در ماه مارس ۲۰۱۷، نینتندو با عرضه کنسول هیبرید نینتندو سوییچ، بار دیگر به بازار کنسول‌های بازی بازگشت. کنسول نینتندو سوییچ که یک کنسول خانگی/دستی است، در دو سال اول عرضه خود، ۳۴ میلیون واحد فروخت و موفقیتی بی‌نظیر برای نینتندو به ارمغان آورد. اکنون بعد از گذشت بیش از دو سال، اصلا عجیب نیست که نینتندو، که عادت خاصی به عرضه نسخه‌های متفاوت از کنسول‌های خود دارد، نسخه جدیدی از کنسول نینتندو سوییچ نیز عرضه کند.

کنسول نینتندو سوییچ لایت (Switch Lite)، نسخه کوچک‌تر و دستی نینتندو سوییچ است که برخی از ویژگی‌های کنسول نینتندو سوییچ را کنار گذاشته تا هم قیمت کمتری داشته باشد، هم حمل آن آسان باشد و هم باتری بهتری داشته باشد.

نینتندو سوییچ لایت، ساختار هیبرید نینتندو سوییچ را کنار گذاشته است. این کنسول به تلویزیون متصل نمی‌شود و جوی کان ندارد؛ دو ویژگی بارزی که آن را از نینتندو سوییچ متفاوت می‌کنند. در نتیجه، هدف نینتندو عرضه یک کنسول تماما قابل حمل بوده که کاربر در هر زمان بتواند به بازی‌های بی‌نظیر آرشیو نینتندو دسترسی پیدا کند. جای دکمه‌های جهت‌های جوی کان سمت راست نیز با کلید جهت یکپارچه D-Pad عوض شده است تا کار کردن با آن راحت‌تر باشد. این کنترلر با استفاده از پردازنده‌های جدید، عملکرد نسبتا بهتری نسبت به نینتندو سوییچ دارد و عمر باتری آن نیز ۳۰ الی ۴۰ درصد بهتر است. این کنسول از نینتندو سوییچ نیز کوچک‌تر است و دارای یک نمایشگر ۵.۵ اینچی با رزولوشن 720p است.

سوییچ لایت مانند سوییچ، دارای حافظه داخلی ۳۲ گیگابایت، سازگار با انواع میکرو SD، جک هدفون، پورت USB-C برای شارژ، نمایشگر لمسی، وای فای و NFC است. واضح است که به دلیل عدم قابلیت اتصال به داک و جوی کان، این کنسول با بازی‌هایی که از کنترلرهای جوی کان یا لبو پشتیبانی می‌کردند، سازگار نیست، اما از دیگر بازی‌های آرشیو نینتندو پشتیبانی می‌کند. البته شما می‌توانید با اتصال جوی کان به صورت بی‌سیم به این کنسول، بازی‌هایی مانند Arms، 1-2 Switch و Just Dance را نیز به صورت حرکتی بازی کنید. همچنین، این کنسول فاقد موتور لرزشی است. سوییچ لایت، مانند سوییچ، به هدست‌های بلوتوث متصل نمی‌شود.

مقایسه Nintendo Switch با Nintendo Switch Lite