‌های مخفیکاری در Resident Evil 4 Remake حرف اول را می‌زنند. سیستم مخفیکاری بازی تقریباً همان ایده‌های جذاب نسخه هفتم و هشتم را در خود جای داده است تا فقدان این بخش در نسخه کلاسیک به طور کلی جبران شود. خصوصاً آن که دشمنان بازی بسیار باهوش‌تر شده‌اند و چه در حیطه مخفیکاری و چه در بخش اکشن، حرف‌های زیادی برای گفتن خواهند داشت. 
نبرد تن به تن در Resident Evil 4 Remake یکی از جذاب‌ترین بخش‌های بازی است. سازندگان یک چاقو را به جمع سلاح‌ها اضافه کرده‌اند که به موجب آن می‌توانید از فاصله نزدیک دشمنان را تکه پاره کنید. هجوم دشمنان به شما و ضد حمله‌های‌تان با چاقو، یک صحنه سینماتیک جذاب را رقم می‌زند که به لطف انیمیشن‌های بازی، به شدت واقع گرایانه است. آسیب پذیری دشمنان بازی نسبت به حملات نزدیک و تیراندازی‌ها به طرز تحسین برانگیزی طبیعی طراحی شده است و کیفیت‌ تخریب هر عضو بدن‌شان، شما را یاد آثار تحسین شده‌ای نظیر The Last of Us می‌اندازد.

Resident Evil 4 Remake برای Xbox Series X قطعاً از نظر بصری نه تنها یکی از بهترین بازی‌های امسال به شمار می‌رود، بلکه می‌تواند تا سالیان آینده‌ نیز در جمع برترین‌ها جایگاه خودش را تثبیت کند. طراحی هنری معرکه و فوق العاده محیط نسبت به نسخه اصلی بازی گسترده‌تر و تاریک‌تر است. نورپردازی‌های بازی و کیفیت بافت‌های آن به قدری واقع گرایانه طراحی شده است که بعید به نظر می رسد در سال جاری میلادی بتوان اثری را شایسته رقابت با آن دانست. به این موارد طراحی بی‌نظیر و پرجزئیات سکانس‌های سینماتیک و اتمسفر خارق العاده بازی را اضافه کنید تا شما نیز مثل ما به ارزش‌های بصری این بازی پی ببرید.