بازی Vampyr برای PS4

در شروع بازی ومپایر، صفحه لودینگ بازی و عکس آن فقط یک چیز را به شما یادآوری می‌کند که چقدر راحت‌تر است که همان هیولایی بشوید که از شما انتظار دارند. همان‌گونه که می‌شود پیشبینی کرد شما در این بازی به عنوان یک خون آشام در یک شهر قرار دارید که سرتاسر شما را هزاران مردمی احاطه کرده است که حاضر و آماده برای نوشیدن خونشان در خدمت شما هستند و می‌توانید برای گرفتن XP از آنها استفاده کنید، راه دیگری نیز برای گرفتن XP وجود دارد که مشخصا طی کردن مراحل بازی و ماموریت‌هایی که در طول بازی می‌بایست آنهارا رد کنید.

با رد کردن هرکدام از این ماموریت‌ها مقداری پوینت مورد نظر را خواهید گرفت و متعاقبا در طول این ماموریت‌ها شاید خون چند صدنفری را هم نوش جان کنید. اما این را فراموش نکنید که شما یک خون آشامید و در شهری قرار دارید پر از مردمی آماده برای حمله‌های جانانه شما، یک قتل کوچک و XP شما که مانند باقی بازی‌ها جهت بالابردن توانایی‌ها و لول آپ کردن به آن نیاز دارید در چند ثانیه به ازای یک ساعت بازی بر طبق روتین معمول پر خواهد شد.

حالا وقت انتخاب شماست، می‌خواهید یک خون آشام خوب باشید که فقط به دنبال مسیر سرنوشت خود می‌رود یا مسیری را می‌روید که یک خون آشام فیلم‌های ترسناک انتخاب خواهد کرد؟

Vampyr در سال ۱۹۱۸ انگلستان درست در اوج شیوع آنفلونزا رخ می‌دهد، و شما به عنوان دکتر جاناتان رید (Dr. Jonathan Reid)، که به عنوان یک پزشک به تازگی از خط مقدم جنگ جهانی اول به خانه بازگشته است ایفای نقش می‌کنید. جاناتان که هنوز چند دقیقه ای نیست که از قایق پیاده شده توسط یک خون آشام و آن‌هم نه خیلی با مهر و محبت به خانه خوش آمد گفته و متعاقبا درون یک قبر بزرگ انداخته می‌شود. وقتی جاناتان رستاخیز کرده و گیج و در عطش خون از قبر بیرون می آید، به اولین کسی که به او برمی‌خورد حمله می‌کند. و اینگونه قبل از اینکه بتواند با گیجی و اندوهی که او را در برگرفته کنار بیاید، انجمن شکارچیان خون آشام در طول شب او را تعقیب خواهند کرد.

مکانیک بازی بسیار جالب است زیرا در آن خوب بودن بسیار سخت‌تر از بد بودن است و این بد بودن به مراتب جذاب‌تر می‌شود زمانیکه موتور بازی متوجه اخلاق مداری شما خواهد شد و هرچقدر بیشتر در درمقابل خوی خون آشامی خود مقاومت کنید دشمنان شما قوی‌تر خواهند شد و به دست آوردن نیازمندی‌ها برای قدرتمندتر کردن شما نیز سختتر خواهد شد. در نتیجه همین‌طور که در بازی پیش می‌روید مقاومت در مقابل وسوسه گازگرفتن سخت‌تر خواهد شد و گاهی با خودتان فکر می‌کنید خب چه اشکالی دارد یکی دو نفر را با قدرت خون آشامی خود مورد عنایت قرار دهید؟! یک نفر مگر چقدر مشکل بوجود خواهد آورد؟ یکی که هیچکس نشناسدش یا کسی که آدم خیلی خوبی نیست و شاید با اینکار باعث بشید جهان جای بهتری واسه زندگی کردن بشه؟

هرچند که باید این موضوع را نیز در نظر بگیرید که هرکاری که شما بکنید عواقبی خواهد داشت. بازی شامل چند منطقه می‌شود که شما در بازی با آنها تعامل خواهید داشت و در صورتی که تعداد زیادی از آدم‌های ساکن در این مناطق کشته شوند (چه توسط شما ، چه توسط آنفلونزا و یا از عواقب کارهایی که شما کرده‌اید) ممکن است یک منطقه را کامل از دست داده و آنجا را پر از موجودات هیولایی شبه خون آشام کنید و حالا باید با آنها در طول بازی سر کنید. و حتی اگر این اتفاق هم نیوفتد تاثیر کارهای شما می‌تواند باعث محو شدن کاراکترهای بازی در تبدیل به هیولاهای دیگر یا عضویت در انجمن شکارچیان خون آشام شده که دیگر شما مجبور به کشتن آنها می‌شود و خب این به این معناست که شما یک ماموریت ، جایزه و یا سرنخ برای ادامه بازی را از دست خواهید داد. برای جلوگیری از این اتفاق می‌توانید داروهایی را بوجود بیاورید و در کنار کمک به این مردم اگر گاهی هم مجبور شدید کسی را بخورید! تعادلی را در شهر بوجود آورید.

vampyr سرشار از مبارزه و اکتشاف است اما بهتر است بگوییم بازی بیشتر حول محور گفتگو و تحقیق شکل گرفته است. در واقع در قلب بازی یک سبک کارگاهانه قراردارد که باعث می‌شود دوست داشته باشید به این‌ور و آن‌ور شهر سرک بکشید، پرس و جو بکنید، کاراکترها و شخصیت‌های بازی را بشناسید. شاید نظر شما با قصه‌گوی داستان در مورد یک شخصیت یکی نباشد و به نظر شما پشت چهره این کاراکتر شخصیت بدی نهفته باشد. پس حالا می‌توانید با جستجو، پرس و جو و پیدا کردن سرنخ های لازم حدس خودتون را به چالش بکشید و خدارو چه دیدید؟ شاید حدستون درست از آب در اومد!

البته از این قضیه هم نمی‌توانیم بگذریم که همین تاکید زیاد بازی بر روی صحبت کردن و پرس و جو کردن‌ها بعضی مواقع شمارو شدیدا ناامید می‌کند، ممکن است بعد از کلی زمان گذاشتن جهت پیدا کردن یه راه درمانی جدید و پس از کلی صبحت کردن فقط با یک جواب اشتباه تمام راهی که طی کرده‌اید خراب شود.

جمع‌بندی:

در کل، ومپایر (Vampyr) بازی‌ای دلچسب و سرشار از ایده‌های جدید است. ایده اصلی داستان که همان تصمیم‌گیری برروی خوب یا بد بودن شخصیت اصلی داستان شکل گرفته جذابیت خوبی به بازی داده و روند قصه‌گویی بازی شما را حسابی سرگرم خواهد کرد. شخصیت‌ها و مردمی که در طول طی کردن مراحل بازی به آنها برمی‌خورید به اندازه کافی پیچیدگی‌ها و بهانه‌هایی را به شما می‌دهند که بر اساس چیزی که به آن ایمان دارید انتخاب کنید که زنده بمانند و یا اینکه بمیرند و بازی شما را مجبور به تصمیم‌گیری نمی‌کند. بازی کاملا بر اصل قصه‌گویی خود استوار است و همین باعث شده است که سرشار از مکالمات سنگین و زیاد در حین بازی‌کردن باشد اما به صورت کلی تجربه جالبی از یک داستان گاتیک خون آشامی را برای شما بوجود می‌آورد که قطعا از امتحان آن پشیمان نخواهید شد!